Hoe lang blijf jij nog in je ‘opstartfase’.

Veroniqueprins.nl_

Ik heb een nieuwe allergie geloof ik. Op het woord ‘opstartfase’. Ik begrijp van het principe helemaal niets. Wat is nu een opstartfase? Welke excuses laat je dan voor jezelf toe als je deze term gebruikt? En nog veel belangrijker, hoe lang mag deze fase duren wat jou betreft? En kun je je dat dan ook permitteren? Een opstartfase bestaat helemaal niet, is niet per definitie wat iedere coach of therapeut tegenkomt. Er zijn er die vanaf dag 1 omzet maken en knallen. En er zijn er die dat niet willen of niet durven en dan heeft dat ineens een naam; opstartfase……… hmmmmm…. Je hebt niet zo’n hoog doel, wilt nog even geen grote stappen maken, hebt nog wat angst of weet niet goed hoe of wat, maar zeg dát dan!

 

In bijna geen enkele branche kennen ze het begrip ‘opstartfase’

Als je een nieuwe auto wilt gaan kopen dan zie je dat type ineens overal rijden. En dan ook nog in de kleur waarin jij hem zelf ook wilt aanschaffen. Herken je dat? Dat heb ik deze week met het woord ‘opstartfase’. Niemand zegt ‘ik stroop mijn mouwen op en ga hier eens op korte termijn een succes van maken’. Nee, ze zitten allemaal in de opstartfase. Ik word er bijna verdrietig van. Want sommigen van hen hebben ook nu al besloten dat deze fase een jaar of 2 tot 3 mag duren. Pardon?

Ruim 25 jaar geleden kochten we onze eerste supermarkt. Nog geen 24 jaar oud leenden we 2 miljoen gulden (ongeveer 1 miljoen euro) van de bank. En die had het niet over een ‘opstartfase’. Een fase waarin ik lekker als beginnend ondernemer winkeltje zou mogen spelen op kosten van de bank. Een tijd waarin ik met veel minder omzet genoegen zou nemen en dan dus ook beduidend minder zou gaan verdienen. No way. Ik had  ‘de stropdassen’ misschien voor kunnen stellen ons een dergelijke periode te gunnen, maar op die leeftijd was ik al iets van mijn naïviteit kwijt; dat ging natuurlijk niet gebeuren. Vanaf week 1 betaalden we volledige rente en aflossing. Tijd om eerst maar eens de boel uit te vogelen was er niet, we werden direct in het diepe gegooid. En achteraf ben ik daar natuurlijk eeuwig dankbaar voor, destijds voelde het als permanent grensverleggend. We hadden kosten en die moesten terugverdiend worden, gaan met die banaan. Niks geen opstartfase, gewoon aan de bak. Ik heb het even bij wat ondernemers om me heen gevraagd, geen van hen heeft ooit van de term gehoord of zelf een dergelijke fase gehanteerd. Waarom hoor ik er dan wel zoveel coaches en therapeuten over?

 

Waarom zou je een opstartfase hanteren?

Mijn eerste vraag is ‘waarom zou je het doen?’ Als je bij een werkgever gaat werken, ga je dan ook akkoord met een half salaris in de eerste paar maanden omdat je nog even op moet starten? Natuurlijk niet, dus waarom doe je dat dan wel als zelfstandige? Zegt het iets over jou en/of over je waarde? Zegt het iets over je angst, dat je eigenlijk nog niet in actie durft te komen? Is het een excuus voor geen idee hebben wat je eigenlijk moet gaan doen en daarom onder het mom van de opstartfase genoegen neemt met slechts een klein percentage van de omzet die je voor ogen had.  Is er geen échte wens of zelfs noodzaak om geld te verdienen? Geen probleem, maar neem dan jezelf en mij niet in de maling met je opstartfase. Enneh, als je nu ook een missieondernemer bent, zoals heel veel coaches en therapeuten, dan kun je je toch alleen al vanuit dat standpunt niet permitteren om het eerst maar eens rustig aan te doen? Hoe zit dat dan met die missie?

 

Waarvoor is het een excuus?

Hierboven haal ik al een paar voorbeelden aan waarin de term gewoon als excuus gebruikt wordt, bijvoorbeeld omdat je nog niet weet waar te starten of nog niet in actie durft te komen. En geloof me, als ik doorvraag bij ondernemers die zichzelf deze fase gunnen, dan zit er altijd een reden/ excuus achter.

