‘Ik kan niets want ik heb geen geld om te investeren’

Het onderwerp van deze week is ‘investeren. Vorige week was ik op een event en daar sprak ik iemand die aangaf ‘helemaal vast’ te zitten in haar bedrijf want ‘ja, zij had geen geld om te investeren’. Los van het feit dat dit niet echt van zelfleiderschap getuigt (je geeft het geld de schuld) is het een veel gemaakte fout bij heel veel coaches en therapeuten. Tijd om mijn visie eens met je te delen.

De kosten gaan voor de baten uit

Ik ben dochter van een kruidenier en ik heb van jongsafaan geleerd dat investeren en ondernemen bij elkaar horen. Zoals houtskool bij een BBQ hoort en zeilen bij een zeilboot. Niet alleen als je er zin in hebt, als het goed voelt of als je het aandurft. Zonder zeilen is een zeilboot geen zeilboot. Klaar.

Om de zoveel jaar kocht mijn vader een grotere zaak. Deed hij een grotere investering. Liep hij een groter risico. Dat was altijd spannend thuis en uiteindelijk was er het vertrouwen dat het altijd goed kwam, hij deed gewoon wat nodig was om er een succes van te maken. Zelf leende ik op mijn 24^ste bij de bank 2 miljoen gulden (voor hen die “van na die tijd” zijn: dat is ca. 1 miljoen euro 😊) om mijn eerste eigen bedrijf te starten. Dat vond ik dus niet raar, dat was me zo geleerd. Zo zie ik het ook een hele grote groep ondernemers om me heen doen: bakkers, kappers, fabrikanten, tandartsen, noem maar op. Ik sprak iemand die een eigen schoenenlijn op gaat zetten en wat denk je dat die kwijt is voor haar eerste schoen op de markt is. Vond ze heel gewoon.

In coachland is dat anders. We investeren hooguit in een coachopleiding en daar blijft het vaak bij. Want ‘het kost wel allemaal veel geld’. Yep, welkom in de ondernemerswereld. Dat is aan de ene kant dus het grote voordeel van een coachpraktijk: je ruimt je logeerkamer leeg, koopt een tweedehands Senseo en je praktijk kan open. Kost geen euro. Alleen is dat dus ook wat we onszelf aanleren. Dat we niet hoeven te investeren. Alle andere ondernemers in andere branches doen dat wel, kijk maar om je heen, alleen wij niet. En laat nu bijna 70% van de coaches en therapeuten niet van hun praktijk kunnen leven ………….. Dat kan geen toeval zijn!

‘Ik koop wel een oven voor mijn bakkerij als ik voldoende heb verdiend’

Stel, je wilt een bakkerswinkel starten. Iedereen weet dan dat je ovens moet hebben, rijskasten, een koelkast en allerlei andere apparatuur. In de meeste gevallen hebben die ‘bakkers to be’ dat geld niet op de bank staan en gaan dus naar de bank voor een lening. En dat is niet gek want ze hebben ook een begroting gemaakt.

Ze hebben uitgerekend hoe lang het duurt tot ze de investering hebben terugverdiend en dat er dus een rendement op zit. Iedereen begrijpt namelijk dat je geen bakkerij  kunt beginnen zonder oven. Echter, als coaches en therapeuten openen we vast de winkel in de hoop dat we die oven gaan verdienen en hem dan kunnen kopen………….. Wat denk je zelf?

Een dergelijke begroting wordt bij het starten van een praktijk bijna nooit of misschien zelfs wel helemaal nooit gemaakt. Terwijl er toch, als je het echt serieus aan wilt pakken en je het hobby niveau wilt ontstijgen, wel enkele duizenden euro’s voor nodig zijn.

• Voor je coachopleiding
• Om een businesscoach in te schakelen of in ieder geval te leren ondernemen 😊
• Om een website te laten bouwen
• Voor een logo/huisstijl/foto’s
• Voor een facturatiesysteem en een boekhouder, je gaat het tenslotte serieus aanpakken en dus veel facturen versturen!

Kost dit een vermogen? Echt niet. Maar minimaal € 10.000,- moet je toch wel reserveren voor bovenstaand rijtje. En als je ondernemer wilt worden, als je je bedrijf serieus neemt, dan is een dergelijke investering eigenlijk nog een lachertje vergeleken bij de kosten voor het opzetten van een wasstraat of een bakkerij. Voor mij is het een teken dat je je commit, dat je het voor jezelf ook echt serieus neemt.

‘Een lening? Ik heb mijn spaarpot omgedraaid/ het uit de huishoudpot gehaald’

Als ik mensen voorstel om een lening af te sluiten, dan zie ik ze vaak bijna schrikken. ‘Een lening, ben je nu gek?’ Voor alle duidelijkheid: ik ben niet vóór leningen hè. Behalve onze hypotheek geef ik privé geen enkele euro uit die niet van ons is. In mijn bedrijf is het echter anders, dan vind ik het normaal omdat het een bedrijf is. Wat zegt het over jou dat je het afsluiten van een lening eng vindt? Dat je bijna van kleur verschiet als ik het voorstel? Een lening sluit je toch af om een investering te doen. En het kenmerk van een (goede) investering is dat hij zichzelf terugverdiend, dat jij daarin gelooft en dat je bereid bent om te doen wat daarvoor nodig is. Dus dan is een lening toch niet eng? Tenzij je niet op jezelf durft te vertrouwen …………..

