‘Ik ben oordeelloos’
Voor iedereen die wel eens denkt dat ik mijn praktijk vanuit mijn hoofd run, het onderwerp dat ik hier aansnijd bewijst het absolute tegendeel. Want er gebeurt altijd iets met me als ik de zin ‘zonder oordeel’ lees. Ik ben dat namelijk absoluut niet. Als er iemand binnenkomt dan vind ik je schoenen wel of niet leuk, ben ik enthousiast over je haarkleur of vraag ik me af wanneer je voor het laatst in de spiegel van de kapper hebt gekeken.
Ga ik met iemand in gesprek over het wel en wee van zijn/haar praktijk en dan komt er toch een emmer gedoe over me heen. Dat het niet lukt omdat ze nog kleine kinderen hebben. Of omdat haar ideale klanten geen geld hebben. Of omdat ze in het verkeerde deel van het land woont of …. en de rest van de emmer gaat leeg. Een groter gebrek aan zelfleiderschap kom ik zelden tegen en ik ben ook maar een mens: ik heb daar een oordeel over.
Ik hou niet van mensen die de schuld vooral buiten zichzelf zoeken, die permanent naar excuses op zoek zijn, die een slachtofferenergie om zich heen hebben hangen. Die halen niet het beste in mij naar boven. En ja, dat heb ik soms al binnen 5 minuten, dan voel ik mijn energie net zo hard wegvloeien als dat mijn weerstand omhoog komt.
Hoe kun je nu over bepaalde dingen géén oordeel hebben? Schakel je dan je hart en jezelf uit? Zit je dan steeds in je hoofd met de mantra ‘ik vind iedereen leuk, ik vind iedereen lief, ik vind iedereen aardig’. Is dat dan juist geen hart maar een hoofdbesluit?
Ik kan het niet helpen, ik wil niet met iedereen werken. Zoals ik al zei, ik heb niet met iedereen een mega synergie en daar schaam ik me ook niet voor. Ik ben niet met iedereen vriendinnen, ik wil niet met iedereen getrouwd zijn (en niet iedereen wil dat met mij 😊) en ik wil niet met iedereen werken. Schijnt wel te moeten en ik doe dat lekker niet.
Vaak verschieten mensen dan bijna van kleur als ik dat zeg, dat is niet zoals het hen op de opleiding geleerd is. Die opleiding heb ik gelukkig niet gehad. Ik luister naar mijn hart, de beste raadgever. Als ik dus iemand tref waarvan ik denk ‘oef……………’ dan ben ik ook zo eerlijk om te zeggen ‘wij moeten dit niet samen gaan doen’. Voor mij de meest ethische vorm van werken, het is namelijk in het belang van mijn klant dat ik dat zeg!
‘Je mag niet voor een ander denken’
Ik sta bekend als een directieve coach, ook iets wat niet hoort en waarmee ik me dus niet conformeer aan hoe het ‘hoort’. En weet je wat zo grappig is, mijn klanten hebben daar geen last van. Ik hoor ook altijd dat ‘het antwoord uit de klant zelf moet komen’ (moet hè, voelt als dwang …) maar dat we als coach daar ‘beslist geen invulling aan moeten geven’. Sorry, niet bij mij.
Ik kan iemand 3 uur laten zweten op een antwoord wat ze bij zichzelf nooit zal vinden, puur omdat in 9 van de 10 gevallen zijn/haar denkkader nog zo beperkt is dat ze absoluut aan mogelijkheden voorbij zal gaan als ik daar niet minstens een paar hints of zelfs soms al een invulling aan geef. Ik zie het vaak al waar het heen gaat als ze binnenkomen, ik ruik het gewoon, er klikt iets in mijn onderbuik. Binnen 5 minuten geef ik dan al aan dat ze als een hele andere coach bij mij weggaan dan waarvoor ze binnen zijn gekomen en dan vinden er ware transformaties plaats. Zakelijk maar ook persoonlijk. Als ik die antwoorden uit hen zelf had moeten laten komen was het in geen van deze gevallen ooit zo ver gekomen of zo groot geworden. En dat is juist waar de magie plaatsvindt.
