Mijn kussen van Appie

Heb jij al een ticket gekocht voor mijn event op 28 augustus aanstaande; Back To Business Bootcamp?

Ik ben écht de dochter van een kruidenier. Mijn vader leerde me dat je niet alleen rijk wordt door veel omzet maar ook door minder uit te geven. Dan heb ik het overigens niet over investeringen, die zijn altijd bedoeld om meer omzet te maken. Dus daar bezuinig ik niet op. Maar geld aan andere dingen uitgeven is voor mij nog altijd een beetje ‘lastig’. Zit vast een oude pijn op 😊

Goed, terug naar de kern van dit verhaal. Vorig jaar propte ik mijn kussen in een vers gewassen kussensloop toen ik me realiseerde dat dat ding misschien eens aan vervanging toe was. Ik ging nadenken en realiseerde me dat ik dit kussen al had sinds ik in ons huidige huis woon en dat was ruim 13 jaar destijds. Een rondje Google leerde me dat een kussen gemiddeld een jaar of 5-6 meegaat; tijd voor actie dus.

En, toeval bestaat niet (het unversum zorgt altijd voor mij) wat denk je dat er in de reclame is toen ik die week bij de Appie in het dorp boodschappen deed? Een hoofdkussen! Ik zou bijna zeggen, hoe wordt het nog beter dan dit? Het was een kussen van traagfoam, geen idee wat het was maar ik vond het heel hoogwaardig klinken. En weet je wat het mooie was; het was niet alleen in de aanbieding voor slechts Euro 14,99, je kon ook nog voor een deel met Air Miles betalen. En als voormalig kruidenier (ik heb in het verleden 2 supermarkten gehad) spaar ik natuurlijk Air Miles. Ik maakte inwendig een sprongetje; dit was lekker dichtbij, met korting, klonk interessant en ook nog met Air Miles betalen. Oh, soms heb je van die geluksdagen.

Toen ik hem thuis uit de hoes haalde temperde mijn enthousiasme iets. Het voelde toch een beetje hard en dit kussen was ook kleiner dan mijn vorige kussen. En ik heb ‘zo’n bed met heel veel kussens’ en deze paste niet netjes in de sloop. Was dus ook kleiner dan het kussen van mijn man, weg symmetrie. Ja, je kunt maar problemen hebben. Als het maar goed sliep nam ik voor lief dat het stylish onverantwoord was.

Het probleem was, dat deed het dus niet. Ik kon er niet goed op in slaap komen en ik werd zeer geregeld wakker met pijn in mijn nek. Nu weet ik dat ik al ouder wordt (ja, ik weet het, je kunt het niet zien) dus stiekem gaf ik dat nog de schuld. Een paar weken verder wist ik echter zeker dat mijn goedkoop een duurkoop  was. Shit!

(En ja, er gaat echt nog iets zinnigs komen. Heb vertrouwen!)

Het bijzondere is dat de Appie zo’n 700 meter rechts van mijn huis is en we een zeer gerenomeerde beddenzaak op de zelfde afstand links van mijn huis hebben. Sterker nog, ik fiets er iedere dag langs op weg naar kantoor. Dus toen ik op een dag weer met de nek van een 83-jarige wakker werd was het genoeg. Ik stopte onderweg en besloot nu een écht goed kussen te kopen.

Bij Appie stond ik voor het schap, las het etiket waar ik niets van snapte en gooide het in mijn karretje. Niets van dit alles hier. Ik moest eerst een vragenlijst beantwoorden, er werden zo’n 12 kussens aangesleept en dit leek heel even een ochtend vullend programma te worden. Ik moest op een bed gaan liggen en aan de hand van mijn antwoorden werden de beste matches onder mijn hoofd geschoven. En ja hoor, bij de derde was het raak. Deze moest het worden.  Ik verheugde me al op het moment dat ik hier vanavond mijn hoofd op mocht leggen. Toen de dame in kwestie me ook nog eens uitlegde waarom mijn eigen kussen me nekpijn bezorgde en waarom ik dat bij deze niet meer zou hebben was ik zo’n beetje bereid om ieder bedrag te betalen; dit was mijn kussen!