Wat ik echter hoor is dat je partner het niet goed vindt dat je meer geld van de gezamenlijke rekening af haalt. En dat vind ik eigenlijk ook niet zo gek. Dat zou jij ook niet gek moeten vinden. Het is toch JOUW bedrijf? Dan hoeft het toch niet van jullie geld? En als je het al doet, sluit dan een lening vanaf jullie gezamenlijke rekening af. Dus stel samen met je partner iets op (een leningsovereenkomst) over het bedrag en de terugbetalingstermijn. Kun je je voorstellen dat je de boel anders aanpakt als je die belofte hebt gedaan ten overstaan van je partner! Dat je commitment wellicht anders is dan wanneer je het simpelweg had overgeboekt van het gezamenlijke spaargeld zonder verdere verplichting?

Van een lening/verplichting ga je harder lopen

Het grote voordeel van een lening is dat je jezelf en je bedrijf serieus neemt. Dat je de verantwoordelijkheid draagt en vanaf dag 1 anders naar je bedrijf gaat kijken. Er is een terugbetalingsverplichting! Je kunt je niet een al te lange ‘opstartfase’ permitteren. De bank wilde vanaf dag 1 van mij mijn aflossing zien, dus ‘rustig opstarten’ of ‘eerst eens dingen uitzoeken’ was er niet bij. Daardoor ben ik vanaf dag 1 gegroeid. Ik moest wel!

Voor een lening kun je gewoon naar de bank. Of je leent het officieel van de huishoudpot of de spaarrekening. Overleg met je partner hoeveel je nodig hebt en stel een terugbetalingsregeling op waar je je dan natuurlijk ook echt aan gaat houden, zelfleiderschap. Het hoeft dus helemaal niet groot of ingewikkeld te zijn. Ik wil alleen dat je het als een echt bedrijf leert zien en dus ook zo leert denken. En je praktijk simpelweg financieren vanaf je privérekening, zonder enige vorm van “verplichting aan de bank” is geen gezonde constructie.

Nogmaals, ik jaag niemand in de schulden, voordat ik straks een overload aan mailtjes krijg van budgetcoaches 😊. Als je denkt ‘ik ga dit niet terugverdienen’ dan moet je het alleen niet doen, dan is het niet verstandig. Wat ik je wél wil vragen is dat je dan wel serieus naar jezelf en je business gaat kijken. Wat maakt dat je er geen vertrouwen in hebt? Ben jij niet goed (genoeg), is je aanbod niet ok, geloof je niet dat je het waar kunt maken of ben je bang dat je niet gaat doen wat nodig is om het terug te verdienen? Wat interne ‘soulsearching’. Is het dan beter om een baan te zoeken? Of te besluiten dat het een hobby zal blijven? Of is het handig om dan iemand in te schakelen om je zelfvertrouwen te laten groeien (zie ook mijn blog van vorige week)? Dan laat je het niet op zijn beloop maar neem je als een echte CEO van je eigen bedrijf een besluit en ieder besluit is dan ok.

Nu ik geen geld heb kan ik niet verder

Ja, dat heb je als je als ADHD’er een blog schrijft. Je begint met een lijn in je hoofd en wijkt er vervolgens finaal van af. Maar ik moet natuurlijk wel leveren wat ik aan het begin beloofd heb dus ik kom nog even terug op de dame die zei dat ze niet verder kon omdat ze veel geld nodig had. Wel € 20.000,-. En ik dacht gelijk (je kent me 😊) ‘is dat zo’? Ze wilde een maandelijkse investering doen waardoor ze meer klanten zou krijgen en dat was zo’n € 1.500,- per maand. Vandaar die € 20.000,- die ze nodig had. En ik gaf haar een wake up call.

Als je per maand € 1.500,- investeert om meer klanten te krijgen, dan ga ik ervan uit dat die er ook komen anders hoef je het niet te doen. Het levert 3 keer meer op dan het kost, dus dat is een omzet van € 4.500,-. Voor minder dan dat hoef je het niet te doen, dat is ook iets om over na te denken! Ik stelde haar dus voor om van de extra omzet die ze maakte iedere maand € 1.500,- opzij te zetten zodat ze daarvan de investering voor de volgende maand kon doen. Simpel he.

Ze hoefde dus helemaal geen € 20.000,- te lenen, € 1.500,- was genoeg! Ze moest er alleen voor zorgen dat ze daar wel zeer effectief mee aan de slag zou gaan die maand en dan zou de volgende maanden zelf kunnen financieren. Zo heb ik zelf de coaching van mijn eigen coach ook steeds betaald: ik had altijd maar geld voor de eerste termijn en zorgde ervoor dat met dat wat ik leerde ik iedere maand de volgende termijn zou terugverdienen. En ik zie zoveel mensen, ook bij een training, wachten met het verdienen van geld tot de training is afgelopen en ze ‘alles weten’. Herkenbaar? Goed, dat is weer stof voor een heel ander blog.

Hoe is dit blog over investeren voor jou? Wil je het hieronder met me delen?