Wat een gez**k als je net lekker staat te behangen

Men neme een heus Frans chateau. Een kasteel dat er eens, ooit, in een heel ver verleden, prachtig uitgezien moet hebben. Als je je ogen bijna dichtdoet en alleen door je spleetjes ernaar kijkt dan zie je nog iets van de grandeur van toen. De torentjes, de bordestrappen, de prachtige trap in de hal waar vroeger ongetwijfeld mooie vrouwen in chique gewaden naar beneden schreden. De plafonds zijn hoog, de muren bedekt met prachtige houten lambrisering en er hangt een geweldige kroonluchter. Zwijmel.

Totdat je je ogen weer opendoet en ineens begrijpt waarom een Nederlands stel dat kasteel zonder hypotheek heeft kunnen kopen. Terwijl ze niet stinkend rijk zijn ofzo. Het zegt alles over de staat waarin het kasteel verkeert. Van dichtbij ziet het er heel anders uit en dan hoef je nog niet eens heel goed te kijken. Ik ben een enorme optimist, we hebben al vaker een bouwval gekocht en konden daar altijd doorheen kijken maar hier zie ik zelfs weinig heil in. En zeker niet voor het beschikbare budget waarvan ik zou denken dat ze er alleen de keuken maar van op kunnen knappen, maar zeker niet een compleet kasteel. 

Midden in dat kasteel staat een man op een trap met zijn hand in het gips de muren te behangen. Als je naar hem kijkt lijkt het een man maar als hij zijn mond open doet ga je daar ernstig aan twijfelen: wat een drama Queen.

Het is het droomscenario voor een zoveelste ‘Ik vertrek’ aflevering maar het gaat nog ietsje verder. Het gaat hier om het gezin van Martien Meiland, de nieuwste held van televisie minnend Nederland. Yep, mijzelf incluis want het programma is echt hilarisch.

• Hij en zijn vrouw zijn inmiddels 3 keer met elkaar getrouwd maar hebben geen amoureuze relatie want Martien houdt niet van vrouwen. Op die manier dan. 
• Er is een huisvriendin en een dochter met een kind en die wonen ook allemaal in Le Chateau.
• Martien spreekt 3 woorden Frans en dat dan ook nog met een mengeling van Engelse en Nederlandse woorden erbij.
• Er is ook nog een hond Bommel, een Engelse buldog die alles wat het erf opkomt opvreet. Inclusief Petra de postbode die is omgedoopt tot Petra Post. Hij heeft een eigen Insta account en is inmiddels bij een dierenpsycholoog geweest die goede gesprekken met hem heeft gevoerd en heeft aangegeven dat hij meer zijn eigen ruimte nodig heeft. Gelukkig woont hij op een kasteel en niet in een flatje in een Vinex wijk in Leidsche Rijn.
• En er is wijn, veel wijn. Vanaf 11:30 uur gaan ze steevast ‘lekker wijnen’.

Dit zijn nog slechts een paar punten maar waar het echt om draait en wie de ster van de show is, is Martien, de kasteelheer zelf. Zo’n waanzinnige vent maar zo in en in negatief. Hij heeft een zeer hoog oestrogeen gehalte zullen we maar zeggen, ik voel me echt een bouwvakker vergeleken bij zijn vrouwelijkheid. 

Hij praat bij voorkeur schreeuwend, zo Skypete hij met zijn dochter Montana en ik dacht ‘waarom hebben ze nu ruzie?’ maar dat hadden ze dus niet. Hij praat gewoon zo, zelfs als hij niet boos is. Het huishouden daar op het Franse platteland staat bol van de grote en kleine drama’s. Hij maakt van alles een probleem, zelfs als het er niet is. Martien heeft 3 stopzinnen; ‘wat een gezeik’, ‘nou dit weer’ en ‘ga toch weg’. Ik zit echt met mijn benen over elkaar naar de uitzending te kijken want anders houd ik het niet droog. 