Tuurlijk, ik weet dat ik vaak iets noem waarvan de ogen wijd opengaan en er een paar keer geslikt wordt. Ik zie dat ze soms nog niet klaar zijn voor wat ik zeg en dat is geen probleem. Voor mij ben je als coach iemand die meer in de ander ziet dan de ander in zichzelf kan vinden. Dat is precies de reden waarom ik mijn eigen coach gekozen heb: zij spiegelt me altijd een grotere versie van mezelf voor. Groter dan ik ooit uit mezelf had kunnen halen en daarin laat ik me door haar leiden. Tot volle tevredenheid! Alleen wel op mijn tempo: sommige dingen pak ik gelijk, op andere zaken moet ik wel eens 3 jaar kauwen en dat is allemaal oké. Dat proces gun ik mijn eigen klanten ook en dat respecteer ik ook, dat is juist het vertrouwen waardoor het goed komt. Om écht het beste uit zichzelf te halen en dat gaat vaak veel verder dan ze zelf hadden kunnen bedenken in de meeste gevallen.
‘Je moet de klant als eerste laten komen’
Vorige week deed ik mijn Challenge en daar gaf ik aan dat als ik met een gaaf nieuw product kom ik een aantal mensen een mailtje stuur met de boodschap dat ik iets cools voor ze heb en of ze mee doen. Dat ik denk dat ze toe zijn aan een nieuwe stap en dat die gezet kan worden met dat wat ik net ontwikkeld heb. Of ze meedoen?
En weet je? Mijn klanten kennen mij. Weten dat ik dat NOOIT zeg omdat ik nog ergens een omzetgat te vullen heb, maar omdat ik écht vol vertrouwen ben dat dit wat voor ze is, dat dit precies past in hun ontwikkeling, passend is bij hun volgende stap. Dat bied ik dus pro-actief aan en daar kwam wat commentaar op. Dat dat niet ethisch is, niet gepast is, ik de klant altijd zelf als eerste moet laten komen. Hou toch op!
Weet je dat ik in 9 van de 10 gevallen hoor dat het geen toeval is dat ik bel, dat ze daar net aan hadden zitten denken. Dat ze voor zichzelf al besloten hadden dat het tijd was voor een volgende stap maar ze niet wisten hoe. Dus wat gaaf dit aanbod. Dus…………….
Ik duw er niets door, werk niet met mensen die niet willen, dring me nooit op. Maar hou wel steeds de mogelijkheden voor, blijf die ook actief aanbieden als klein luikje naar wat er verder nog mogelijk zou kunnen zijn. Een nieuwe stip op de horizon. Die ze zelf alleen niet kunnen zien of uit angst niet willen zien. Een nieuwe stip waar ze in potentie echt naar toe kunnen wat mij betreft. En nee, dat gaat niet altijd om de grote bedragen maar om het benutten van het potentieel van de desbetreffende klant.
Dus al die heilige coachhuisjes, ik heb er niets mee. Wat overeind blijft staan is veiligheid, respect en vertrouwen en de rest…………… vind je eigen weg. We leven in een andere tijd, coachen is (gelukkig!) steeds meer gemeengoed geworden. We hanteren alleen nog maatstaven van de vorige eeuw wat mij betreft. Er is bijna geen andere beroepsgroep waar de regels zo ingepeperd worden als deze. En natuurlijk zitten er kwetsbare mensen bij, we moeten voorzichtig zijn en blijven. Vandaar veiligheid, respect en vertrouwen. Er zijn echter meerdere wegen naar Rome. En je durven bevrijden van die voorgeschreven wetten maakt ook dat je een andere doelgroep aanspreekt.
Mijn mensen voelen hoe veilig ze bij mij zijn, ondanks mijn directheid. Ik laat regelmatig de grootste bommen ontploffen met een intentie vanuit mijn tenen (‘je bedrijfsnaam kan echt niet meer in deze opzet’) omdat als ik het niet zeg niemand dat doet en dan bouwen ze op de verkeerde basis. Dát is ethisch niet juist. Ik moet het zeggen, doen ze er niets mee dan heb ik er ook vrede mee en dat weten mijn klanten ook.
Dus, zullen we wat meer buiten de lijntjes kleuren? Meer onszelf zijn in onze rol als coach of therapeut en er daarmee op vertrouwen dat we juist dan de leukste en beste klanten voor ons aantrekken? Waarmee het zoveel leuker wordt, zoveel vrijer voelt, we van zoveel meer waarde kunnen zijn.
En……….? Wat denk jij?
Dit wordt een ‘uitschrijfmail’ voel ik al aan mijn water. Toch vind ik dat ik dit eens open moet breken! Weg met dat harnas van hoe het ‘hoort’. Wat vind jij ervan? Wil je het hieronder met me delen?
Veronique je bent heerlijk direct, ik houd er absoluut van, want het kan maar duidelijk zijn. De boodschap zal toch een keer aan moeten komen, anders kan het zijn dat mensen blijven doormodderen.
