‘Wat een ander doet, moet een ander weten’

Lange tijd heb ik gedacht dat je niet kon leren om ondernemer te worden. Dat was je of dat was je niet. Dat zat in je DNA of niet. Die aanname was ook niet zo gek; het ondernemerschap is mij, als een echt middenstandskind, letterlijk en figuurlijk met de paplepel ingegoten. Mijn vader, die na de vierde klas van school moest om op de boerderij van zijn ouders te gaan werken, heeft mij zulke waardevolle lessen geleerd over wat een ondernemer nu eigenlijk ondernemer maakt.

Wat nog mooier is, ik heb de kunst echt van hem af kunnen kijken omdat ik, vroeger een beetje tegen wil en dank (ik ben eerlijk….. ???? ), al van jongs af aan mee moest werken in de winkel.

Dus ik zag wat hij deed en hoe hij dingen deed. Ik realiseer me steeds meer hoe waardevol dat is geweest en dat dit mede de reden van mijn succes is. Niet iedereen heeft een vader als de mijne, dus zijn belangrijkste les deel ik vandaag graag met je. Ook als eerbetoon aan jou, pap, want ik weet dat je mijn blogberichten leest <3.

‘Ik heb werkelijk geen idee’

In de tijd dat mijn ouders hun winkel hadden (hun melkwijk werd een melkzaak en vervolgens een supermarkt) was Albert Heijn dé absolute marktleider in supermarktland. Naast onze winkel was een Albert Heijn die minstens zo groot was als onze zaak. Regelmatig kwamen er vertegenwoordigers van onze formule en die stelden mijn vader steevast de vraag ‘Hoe doet die Albert Heijn het?’ en net zo steevast gaf mijn vader het antwoord ‘Ik heb werkelijk geen idee’. En daar was geen woord aan gelogen.

Ik heb mijn eigen zaak en heb mijn eigen koers te varen. Ik laat wat ik doe niet afhangen van wat Albert Heijn doet.’

Van alles wat hij mij geleerd heeft, is dit de meest waardevolle les geweest.

Laat jij je stiekem ook nog wel eens gek maken?

In mijn blog van een aantal weken geleden ben ik toch al met mijn billen bloot gegaan, dus ach, ik laat hem nu nog maar wat verder zakken ????. Toen ik net startte met mijn bedrijf, iets meer dan 4 jaar geleden, was ik zo naïef als een wasknijper. Marktonderzoek? Concurrenten? Onderscheiden? Echt géén idee…….

Ik wist eindelijk wat ik wilde worden en daar ging ik vol voor. Met de lessen van mijn vader in mijn achterhoofd, me niet druk makend of er al niet heel veel van ‘mijn soort’ waren. Hoppa, doen! Tot ik gestart was en ik door anderen op een paar ‘grote spelers’ werd gewezen. En met groot bedoel ik ook héél groot. Die waren al jarenlang aan het businesscoachen, riepen van alles over omzetten waar ik niet eens van durfde te dromen en langzaam maar zeker vergat ik dat ik geleerd had mijn eigen koers te varen.

Ik keek naar wat er om me heen gebeurde. En hoe langer ik keek, hoe meer de moed me in de schoenen zakte. Alle plannen die ik had, bestonden al! Als ik net weer iets gaafs had bedacht, kreeg ik een mail van een collega die exact dat aankondigde wat ik in mijn hoofd had. Nou, dat plan kon ik dan weer op mijn buik schrijven, want dat had natuurlijk geen enkele zin. ‘Iedereen ging dat immers al bij hem of haar doen’. Herken je dat? Langzaam maar zeker werd ik nog kleiner dan mijn 1.58 meter. Ik hoef je natuurlijk niet te vertellen dat dit geen hele positieve impact op mijn bedrijf had……….

‘Dan weet ik wat ze doen en op wie ze zich richten’

Nou zit niemand natuurlijk op mijn verhaal te wachten, maar ik deel het omdat ik een paar weken geleden met iemand in gesprek was die een soort van ‘ontmoetingsochtend’ had georganiseerd voor iedereen bij haar in de buurt die hetzelfde deed als zij deed. ‘Goh, interessant. Waarom?’ was mijn vraag. Dan kon ze een beetje een inschatting maken van wat de anderen deden en op welke doelgroep zij zich richtten. Waar is hier de alarmbel??

Het was nog net niet zo dat zij dan de ‘nog overgebleven doelgroep’ wel voor haar rekening zou nemen, maar het ging wel een beetje die kant op. Hartstikke leuk dat je ze laat kennismaken, maar weet dat je NIETS hoeft te weten van wat iedereen bij jou in de buurt doet. Je hoeft alleen maar te weten wat JIJ doet, wat jouw visie is, wat jouw strategie is en welke klanten jij wilt helpen. En de rest is bijzaak. Echt!