Ik ging dus zonder buikpijn naar de kassa, schrok zelfs als kruidenier niet van de prijs en mijn kussen ging mijn fietsmand in. Sindsdien slaap ik als een roos en inderdaad, geen pijn in mijn nek meer. Wat een zegen!

Goed, ik had je beloofd dat dit staaltje storytelling nog ergens toe zou leiden en belofte maakt schuld. Wat kun je nu leren van mijn ‘traagfoam fiasco’.

• Albert Heijn is een supermarkt. Bedoeld om levensmiddelen te verkopen en daar zijn ze goed in. Ze gooien  ook wel eens iets van non-food in de folder, maar daar zijn ze natuurlijk geen specialist in. Kost weinig maar is ook niet geweldig. Je kunt namelijk niet ALLES zijn, zelfs Albert Heijn nietEn als Appie dat niet kan, dan moet jij het ook niet willen proberen. Als je dat wel doet dan heb je ‘van alles een beetje’ en in de praktijk is dat dan precies niks. In ieder geval niet iets wat voor transformatie gaat zorgen, mega impact gaat hebben.Dus ja, ik vind het prima als je én masseur en orthomoleculair therapeut en lifecoach wilt zijn, om maar eens wat te noemen. Maar wat je levert zijn dan veel traagfoam kussens, zoals AH. Zo had ik vanmorgen een klant die je én met je burn out kan helpen, én met het meer winstgevend maken van je bedrijf én ook iets kan met gezonde voeding. Gaat niet werken en in dit geval kun je ze zelfs niet allemaal samenvoegen.Terwijl als je een specialisme kiest, dáár je studie, tijd, energie en expertise in legt en ook naar buiten brengt, dan ben je als de beddenspecialist hier. Waar mensen vanuit heel Nederland naar toe komen. En dat is dan niet omdat ze zo goedkoop zijn. Kwam ik achter toen ik mijn pinpas door de gleuf haalde, maar toen was ik al ‘verkocht’ en vond ik het niet meer zo belangrijk. Dit kussen moest ik hebben.
• Er is een verschil tussen een lage prijs en mensen iets ‘verkopen’. Dat eerste kussen kocht ik op prijs. Had geen idee of het wat was maar de prijs stond me wel aan. Terwijl, toen de specialist me uitlegde waarom een kussen zo belangrijk was, wat de schade was van een verkeerd kussen en wat een goed exemplaar zou doen op het gebied van beter slapen en minder nekklachten ging ik kwijlen en viel de prijs weg. Zelfs voor mij. Dát is hoe het werkt. Je kunt of je diensten tegen een zeer lage prijs in de etalage gooien, of je zorgt dat je super advies kunt geven en kunt verkopen en dan kun je een andere prijs vragen die mensen  dan nog betalen ook. Snap je?
• Er is voor alles een markt maar daarom hoef je nog niet alle wensen te vervullen. Ik weet zeker dat er mensen zijn die wel door mij geholpen willen worden maar die niet willen betalen wat ik vraag. En dat is oke, die mening mogen ze hebben. Alleen, omdat zij mijn huidige prijzen niet willen betalen is het nog niet aan mij om dan maar met een aanbod te komen dat  hén wel past. Want dan ga ik AH kussens verkopen en dat is niet mijn ding.

Hoe zit dit met jou? Ben jij stiekem ook van alles een beetje? Boeken je klanten daarom wel wat resultaat maar niet lifechanging? Doe jij nog concessies in je aanbod omdat anderen je waarde niet zien en/of jij die niet duidelijk weet te maken. Vind je het moeilijk om te kiezen en blijf je daarom maar ‘van alles wat doen’. Ik ben benieuwd, wil je het hieronder met me delen?