Dus topper goed bezig en mocht je nog bij mij Snel & Makkelijk Spaans willen leren dan ben ik er voor je, dat weet je.
Un beso y Feliz Navidad
Cintha
Uitschrijfmail??!! Ik schrijf mij nog 10x in, ik hou van je directheid, heerlijk dat schoppen tegen huisjes, en ja ik beken soms ook mijn eigen huisjes, maar dat is nu juist zo lekker als je bezig bent met opstarten van en nieuw bedrijf.
Net zoals Esther dacht ik: ‘Uitschrijfmail? Voor mij is dit net een inschrijfmail!’. Ik kijk al uit naar de Kickstart Workshop: graag meer van dat! 😉
Niks ‘Uitschrijfmail’ – ‘Inschrijfmail’. Heerlijk spot on en het is essentieel dat je regelmatig bij je (nieuwe) klanten op de radar blijft met een waardevol verhaal. Ik wens je alle goed, geluk en plezier aan de andere kant van de wereld met diegene die je lief zijn. Geniet in het kwadraat.
Lieve Veronique, wat een heerlijk artikel en herkenbaar. Want ik zeg weleens: ‘ik heb lekker weleens een flink oordeel’. En je hebt helemaal gelijk met dat huisjes omschoppen haha…ik moest er erg om lachen. Verandering begint met het omschoppen van huisjes……
Een bericht naar mijn hart, ik sta hier helemaal achter. Ontzettend beperkend als je niet op een veilige manier kunt zeggen wat je ziet, daar heeft de klant ook geen baat bij. Veilig is het keywoord. De waardes “goed” en “slecht” probeer ik wel altijd eruit te houden, daar zijn gewoon zoveel waarheden in..
Ha Veronique!
Ik ben het helemaal met je eens! Love it, die directheid! Als niemand je ooit confronteerd met de ‘roze olifant in de kamer’ dan blijft je er maar omheen lopen. En of dat nou goed is voor je persoonlijke ontwikkeling en die van de als coach…
Ga vooral zo door!
X Roos
Er is een gezegde ” Wat je niet kent zie je niet” . Als je iemand dus niet helder verteld wat er nog meer mogelijk is, komt diegene er niet zelf mee. Fijn dat jij iemand daar dan ook mee helpt en niet aan laat modderen. Dat kenmerkt wat mij betreft een goede coach.
Prima mail, en mee eens Veronique, want oordeelloos bestaat niet. Wel zal de 1 er beter in slagen om (enigzins) oordeelloos over te komen. En antwoorden moeten niet uit de cliënt komen, maar zitten wel in die cliënt. Al heeft de ene cliënt nu eenmaal meer hulp nodig dan de ander, om die antwoorden te vinden. Blijf vooral je directe mails schrijven Veronique, heel verfrissend, lees ze altijd met genoegen! Wens je alle goeds toe in 2019 en blijf vooral jezelf! Hartelijke groet, Ank Mourits
Helemaal mee eens! Mensen zonder “oordeel” (of: mening…..) bestaan volgens mij niet. En als trainer/loopbaancoach word ik al bijna 17 jaar juist ingeschakeld om mijn lichtje te laten schijnen over de mening, opvatting, overtuiging etc. van de ander! Dat vergt lef, ondernemerschap en persoonlijk leiderschap. Dus mijn oordeel over jouw blog: Uit het hart gegrepen! 😉
Fijne feestdagen allemaal!
Goedemorgen Veronique, ik vind het een waarheid als een koe, alles wat je schrijft. Bij een aantal heilige huisjes sta ik voorop om ze omver te schoppen en bij een paar andere gaat het steen per steen.
Mij is gedurende de afgelopen jaren ook regelmatig “directief communiceren” verweten. Over oordelen gesproken.. Ik heb me een tijdje proberen aan te leren dit niet te doen, zachter, milder, afwachtender, wat dan ook te zijn. Werkte niet. (goh?)
Mijn praktijk heet De Vuurtoren. Toen ik ooit in 2005 tijdens een training deze metafoor voor mezelf vond, werd mij dwingend aangeraden mijn licht te dimmen. Ik zag hierdoor anderen niet en maakte mezelf ook onzichtbaar. Sinds kort kan ik zien dat dit advies me meer kwaad dan goed heeft gedaan. Dus ik laat me weer zien, ik laat me horen. Ik weet dat niet iedereen mij begrijpt en dat er ook best veel zijn die het een beetje raar vinden wat ik doe. Zoals een crowdfundactie starten omdat ik een opleiding wil doen van € 10.000.
