‘Ze vonden het zo fijn dat ik geen aanbod deed’
Een aantal weken geleden sprak ik met iemand over haar aanbod en wat ze deed om aan klanten te komen. Dat laatste ging nog een beetje moeizaam terwijl ze wel veel actie ondernam. Ik vroeg haar waar het misging. Want ze had wel veel fans, mensen waren altijd heel enthousiast over haar maar ze werden geen klant. Dus vroeg ik hoe het dan ging met zo’n webinar, hoe het kwam dat ze daar geen verkopen uit haalde. Waarna bleek dat ze geen aanbod had gedaan en dat vonden haar luisteraars zo fijn.
Toen ging er bij mij een alarmbel af. ‘Heb je geen aanbod gedaan tijdens het webinar? Waarom niet?’
Niemand kan het na een gratis online training van een uur alleen
Ik heb al eerder een blog geschreven over het feit dat ik vind dat ik iets kom brengen als ik een aanbod doe en niet kom halen. Ik geloof oprecht dat ik iets heb dat waardevol is voor de ander en dat mijn potentiële klant mij hierin harder nodig heeft dan ik haar. Dat kun je natuurlijk een arrogante houding vinden maar ik denk dat het gewoon gaat om “voor je kwaliteiten gaan staan en je waarde kennen”. Als ik iemand tegenkom die niet weet hoe ze een praktijk op moet bouwen kan ik denken: ‘ik ga je niet vertellen dat ik het jou kan leren zodat je niet langer gefrustreerd hoeft te zijn en je missie kan leven’ of ik denk ‘ik weet hoe je dat kan veranderen, zal ik je helpen?’.
Ik weet dat er veel mensen zijn die hopen dat het na deze gratis training wel allemaal duidelijk is. Dat dit onbetaalde uurtje het verschil gaat maken tussen wel en niet klanten krijgen in je praktijk. En natuurlijk worden er waardevolle dingen gezegd en verteld in een webinar, daar ga ik voor mezelf in ieder geval wel van uit. Als ik echter zie hoeveel ik geïnvesteerd heb in tijd en geld om de kennis te krijgen die mij succesvol heeft gemaakt, dan weet ik dat ik er met “alleen gratis” niet kom. En mijn klant ook niet, hoe waardevol de kennis ook is die ik deel. Dus daarom doe ik wél een aanbod. Ik zou het asociaal vinden om dat niet te doen want dan komen ze nog niet veel verder. Enneh, niemand hoeft het te kopen, ik bied het alleen wél aan.
Alleen al om die reden is het goed voor een ander zorgen door juist wél een aanbod te doen en geen ‘koe’ te zijn in de zin dat je alleen maar ‘geeft’ en niet ‘neemt’.
Je bent er niet om een ander te vermaken, je hebt waarde te brengen
Ik zie het bovenstaande overigens ook vaak met Social Media posts gebeuren. Allemaal leuke en fijne berichtjes waar heel veel mensen positief op reageren. ‘Hé, wat krijg ik van jou toch een lekker positief gevoel met alles wat je deelt’. Hoppa, 100 likes op een post maar nooit iemand die bij je koopt.
Dat kan toch niet de bedoeling zijn? Je bent er toch niet alleen om je volgers te laten lachen? Je bent toch van waarde, je kunt ze toch echt iets leren, ze verder brengen? Zo had ik ooit eens een dame die 7000 likes op haar pagina had, gemiddeld 200 reacties op haar post kreeg en € 700,- aan omzet per maand draaide. Ze gaf wél iedereen een goed gevoel. Alleen voelde ze zichzelf daar inmiddels minder goed bij………………..
Je praktijk is er niet om je ego te voeden
Ik realiseer me dat ik misschien toch weer een lezerswaarschuwing had moeten afgeven ???? Wat in mijn ogen namelijk aan dit hele ‘koeienstuk’ (het eeuwig en vooral willen geven zonder iets voor jezelf te nemen) ten grondslag ligt is het feit dat het belangrijk voor je is dat mensen je leuk en aardig vinden.
Dat lijkt heel lelijk van mij maar zo is dat niet bedoeld, dat is gewoon een feit zonder oordeel. Sterker nog, ik begrijp het ook nog. Toen het na mijn eerste jaar zo slecht ging in mijn praktijk had mijn zelfvertrouwen ook nogal een deuk opgelopen en iedereen die me daarna vertelde hoeveel ze aan mijn blogs hadden (maar nooit iets kochten…… ???? ) die droeg ik op handen. Exact ook de reden waarom ze niet kochten, want ik gaf mijn expertstatus volledig weg.
Ik geef ongelooflijk veel. Mijn kernwaarde is waarde leveren. Klanten krijgen bij mij altijd iets extra’s. Ik doe dat echter niet zodat mensen me leuk vinden, ze lief over me praten. Dat stuk heb ik namelijk niet nodig, dat hoef ik niet (meer) uit mijn praktijk te halen en dat is ook het meest gezond en geeft de enige juiste verhouding. Ik zeg wat ik denk en waarvan ik denk dat het mijn klant zal helpen, ik ben eerlijk en daarmee niet altijd aardig. En, heel belangrijk, als ik denk dat ik een ander verder kan helpen dan hij/zij nu is, dan zal ik ALTIJD een aanbod doen. Om de ander én mezelf te helpen.
Nooit over de rug van een ander, dat is korte termijn politiek en dat gaat niet werken. Maar ik ben ook niet de koe die alleen maar geeft, hoe fijn de ander dat ook vindt. Ik geloof in balans (ja, let op; het beruchte ‘b’- woord ???? ) als het om dit onderwerp gaat, over geven en nemen! Omdat je alleen maar goed voor een ander kunt zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt én voor je eigen waarde blijft staan. Ik ga niet op mijn knieën als het gaat om het doen van een aanbod. En dus hoeft het ook niet……
Wees eens eerlijk? Deed deze een beetje pijn op sommige punten? Vond je me ‘niet aardig’ als het ging over het ‘koeienstuk’? En welk inzicht heeft het je gegeven? Ben heel benieuwd en zou het ongelooflijk dapper vinden als je het hieronder met me zou willen delen?
