Het begint bij jou. Al hopen we soms van niet.

Ik werk met mijn persoonlijke coachingsklanten alleen nog in langere trajecten. Je stampt een praktijk niet ‘effe’ uit de grond, dat vergt een lange adem en daarom vind ik het fijn om mensen daar langer in te begeleiden.

Het gaafste van het proces is dat er altijd persoonlijk iets gaat spelen. Altijd. Je kunt niet 12 maanden intensief aan de slag gaan met je eigen bedrijf en dan jezelf niet tegenkomen. Of je bewust blijven verstoppen. Dat hou je niet vol. En dat maakt dat er échte ondernemers en échte bedrijven tevoorschijn komen. Niet iets waarvan ze denken dat ze het willen maar iets dat er daadwerkelijk is. Dat is niet eenvoudig, maar wat een geweldig mooi proces is het!

Daarom past de bovenstaande uitspraak van Jim Rohn ook zo goed bij dat proces. Het proces dat ik zelf als geen ander herken. Want oh, wat heb ik deze uitspraak al een flink aantal keren vervloekt. Vanuit mijn tenen. Het rottige is dat ik weet dat hij altijd gelijk had en dat ik er dus van alles van kon vinden maar dat dat alleen maar mijn eigen weerstand was. Omdat ik er af en toe zelf ook krankjorem van wordt.

Je gaat van de ene ‘persoonlijke transformatie’ naar de andere ‘persoonlijke transformatie’, er lijkt soms geen einde aan te komen. Er is altijd nog wel iets te leren, iets te doorbreken, iets af te pellen. En ja, iedere keer word ik er weer een beter mens door, weet ik hoe ongelooflijk waardevol het is, maakt mijn bedrijf daarna weer een groeispurt. Maar soms……………….

Heel veel mensen denken dat alleen zij dat hebben. En dat ik er al helemaal geen last van heb. Right…….. 😊 Integendeel, hoe groter je business hoe intenser dit soort processen. En dus ja, ik heb dit ook nog. Dus voor al mijn dappere klanten die hier momenteel doorheen gaan en iedereen die zich er ook in herkent, daarvoor heb ik mijn blog van deze week geschreven. Een blog dat dus een beetje afwijkend is 😊. Moet ik daar ook een lezerswaarschuwing voor afgeven??

Mag dit wel als businesscoach?

Eigenlijk had ik deze blog al voor vorige week klaar staan. Ik durfde hem alleen niet te sturen. Want voor je volgers is het een dun lijntje waarop je balanceert. Wat deel je wel en wat niet? Wat is ‘handig’ om te sturen en wat niet? Wat is ‘de kracht van kwetsbaarheid’ en wat is simpelweg zwak?

Ik zie echter een aantal mensen om me heen met exact hetzelfde ‘gedoe’ zitten. Want natuurlijk weten we allemaal dat we er hele grote jongens en meisjes van worden, maar laten we ook eerlijk zijn: niemand zit er op te wachten. Ik lees ook wel van die boeken die zeggen dat je het met open armen moet ontvangen, nou ik denk soms wel eens dat het mijn deur wel een keer voorbij mag gaan. Soms vind ik de versie die ik was ook best leuk en vraag ik me af waarom het nog beter moet 😊.

Goed, toch deze mail. Omdat ik weet dat sommige mensen het fijn vinden om te weten dat zelfs ik dat ook nog heb. Waarop ik altijd verbaasd ben: wat denk je nou? Dat ik een robot ben? Dat je komt waar ik ben zonder af en toe een zeskoppig monster in de ogen te moeten kijken? Waarvan je dan 1 kop afhakt waarna er dan 3 voor terug groeien 😊. Vaker dan me lief is zelfs! Je hebt als ondernemer weinig tot geen zekerheden. Het enige wat je zeker weet is dat dit erbij hoort. “New level new devil” en daarom is het altijd belangrijk om er toch weer doorheen te gaan.

Work harder on yourself than on your business – Jim Rohn

Nog eentje van Jim Rohn, ik kan het niet laten maar ze passen zo goed in dit stuk. Ik ben rond mijn 30^ste begonnen met mijn persoonlijke ontwikkeling en toen had ik het voorrecht om van hem een aantal trainingen te krijgen. Deze zin sprak hij dan vaak uit en ook dat was er één waar ik in eerste instantie echt geen fluit van begreep. Ik ben dochter van een kruidenier, mijn vader werkte gewoon harder als hij meer succes met zijn bedrijf wilde hebben, die heb ik nog nooit ‘aan zichzelf zien werken’. Dus je kunt je voorstellen dat ik op zijn zachtst gezegd ‘wat verbaasd’ was over deze nieuwe kennis.

Zoals met veel dingen heeft het je vaak wat te leren als er weerstand op zit. Er zijn zelfs mensen mijn klant geworden omdat ze weerstand bij me voelden en dat de juiste reden vonden om voor mij te kiezen 😊. En dat had ik ook had met deze uitspraak.