Maar weet je? Voor mij is het zuiver, voor mij klopt het. Ik voel heel duidelijk de noodzaak. De noodzaak in mezelf en de noodzaak om me heen. Dat maakt het heel overzichtelijk.
Ik blijf dus oordelen, mijn mening laten horen en dingen op mijn directieve ongeduldige enthousiaste manier doen. Heerlijk.
Geniet van de tijd met je gezin en heel graag tot volgend jaar. Ik kan niet wachten mijn omzetdoelen voor 2019 in praktijk te gaan brengen! 😉
Uitschrijfmail? Dat was het enige wat mij triggerde in je hele verhaal. Zit jij je in te dekken 🙂 ? Gewoon recht voor zijn raap zijn. Natuurlijk hebben we als coach ook een oordeel, maar fijn is het om gewoon goed te kunnen luisteren en als ze uit de bocht vliegen te kunnen zeggen wat je denkt, anders wordt het heel hard werken voor weinig resultaat. Enne je weet toch: een goede coach is lui :-). Ik ben er ook wel eens klanten door kwijt geraakt. Dat deed even zeer maar meer omdat ik toen nog niet zoveel omzet had en als coach nog onzeker was. Nu ik ervaren ben merk ik juist als ik voluit gas mag geven in de coaching , mijn klant juist de mooiste resultaten bereikt .
Hoi Veronique,
Bedankt weer voor het op scherp zetten van mijn onderbuik gevoel.
Al jaren erger ik me aan “Wat denk jij?” “Wat wil jij?” Wat zijn jouw behoefte” het open laten, het zelf laten invullen. Uiteraard zit daar ook iets in verscholen, voor diegene die prima het antwoord weten maar het niet durfen te zeggen, dan kan het naar buiten komen. Maar in veel gevallen is het al een hele drempel om hulp te vragen, en als die hulp er dan is, dan moet je het zelf gaan bedenken uhm…. Je ogen laten openen, inspireren, andere opties laten zien, waardoor je als persoon gaat denken in een ander patroon zodat je weer hele nieuwe mogelijkheden ziet die je daarvoor niet zag. Je zet jezelf aan tot nieuwe acties, die je vanzelf weer verder brengen.
Bedankt en een fijne vakantie
Momenteel druk aan de studie als vitaliteitscoach en heb regelmatig tijdens het lezen van het materiaal het gevoel: ‘Ik ben niet tactisch en soft genoeg voor dit vak en ik oordeel teveel’ waarna ik ga twijfelen aan mezelf. Maar dan, valt er weer zo’n heerlijke felle mail in de mailbox van jou! Dank je!
Lieve Veronique,
Een mail naar mijn hart, fantastisch. Niks uitschrijven.
Ga maar lekker ontstressen (mooi woord) en gezellige feestdagen.
Zonnige groeten, Astrid de Vries
Fijne mail weer Veronique!
Mijn klant komt bij mij omdat ik het ‘weet’ en al mijn creativiteit inzet om iets moois voor ze te bedenken. Dat wist ik natuurlijk al lang maar voordat je dat dan voor jezelf ook echt voelt en dat recht voor zijn raap durft op te schrijven en uit te spreken… pfff
Dus ja, ik heb een oordeel als ik bij je thuis kom voor advies 😉
Hele fijne vakantie!
(heb even gemist waar je naar toe gaat)
Natuurlijk weet ik niet waar jij je inspiratie vandaan haalt maar je verhaal van vandaag sluit prachtig aan bij onze mailwisseling van vorige week. En ‘hoe het hoort’ kan inderdaad weleens een dingetje zijn, maar dankzij jouw duidelijke zienswijze ben ik me er weer meer van bewust geworden dat juist laten zien wie je bent (in welke branche dan ook) helpt om de juiste klanten aan te trekken. Ook als dat betekent dat je daarmee afscheid neemt van het veilige en bekende en je je kop nog duidelijker boven het maaiveld uit steekt. En ook zonder nu mee te doen met jouw programma, helpt dat inzicht me al een grote stap verder. (Heb jij nu verder niks aan, maar toch 😉)
Dus blijf vooral lekker duidelijk, daar kan ik me ook weer aan spiegelen.
Voor nu wens ik je een hele fijne vakantie en mooie dagen met elkaar.