Hij kan ook wel heel vrolijk zijn. Zo kwam zijn dochter met een busje vol met ‘heerlijke styling spulletjes’. Waarop hij op Aria hoogte uitroept ‘ohhhhh, wat goeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeed’. Je kon me echt wegdragen. 

‘Lekker belangrijk, ben je nu ineens televisierecensent geworden Prins?’ Nee, dat niet! Ik wil echt een punt maken met de review van dit programma. 

• De kijkcijfers rijzen de pan uit, om en nabij de 1 miljoen kijkers trok het de afgelopen week.
• Inmiddels is er al bekend geworden dat er een tweede seizoen van de serie komt. Ze moesten de Meijlandjes ook wel snel weten te strikken want RTL kan dit soort kijkcijfers ook wel gebruiken. 

Wat is nu het geheim van deze serie? Dat is niet het ‘ik vertrek’ gehalte. We hebben al genoeg stellen gezien die zonder de taal te spreken, met wat versleten huisraad in een bestelbusje het land uitrijden om met een verbouwbudget ter waarde van ‘een flinke tas boodschappen’ in een ver oord een onderkomen te gaan opknappen waar ik ‘onze Harrie’ (onze Chien de la Rue) niet eens in zou laten slapen. Dat programma voldoet ook aan alle eisen. Toch krijgen niet al die ‘Ik vertrek’ deelnemers een eigen serie en al helemaal niet 2 seizoenen. 

Het geheim is Martien. Eigenzinnige, authentieke en op zijn manier cameragenieke Martien. Die voor een deel gewoon heel slim gebruik maakt van de opnames om ervoor te zorgen dat zijn Franse B&B in een rap tempo volgeboekt is. Aan de andere kant is hij zo zichzelf dat hij dingen eruit flapt waarvan ik denk ‘ik weet niet of ik dit op TV gezegd zou hebben’. 

Martien is niet grijs. Martien doet niet grijs. Martien is écht zichzelf. Dat maakt dat een deel van mijn vriendinnen hem ‘afschuwelijk’ vindt. Eén van hen gaf zelfs aan dat ze knettergek en doodmoe van hem wordt. Ze vroeg zich af welke idioot dat nu leuk kon vinden. Ik zeg niks ….. 😊.

Als Martien een grijze muis was, zou hij niet zoveel fans hebben. Zou hij geen TV-materiaal zijn. Zou zijn B&B, die overigens inmiddels prachtig opgeknapt is, misschien nog wel mooier dan destijds bij de bouw, gewoon het zoveelste kasteel zijn waar buitenlanders hun geluk beproeven en kamers verhuren. Zou niemand hem ooit een TV serie aangeboden hebben, laat staan een tweede. 

En dat is de les die je kunt leren van onze Nederlandstalige Franse kasteelheer die bijna een cultfiguur is op TV op dit moment. Hij is anders en verbergt dat niet. Hij maakt juist gebruik van de trekjes waar hij mogelijk zelfs op uitgelachen is. Het zal hem een zorg zijn, hij is degene die op dit moment het laatste lacht. Hij heeft een tv-carrière en ik lees op het internet dat de kamers in zijn kasteel vanaf de opening al bezet zijn geweest. 

Kan voor jou ook zo zijn. Als je maar bereid bent om dat grijze velletje af te schudden. Hoef je nog niet zo te worden als Martien. Of als mij. Gelukkig niet want het zou een beetje druk worden. Je hoeft zelfs niet 3 keer met je partner te trouwen of van seksuele voorkeur te veranderen. Je hoeft jezelf alleen maar toestemming te geven om volledig jezelf te zijn. In al je prachtige kleuren. 

Waardoor angst voor zichtbaarheid en ‘het commentaar’ niet meer op jou van toepassing zijn: je gelooft in wie je bent en wat je te doen hebt. Laat de rest lekker zijn mond houden. ‘Wat een gez**k’…………… Hoe zit dat met jou? Heb jij jezelf die toestemming al gegeven? Wat heeft dat opgeleverd. En zo niet, waarom niet? Wil je het hieronder met me delen?