Inmiddels weet ik dat hij ook hiermee gelijk had. Dat als jij je bedrijf bent, zoals met zoveel ZZP’ers, je altijd harder aan jezelf dan aan je bedrijf moet werken. Omdat alles begint bij jou. Je bedrijf kan niet verder groeien dan jij als mens gegroeid bent. Geloof me, ik heb het wel geprobeerd. (Maarja, als je maar 1.58 meter bent is het bij voorbaat een verloren zaak. Geintje!)  Dat als ik gewoon een tandje bijzette het ook vast wel zou lukken, om mijn eigen gedoe heen. Wat niet zo bleek te zijn.

Dus met gezonde tegenzin ben ik vanaf toen mijn eigen obstakels te lijf gegaan. Die zullen je overigens niet vreemd in de oren klinken. Het ging ook over zaken als ‘wie zit er nu op mij te wachten, is het wel goed genoeg, ben ik dit wel waard, er zijn er al zoveel’. Die gedachtes gingen me niet helpen dus werd het tijd voor een nieuw verhaal. Dat zo’n verhaal niet zo één, twee, drie geschreven is werd me ook snel duidelijk. Maar blijven hangen in de bullshit is geen optie want ik wilde door.

Het is een continu proces. Gelukkig of helaas 😊

Wat ik al aangaf is dat het een continu proces is. Je bedrijf groeit en daarmee vraagt het ook steeds meer van je, heb je steeds andere keuzes te maken, besluiten te nemen, is het belangrijker om nog duidelijker je grenzen aan te geven, soms van mensen/zaken afscheid te nemen en leer je omgaan met kritiek.

En leer je akkoord te zijn met het feit dat niet iedereen je fan is en een deel daarvan ook de behoefte heeft om jou dat te laten weten. Oef, wat doet dat zeer in eerste instantie. Soms nog steeds overigens. Op dat soort momenten ben ik er minder gelukkig mee, op andere momenten ben ik er heel dankbaar voor. Ik weet namelijk dat ik nooit de persoon was geworden die ik ben als ik geen ondernemer was geweest. Het vraagt dus alleen wel wat van je 😊.

Adem in, adem uit. Herhaal dat.

Toen ik bij mijn coach was 2 weken geleden gebeurden er een aantal dingen waarvan ik dacht ‘mmmmhhhhmmmmm, ik weet het niet’. Ik werd er een beetje onrustig van, wist niet precies wat er nu gebeurde en wat ik er mee moest. Ook omdat ik er natuurlijk niet echt op zat te wachten 😊. Je kent het universum hè, dat slaat je dan nog een paar keer met een aantal concrete hints om je oren. Au! Dus ook ik moet er weer aan. Het was ook al een tijdje te rustig.

Het ging ook al bijna vanzelf. Bijna hè, bijna 😊. Mijn business draaide alweer iets teveel ‘op de automatische piloot’ (al moet ik lachen als ik dat opschrijf, maar je begrijpt me) Dat is dan allemaal hartstikke leuk en makkelijk maar het laat je niet groeien. En tsja, stilstand is achteruitgang! Dus ik voelde al dat er iets aan ging komen en dat werd me, pijnlijk, duidelijk gemaakt. Tijd voor een grotere jas, een grotere versie van mezelf.

Het is niet zo dat je van de ene op de andere dag je werk niet meer kunt doen. Je voelt alleen iets jeuken. Iets schuren. Iets klopt er ineens niet meer maar je kunt je vinger er niet op leggen en je krijgt een aantal hints. Zelf omschrijf ik die periode altijd een beetje als drijfzand. Alles wiebelt. Het ene moment ben je vol vertrouwen dat het écht goed gaat komen, dat dit slechts tijdelijk is en voel je dat er zoiets gaafs aan komt als je hier maar doorheen bent. Het volgende moment heb je dat vertrouwen veel minder sterk. Vraag je of je er ooit doorheen komt. Herkenbaar? 

En ja, dat heb ik dus ook. Sterker nog, juist ik heb het. Omdat het een voorwaarde voor groei is en groei is voor mij leven. Ik wil jou daarmee een hart onder de riem steken. Alles waar jij tegenaan loopt heeft ook aan mijn fiets gehangen. Alleen bij mij al iets vaker en daarom heb ik ook meer vertrouwen dat het inderdaad uiteindelijk allemaal goed komt. Uiteindelijk 😊.

