Op wiens toestemming zit jij te wachten?

“Shine bright like a diamond”

Dit blog zit al een paar dagen in mijn hoofd. En, geheel tegen mijn gewoonte in, krijg ik het maar niet op papier. Ik weet namelijk EXACT wat ik wil zeggen, maar weet niet precies hoe. Dus dacht ik zondag ‘laat maar, komt wel een keer’. En iedere keer komt de gedachte terug, geen ontkomen aan. Dus hier komt hij, in het kader van progressie voor perfectie. Mogelijk mijn vaagste blog ooit, mogelijk mijn beste. In ieder geval een kijkwijzeralert ????.

Ik zat te wachten……

Vorige week kreeg ik bovenstaande mail van mijn coach Suzanne. Boem! Ik dacht terug aan exact 3,5 jaar geleden toen ik op een training van haar was en ik alleen maar wilde dat ze zou weten wie ik was. Nu stuurt ze me deze mail dat het tijd is om, alhoewel ik er al een flink aantal gezet heb, weer een nieuwe stap te maken. Er snotterde van alles uit mijn neus, er ging van alles door me heen, ik zal het je besparen ????. Wat er ook en vooral gebeurde was dat ik wist dat ze gelijk had. Waar ik van schrok was dat ik me realiseerde dat ik onbewust misschien wel op deze mail had zitten wachten.

Ik ben toch best ambitieus, ik heb niemand nodig om me te inspireren of om me aan de gang te houden. Ik breek wekelijks door blokkades, doe wat nodig is. En toch voelde deze mail bijna alsof ik toestemming kreeg. Ik realiseerde me dat ik me een beetje in had zitten houden de laatste paar maanden, dat ik sommige dingen ‘wel oké’ vond en dat dat niet oké is voor mij.

Na dit besef begon er weer van alles te stromen, te borrelen, te bruisen. Ik nam gelijk 3 drastische besluiten die ik eigenlijk al eerder had moeten nemen maar die ik steeds voor me uit schoof. Na één mailtje zat ik dus weer op mijn pad terwijl het nieuwe traject nog niet eens is begonnen (voor iedereen die zich nog afvraagt wat nu het nut van een businesscoach is ????).

Ik had toestemming gekregen……….  Zat daar blijkbaar op te wachten. BAM!

Eerlijk? Ik was een tikkie teleurgesteld

Met dit, voor mij waardevolle, inzicht ging ik vervolgens het door Maartje Koper en mij georganiseerde Big Business Event in. Over dat event kan ik overigens kort zijn: magie en bewustwording, daarover een ander blog. Waarna je je overigens aan je haren trekt dat je er niet bij was………….

Het Big Business Event organiseerden wij voor ondernemers die graag met hun bedrijf naar een volgend niveau willen doorbreken, richting € 100.000,- omzet of meer. Dit is toch al een gek blog dus ik gooi alles er maar in: ik was vooraf een tikkie ontgoocheld dat er maar 24 aanmeldingen waren. Hoe kan het zijn dat er niet meer mensen willen doorgroeien? Waar zijn die ambitieuze ondernemers, mensen die écht gaan voor het volledig leven van hun missie (en dat doe je niet met een omzet van € 25.000,- dan help je te weinig mensen om écht je missie te leven. Denk daar maar eens over na……) en daarnaast een gezond inkomen willen verdienen.

Nu weet ik al lang dat degene die er horen te zijn, er zijn. Dus zoiets kan ik dan gelijk naast me neerleggen. Het houdt me wel bezig. Na de mail van Suzanne dacht ik wel gelijk ‘op toestemming van wie zitten al die kanjers waarvan ik denk dat ze er bij hadden moeten/horen zijn, te wachten?’

‘Ik ben nog niet zover’

Tijdens het event kreeg ik antwoord op mijn vraag en nu wordt dit dagboek eindelijk een blog waar jij ook wat aan hebt. De opvatting van de meeste ondernemers is dat ze van alles klaar moeten hebben en nog van alles moeten weten vóórdat ze pas naar het volgende niveau kunnen doorgroeien. En tsja, zover zijn ze nog niet. ‘De rest is allemaal veel verder’. Denken ze…………. Right!

Het meest lastige aan deze situatie is dat het om vergelijken draait. Iets wat je bij een ander ziet of bij een ander meent te zien. Zoals ik dat in mijn eerste jaren als ondernemerscoach zelf ook had: ‘ja maar zij….’  Door deze vergelijking, waar ik vanzelfsprekend nooit als ‘winnaar’ uit de bus kwam, maakte/hield ik mezelf altijd klein. Niet letterlijk (die 1.58 meter van mij wordt de komende jaren alleen nog maar minder ????) maar figuurlijk.  ‘Wie ben ik nou, zij zijn al zover, zolang zij er zijn is er geen plaats voor mij, waarom zouden ze mij nu kiezen, iedereen gaat toch naar hen’. Zie je, niets menselijks is mij vreemd. Jij en ik verschillen helemaal niet zo veel. Want dit gaat toch ook wel eens door jouw hoofd?

Ik hoor coachees zich dagelijks bijna verontschuldigen dat ze ‘er’ nog niet zijn. Dan maakt mijn hart een kronkel. Want waar is ‘er’? En het gaat niet om waar je staat, het gaat erom waar je heen wilt. Dát is bepalend voor succes!