Ik herken me zo in jou!!! Maar werd in het verleden dan naar een cursus effectief communiceren gestuurd. Ik ben net een jaar voor mezelf bezig, maar ook nog heel erg met mezelf bezig. Jouw successen, de reacties van anderen geven mij zo’n enorme boost aan vertrouwen!!! Fuck de cursus. Geef mij meer van Veronique. You rock babe!!! Geniet van mooie fijne dagen.
Ha die Vero,
Moet wel vaak om je prikkelende mailtjes lachen.
Je zegt wat je ervaart of hoe je iets vind. En ik lijk zooo niet op jou. Ik herken me ook helemaal niet in je oordeel en je opvatting.
Het mooie is dat iedereen oordeelt en als je dat niet doet dan verklaar ik je bij deze als ” heilig” “Verlicht” of What ever.
Een oordeel is gewoon heel snel gevelt. En het zegt niets over de ander alleen maar over jezelf. Dus tja, een oordeel geven, wel of niet gaat gewoon over jezelf.
Ik vind je een topper en hou van je manier van doen, je humor en doortastendheid.
En dat is mijn oordeel over jou😀
Fijne vakantie en mooie feestdagen.
Veel liefs
Inge (Ps ik ben zo goed als zindelijk😜 jeujjjjjj)
Helemaal mijn verhaal…fijn om te lezen, het laat mij nu nog steviger staan en weten dat ik het rete goed doe. Ik ga ook buiten de lijntjes en I Love It. Heel herkenbaar allemaal.
Warme groet Linda
Allereerst vind ik het op zakelijk gebied helemaal niet erg om een kick in the ass te krijgen. Vooral als het gaat om te stoppen met trutten en dingen gewoon te gaan DOEN! Toch kun je vast zitten in bezwaren en even niet zien hoe je verder moet. Dan is het fijn om daar over te kunnen sparren, zonder dat iemand daar een oordeel over heeft. Als coach op het gebied van angst en onzekerheid is het mijn taak om te confronteren, niet om te (ver)oordelen. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat ze door mijn oordeel dichtklappen en zichzelf niet meer kwetsbaar op durven te stellen. Soms is er meer geduld, begrip en aandacht nodig om iemand uiteindelijk wel uit die slachtofferrol te krijgen.
Hoi Veronique,
Zo ik ga ff lekker dwars liggen!
Ik ben zo’n coach die mensen helpt om hun eigen antwoorden te vinden. 🙂 Dat komt omdat ik ze in contact wil brengen net hun intuïtie. Dan is directief zijn niet handig. Al heb ik natuurlijk ook mijn intuïtie. Ik denk altijd aan het gezegde “A good teacher tells you where to look, not what to find.”
Maar van een businesscoach wil je natuurlijk echt wat anders, niet met je eigen antwoorden blijven klooien maar advies en een pak rammel van iemand die je ver voor is.
En nog bedankt voor de geweldige challenge, was een supergoede wake up call!
Groeten
Monique
Wat een topblog! Dit is een van je beste, in ieder geval voor mij! Je hebt het zo goed verwoord (zoals altijd) maar het kwam nu nog meer binnen omdat het precies is wat ik voel en denk maar niet durf te zeggen omdat ik onzeker ben of dat wel kan. En nu heb je me dat voorgedaan en weet ik dat je mag zeggen, voelen, denken en coachen zoals je dat wil en dat er dan vanzelf wel de juiste mensen op af komen. Weer een sprint naar meer lef! Dank je wel Veronique!
Ik heb ook een oordeel….. kan niet eens ‘geen oordeel’ hebben, hoe hard ik daar ook mijn best voor doe. En mijn oordeel over deze blog? GEWELDIG! Mens, wat houd ik van jouw eerlijkheid, oprechtheid en vooral duidelijkheid. Uitschrijven voor jouw nieuwsbrief? No way! Ik kijk er juist iedere keer naar uit. Hoop dat die codes geel, oranje en misschien zelfs wel rood gewoon mijn kant op blijven komen. Ze inspireren me. Schudden me wakker. Geven me soms zelfs een virtuele schop onder mijn kont. Zeggen wat je voelt, wat je waarneemt, ziet aan gedrag etc is namelijk altijd iets dat gekleurd wordt door “wie jij zelf bent als coach” …. en dus bevat dit automatisch een oordeel. Dat leidt als het goed is tot een interventie / advies, whatever, die ingezet wordt met de intentie om de ander aan te zetten hetzelfde te doen: zichzelf worden.
Dankjewel Veronique voor het delen van jouw wijs-heid! Ik wens jou en je familie een welverdiende vakantie. Tot 2019, met meer van dit soort blogs aub.