Zit je nu zelf in zo’n transformatie, dit is hoe ik het doe

Toen ik Harrie uitliet (dat is onze hond, om verwarring te voorkomen 😊) en in mijn hoofd dit blog alvast aan het schrijven was dacht ik nog dat de opzet was om je een aantal tips te geven hoe je nu kunt dealen met zo’n ‘onrustige fase’. Nu ik aan het typen ben denk ik dat dat niet zo’n goede insteek is. Obstakels zijn tenslotte niet mijn core-business en wat voor mij werkt kan mogelijk voor jou niet werken. Dus ik deel met je hoe ik er mee omga, in de hoop jou daarmee te inspireren om er achter te komen wat voor jou werkt. En natuurlijk geef ik wel mijn mening 😊.

• Soms heeft het proces gewoon tijd nodig. Kun je het met wilskracht of denkwerk niet afdwingen of sneller laten gaan. Het is wat het is. Laat het er gewoon zijn, maak je er niet druk over en vertrouw erop dat het uiteindelijk goed zal komen. Frustreer jezelf dus niet, dat werkt alleen maar averechts. Soms heb ik een loopneus, ik heb nu een beetje pijn in mijn rug (schijnt bij loslaten te horen aldus mijn briljante kinesiologe) en daarnaast is er momenteel ‘intern gedoe’. Staat op hetzelfde lijstje als die andere zaken. Ik maak het niet kleiner en absoluut niet groter. Het gaat over, hoe dan ook. Net als mijn loopneus…… Punt.
  

• Je kunt gewoon doorgaan met wat je aan het doen bent. Ik zie zoveel mensen bijna hun hele leven overhoop gooien omdat ze ‘in een proces’ zitten. Of hun business volledig stil leggen. Alles draait dan daar nog om en ze lopen er helemaal vast in. Ik geloof daar niet in, ik vind het ook niet nodig. Op de bank gaan zitten en er ‘aan gaan zitten werken’ is niet hoe het voor mij werkt. Juist omdat je het proces niet af kunt dwingen. Ik hou me dus vooral bezig met wat ik wél weet, met wat ik leuk vind, met wat me makkelijk af gaat en waar ik blij van word.Dus nergens gaat mijn praktijk op slot, ik doe daar gewoon wat ik te doen heb. Ik weet toch niet waar het heen gaat of wat er uiteindelijk uit gaat komen, ik weet alleen wat ik nu heb en dus ga ik maar door met wat ik wél weet. En het gave is, zo vaak tijdens een gesprek met een klant, bij het volgen van een training of het luisteren naar een podcast klikt het weer ineens. Donderen de Euro’s (ipv de kwartjes) en weet ik ineens weer hoe of wat. Dus door verder te gaan, niet door me gek te laten maken.

Dus ja, het is in mijn hoofd een rollercoaster en als ik er nu niet over geschreven had, had 99% van mijn klanten niet geweten dat dit is wat er speelt. Omdat ik er voor kies om het me niet te laten beheersen.

• Bepaal zelf je gedachten. Ik weet het als geen ander: af en toe kan het je bijna depri maken dit gedoe.  Het is onzeker, het is lastig, het is bléh. En als je niet uitkijkt wordt je humeur ook bléh. Dan ben je nog verder van huis. De onzekerheid of het wel goed komt, of dit wel tot de juiste weg zal leiden. Man, man, wat kost het een energie. En het antwoord weet je toch niet totdat het komt. Dus besluit ik altijd dat de kans dat het goed komt minstens net zo groot is als de kans dat het fout gaat. Dat er geen enkele reden is om aan te nemen dat het verkeerd gaat of dat het niet goed gaat komen.

Nogmaals, dat verwelkomen is nog niet helemaal mijn ding. Maar ik denk er ook niet meer negatief over. Want ik weet dat achteraf, ja achteraf, ik er altijd alleen maar dankbaar voor kan zijn. Dus neem ik steeds vaker dit gevoel al mee tijdens het proces.

Als ik het tussen mijn oren niet helemaal rustig krijg luister ik naar muziek, ga ik een rondje met de hond, eet ik chocola of ga ik shoppen 😊. Of doe ik die dingen alle vier tegelijk. En daarmee wordt het dan weer tot de categorie “loopneus”. Onhandig, ongemakkelijk en niet het einde van de wereld. In verwachtingsvolle afwachting van wat er allemaal voor moois komen gaat. En dat is wat een loopneus nou weer niet oproept 😊.

Ik hoop dat dit je kan helpen. We gaan niet met elkaar lid worden van de ‘oh heb jij het ook zo lastig op dit moment’ club. Je staat alleen niet alleen, iedereen heeft het. Het blijft onderdeel van het geheel. Ik geloof dat het ons beter maakt. Ons steeds nog meer brengt tot wie we zijn. En dat we daarmee samen beter worden. Daarom blijft het ook een ongoing ontdekkingstocht.

Nou, dan ga ik het volgende week weer gewoon over businesscoaching hebben hoor. Maar doet het schrijfsel van deze week toch iets met je, deel het dan hieronder met me. Want deze de wereld insturen is toch wel een dingetje 😊.