Worden mensen niet moe van je verkooppraatjes?

Het is zaterdagmorgen, rond 11.30 uur en ik ben in mijn trainingsruimte met zo’n 35 deelnemers van mijn training Bouw een bloeiende praktijk. Precorona, toen kon dat nog. Dit is een onwijs fijne dag, de live afsluiting van een training van 3 maanden en dé gelegenheid om mij het hemd van het lijf te vragen over ondernemen, mijn ‘brain te picken’ en dan ook nog eens mega praktisch. En toen kwam dus die vraag ‘worden ze niet moe van je verkooppraatjes?’. Je kent me inmiddels, ik sta niet snel met een mond vol tanden, maar ik was heel even sprakeloos. Duurde natuurlijk niet lang maar heel even dacht ik ‘….’, nou ja, het doet er ook niet toe wat ik dacht. 

De grap is dat ik vorige week een klant uit mijn Business Mastery traject sprak en die zei: ‘Jij biedt echt veel te weinig je diensten aan’. Ze gaf aan dat ze al lang op mijn lijst stond, al lang koopklaar was, maar er steeds maar geen aanbod kwam. Zelfde situatie, andere ervaring. Interessant. 

In deze vraag zit zoveel, deze vraag geeft antwoord op zoveel vragen:

• Hoe sta je voor je waarde? Weet je dat je van waarde bent? Dat je iets te brengen hebt waar de ander beter/mooier/gelukkiger/rijker van wordt. Als dat niet zo is dan zul je nooit overvloed en succes ervaren. Dan is en blijft verkopen een ‘dingetje’. 

• Voor mij zegt mijn aanbod juist iets over mijn liefde voor mijn klant. Ik wil dat het met jou beter gaat. Ik wil dat je uit deze situatie komt. Ik wil je helpen met wat ik weet omdat ik weet dat ik je kan helpen. En ik reik je dus mijn hand. Uit liefde. Niks verkooppraatje! 

• Als je je ogen dicht doet kun je je vast ook het gezicht visualiseren waarmee ze de uitspraak deed. Ze keek er een beetje vies en zurig bij. Ze had bij verkopen duidelijk een associatie met de foute autoverkoper (overigens een associatie die veel autoverkopers geen recht aandoet). En ik heb dat helemaal niet. Ik heb inmiddels duizenden verkoopgesprekken gevoerd en ik heb me nog nooit een autoverkoper gevoeld. Zegt alles over mindset en over aanbod. Als mijn klant er niets aan heeft, bied ik het niet aan. Dat wél doen is ‘autoverkoperig’. Vorige week kocht iemand een training n.a.v. een webinar. Ze stuurde me vervolgens een heel enthousiast mailtje dat ze gekocht had en er zin in had. Ze had net een training bij X afgerond en ging dan bij mij verder. En ik dacht: ‘Maar dat is niet oké voor jou, dan leer je min of meer hetzelfde en dat is zonde van je tijd en geld’. Dus mailde ik haar terug of ze haar rekeningnummer wilde geven, dan zouden we gelijk crediteren. Ook dát is verkopen! Ik moet zeker weten dat ik iets kom brengen en niets kom halen.

• De conclusie die ik kan trekken uit deze uitspraak is dat ze zelf waarschijnlijk niet heel vaak of een soort van ‘stiekem’ een aanbod deed. Enneh, een keer fluisteren of per ongeluk roepen ‘dat je mogelijk wel iets leuks voor ze hebt of iets voor ze kan betekenen’ is in deze wereld vol ruis niet meer voldoende. Ze snappen het niet en horen het ook niet. Dus kopen ze niet. 

Ik vroeg dus aan de dame in kwestie hoe het ging met haar praktijk. Het antwoord verbaasde me niet; geen gillend succes. En dit is wat ik zo vaak zie, deze vraag krijg ik meerdere malen per week in verschillende variaties en het is eeuwig zonde. Je kunt nog zo briljant zijn in wat je doet, maar als je je waarde niet kent, als je sales ‘vies’ vindt, als je over verkopen denkt in termen als ‘aansmeren’ en ‘opdringen’, als je geen aanbod durft te doen, als je bang bent om ‘nee’ te krijgen, wat verwacht je dan dat er gebeurt? Hoeveel impact zul je kunnen maken met al die bijzondere gaven die je hebt? Hoeveel levens zul je kunnen transformeren? NUL! Daar gaat je missie. 

De stap tussen het kopen van een haaktijdschrift en een eigengemaakte cape aan hebben is leren haken.

De stap tussen het kopen van een auto en er ook in mogen rijden is het nemen van autorijlessen.

De stap tussen het hebben van een gave en het helpen van mensen is verkopen. 

‘Selling is nothing more than asking the right questions and waiting for the answer’ Jack White 

En daar gaat het om. Vragen stellen. De juiste vragen stellen. Om de deal vragen. Je mond houden. En dat is geen trucje, integendeel. Ik merk dat hoe meer ik mijn hart openstel en doe wat voor mijn klant het beste is, hoe meer ik verkoop. Hoe meer impact. Hoe meer omzet. Hoe meer ik mijn missie leef. 

En jij? 

Blijf je ‘hangen’ op dit punt? ‘Ik vind het nu eenmaal niet leuk, ik hou er niet van, ik kan het niet, ik vind het moeilijk, ik voel me rottig bij verkopen’. Prima, maar zoek dan een baan. Anders blijf je naar die auto staren waar je nooit in zal rijden. Zonde van je tijd. Wil je je gedachtes naar aanleiding van dit schrijven hieronder met me delen?