‘Ik wil het gewoon’

Want er waren ook een aantal aanwezigen die nog niet eens zo lang geleden gestart zijn. Er was er zelfs eentje zonder website. Maar man, wat hadden die een waanzinnige plannen. Een ongelooflijke mindset. Een wil om het te laten slagen. En wie denk je dat er uiteindelijk succesvol wordt: degenen die alles goed geregeld hebben of degenen die vanuit hun tenen de wens hebben om alles uit hun droom te halen. Zelfs als je geen businesscoach bent kun je een antwoord op deze vraag geven: niets is onmogelijk voor hen die willen……….

Weet je wat nog het meest bijzondere aan juist deze deelnemers was? (Begrijp me goed, ze waren stuk voor stuk prachtig en inspirerend! ) Dat er bijna niemand van die club vooraf contact met ons had gezocht of dit event wel iets voor hen was. Dat hadden ze zelf gewoon al besloten. Ongeacht hun omzet, ondanks dat er nog heel veel niet perfect was ingericht, ondanks dat ze nog geen loeigrote lijst hadden. Mega bijzonder. Ik kan er geen andere woorden voor vinden. Want toen ik na dit epic weekend een paar mensen vertelde hoe ongelooflijk gaaf dit 2 daagse event was geweest, heb ik wel 5 mensen gehoord die zeiden ‘ja, ik wilde er eigenlijk ook wel bij zijn maar dat is nu nog niet voor mij’. Welk lid van jouw Urker mannenkoor heeft je dit in je oor gefluisterd, is onder je huid gekropen, voert deze mindf*ck uit in jouw hoofd? Wees eens eerlijk? Haakte je stiekem wel aan op de mails die ik stuurde,  de dingen die je zag over het Big Business Event maar dacht je ‘volgend jaar’. Waarom volgend jaar? En weet je zeker dat je volgend jaar niet wéér volgend jaar zegt………. Wees eens eerlijk?

Geef je jezelf  toestemming?

Weet je, ik weet het zelf eigenlijk niet zo goed wat ik je nu wil zeggen. Gelukkig had ik al gezegd dat dit een vaag bericht zou worden. Weer eerlijk? Ik had al moeite om mezelf toestemming te geven om dit blog te sturen omdat een collega van mij vorige week al nagenoeg hetzelfde onderwerp behandelde en het voor mij als na-apen voelde. Terwijl ik wel degelijk zelf een eigen aanleiding had, namelijk bovenstaande mail. Zo ver gaat dat ‘toestemmingen-ding’ dus soms.

De eerste keer dat ik bij Suzanne was coachte ze een dame. Out of the blue stelt ze deze vrouw in kwestie de vraag: ‘who has to die for you to become succesfull?’ De zaal viel doodstil (en dat is een flauw woordgrapje ????), de mevrouw in kwestie begon keihard te huilen. Bingo………..  Zij kon niet verder groeien in haar bedrijf omdat er iemand was die haar geen toestemming gaf. Iemand wiens mening voor haar belangrijk was en zonder zijn goedkeuring kon zij niet door. Ik heb haar reis hierna van dichtbij mogen meemaken, na deze sessie is alles voor haar veranderd. Wat er daarvoor moest gebeuren? Niet wachten op de toestemming van een ander, jezelf de toestemming geven.

JIJ bent de sleutel

Dit is geen salesmail voor het Big Business Event, dat is namelijk al achter de rug en de kaartverkoop voor volgend jaar is nog niet gestart ???? (de kaartverkoop van mijn event op 19 januari: Yes You Can is overigens wel vorige week gestart …..). Dit is een persoonlijke uitnodiging van mij aan jou. Omdat ik weet wie deze mail lezen en ik weet dat er minstens 100 mensen zijn die er eigenlijk bij hadden moeten zijn dit weekend. Die er bij hoorden, voor wie dit een keerpunt in hun praktijk zou zijn geweest. 

Ze zijn allemaal door mijn hoofd gegaan in de aanloop van dit next level event: waarom is zij/hij er nu niet bij? Wat eeuwig zonde. Mijn uitnodiging is om eens in het bovenstaande stuk te gaan staan. Als het gaat om toestemming geven, ben je daarin nog afhankelijk van iemand anders of is je eigen toestemming écht voldoende? En heb jij jezelf dat al gegeven? In het verlengde hiervan ligt de vraag: waar ben je bang voor als je succesvol zou worden? En als laatste de gedachte dat alles eerst voor elkaar moet zijn voordat je succesvol kunt worden, terwijl een winners-mindset zoveel belangrijker is. Dat het daarmee begint en eindigt, de rest is slechts bijzaak. Echt. Sommige dingen hangen bij mij ook nog houtje-touwtje aan elkaar en ik doe het ook best aardig. Willen is belangrijker.

Mijn call to action…….

Als ondernemerscoach leer ik iedereen om geen blog af te sluiten zonder Call To Action. Altijd een oproep of uitnodiging tot iets aan het einde van een blog. En natuurlijk ben ik ongelooflijk benieuwd naar wat dit bericht bij jou los heeft gemaakt. Wees eens eerlijk, in ieder geval tegen jezelf. En als je er iets over wilt delen, dan kan dat hieronder.