Omdat ik dat zelf écht heb moeten leren en me daarom zo in kon leven in waar haar initiatief vandaan kwam, deel ik hier nu dit verhaal. Vanaf het moment dat ik me realiseerde dat ik me liet intimideren (ja, echt!) door die ‘groten’, dat dat me lamsloeg en dat ik iets anders zou moeten doen om een ander resultaat te behalen, heb ik een shutdown gedaan. Ik heb ze allemaal ontvolgd, me uitgeschreven voor hun nieuwsbrieven, wilde geen enkel signaal meer zien of horen. De één vind dat kinderachtig, de ander onverstandig en het woord ‘zwak’ is ook al eens gevallen. Allemaal prima, maar voor mij werkte het.

Het bestaat sowieso allemaal al

Doordat ik weer naar mijn eigen visie terug ging en me niet meer van mijn pad liet brengen ten aanzien van mijn eigen strategie, ging ik weer stappen zetten. In vertrouwen, niet meer kijkend of die ene dat niet ook al net gedaan had of zeker stellen dat mijn Challenge niet tegelijkertijd was met die van die ander. Weg ermee! Mijn eigen plan, mijn eigen planning. En dat werkte! Ik kreeg vertrouwen, ik bleef in de actie, deed wat ik leuk vond en langzaam maar zeker kwam het op gang.

Het belangrijkste dat ik daarvan heb geleerd, is dat bijna niemand meer met iets échts origineels komt. Ik concludeerde al heel snel dat wat ik ook bedacht, iemand anders altijd al iets soortgelijks had gemaakt, gedaan of georganiseerd. Die conclusie gaf mij ook rust. Ik streefde niet langer naar het meest unieke en originele, ik ging voor wat werkte en vulde dat op mijn geheel eigen wijze in zodat het toch uniek was. Voel je het verschil? Het bestaat toch allemaal al, je kunt niet leven van de originaliteitsprijs ????.

Je hoeft niets origineels te verzinnen, je bént al origineel

Daarop inhakend en terug naar mijn vader. Er zijn er meer die doen wat jij doet. Google maar eens op jouw expertise, de hits vliegen je om de oren en met dezelfde snelheid kan de moed je dan in de schoenen zakken. Er is echter niemand die het doet zoals jij het doet. Daarom is er plaats voor jou. Het gaat er echt om dat je gaat kijken naar wat jou uniek maakt.  Wat maakt dat je een eigen plek in deze markt in kan en mag nemen?

Ja, bij Albert Heijn waren een aantal dingen professioneler en beter geregeld. Bij geen enkele Albert Heijn heerste echter de sfeer die bij ons in de winkel hing; die van een familiebedrijf waar écht ieder personeelslid zijn best deed om het volladen van je winkelwagen voor de klant tot een feestje te maken. Wij kwamen niet met hele originele marketingstunts of aanbiedingen, daar hadden wij de kennis niet voor. Wij kenden iedere klant bij naam, producten werden automatisch besteld, de boodschappen werden tot in je auto gedragen en je kreeg een bos bloemen met je verjaardag. En we hadden het drukker dan Albert Heijn……….  Een aantal van die klanten van destijds (ruim 25 jaar geleden) lezen zelfs deze schrijfsels. Hoef ik niets meer aan toe te voegen toch?

Het gave is dus dat je niets origineels hoeft te verzinnen of te doen, je hoeft alleen maar origineel te zijn. En dat ben je al. Want ieder mens is uniek. Laat me zien waar dat bij jou in zit. Kom daarvoor uit. Volg daarin je hart, doe wat jij leuk vindt in je bedrijf. Ik doe heel veel dingen die gezien de omvang van mijn praktijk eigenlijk écht niet meer kunnen, ik heb daar eigenlijk geen tijd meer voor en een aantal dingen zijn misschien niet zo professioneel zelfs. Ik vind het alleen zelf nog altijd zo leuk en mijn klanten waarderen het enorm. Wat mijn concurrenten om me heen doen, zien zij dan ook niet eens meer……….. voel je?

Iedereen kan leren een ondernemer te zijn

Overigens volg ik die groten inmiddels weer wel, hoor. Nu ik in mijn eigen kracht sta (tegen niemand zeggen dat ik dit zojuist opgeschreven heb hè, killing voor mijn imago ???? ) brengen ze me niet meer van mijn pad, maar inspireren ze me juist. Leven zij mijn leven voor en schetsen ze voor mij mogelijkheden, zodat ik ook weer stappen kan zetten. En blijken een aantal van die ‘reuzen’ waar ik destijds zó tegenop keek eigenlijk helemaal niet van die reuzen te zijn. Ik liet me dus ook nog eens door aannames intimideren….

Moraal van het verhaal? Inmiddels weet ik dat iedereen kan leren om een ondernemer te zijn. Geloof in jezelf en investeer in een leermeester die het al kan. En verzamel mensen om je heen die meer vertrouwen in je hebben dan je soms zelf hebt. Dan ben je onoverwinnelijk en kun jij hetzelfde voor jouw klanten doen. Mooi he? <3

Ben benieuwd wat deze ondernemerslessen bij jou hebben wakker gemaakt? Wil je het hieronder met me delen?