 

What you believe is true

Je kunt vanaf dag 1 geld verdienen. Echt! Waarom denk je dat dat niet zo is? Omdat je collega’s hebt die zeggen dat het bij hen ook wel 3 – 5 jaar duurde voordat ze pas klanten en dus omzet kregen? Dat kan inderdaad, maar dan hoeft het nog niet zo te zijn. Er zijn tientallen klanten die bij mij binnen 4 maanden een fulltime salaris verdienen en soms ook meer dan dat. Het is net met wie je je omringt en wat je zelf gelooft. Alles is namelijk mogelijk als je bereid bent om te doen wat nodig is om je droom te realiseren. En jouw waarheid is altijd dé waarheid.

 

Hoe lang mag jouw opstartfase duren?

Tuurlijk, ik begrijp het wel. Je calculeert die eerste maanden ook minder omzet in omdat je nog van alles te regelen en op te zetten hebt. Dat is ook geen probleem. Maar er is een verschil tussen dan dus maar genoegen nemen met € 200,- (let wel, dan verdien je vele malen minder dan het minimum jeugdloon) en € 2000,- Ik calculeer ieder jaar aan het begin van het jaar minder omzet in dan aan het einde omdat ik verwacht beter te worden en te groeien. Maar dat heeft niets te maken met een (jaarlijkse J) opstartfase! Stel dat je nu die calculatie maakt van een deelbedrag  van je uiteindelijke doel. Hoe lang mag je die lagere omzet dan realiseren? Een maand of 3? 5 maanden? 1 of 2 jaar?  Weet je, ik kan iedere maand wel als een opstartfase zien! Want ook mijn praktijk is continue in beweging en voelende waar ik volgend jaar ben om deze tijd is deze fase dus eigenlijk ook een ‘opstartfase’. Laat ik het zo zeggen, zo voelt het niet en mijn omzet zegt ook iets anders!

 

Er zijn géén dingen die ‘eerst op orde moeten zijn voordat…..’ Niet één!

Welk excuus gebruik je voor jezelf? Nog geen goede ruimte, nog geen administratiesysteem, nog geen website, nog geen Facebookpagina of is je folder nog niet klaar, nog geen zakelijke rekening? Waardoor het volgens jou onmogelijk is om nu al (veel) omzet te maken. Wake up! Het is het excuus waar je zelf in gelooft, het is alleen niet waar. Zolang je je kennis hebt en een mond om daarover te praten ben je in business, zoals dat heet. Kun je geld verdienen. Het gaat over je verhaal delen en mensen je hulp aanbieden. Niets ingewikkelder dan dat, daar komt het altijd op neer.  En dat kan zonder website, zonder folder en zonder visitekaartje. Want je gelooft toch niet dat met het online brengen van die site je telefoon plots roodgloeiend zal staan? Ik had een klant die zonder namenlijst en zonder site of wat dan ook week na week haar workshops vol had zitten. Gewoon, door vrienden en bekenden een appje te sturen of ze er niet bij wilden zijn. Nou is zakelijk appen ook niet zo mijn ding en hij staat bij mij niet als marketingtool in een plan, maar het werkte wel. Want binnen een uur na haar eerste serie appjes zat de eerste workshop vol. Hoe bedoel je opstartfase?? En er zijn inmiddels genoeg bekende mannelijke en vrouwelijke collega’s die ook in mum van tijd een bloeiende praktijk uit de grond hebben gestampt. Waarom zij wel en jij niet? En ik hield me in mijn beginfase juist vast aan deze inspirators in plaats van dat ik mijn dromen kleiner liet maken door mensen die me vertelden dat het ‘minstens 5 jaar niets zou worden’. Dat is een keuze. En wat kies jij?

 

Het is altijd oké als je maar een bewuste keuze maakt

Begrijp me goed, dit is BESLIST GEEN pleidooi dat iedereen perse een praktijk moet opbouwen van € 100.000 of meer. En dan ook nog eens binnen 2 of 3 jaar tijd. Het gaat niet om veel of weinig geld verdienen, dat is helemaal niet het issue. Het gaat om de keuze die je maakt. Start je een bedrijf? Waarin je jezelf en je business serieus neemt en waarvoor je grote doelen en dromen hebt? Dan is een opstartfase een ‘no-go’. Dat is voor een hobby; rustig aan proberen, uitvogelen, testen, nadenken, nog niet hoeven, geen druk, nog niet zichtbaar durven en willen zijn. En dat is prima, écht. Als dat je keuze is, jou gelukkig maakt en waarvan je de consequentie begrijpt. Wat ik alleen zie is dat ze bedrijfsdoelen hebben en hobby acties ondernemen. En daarmee gaat het niet gebeuren. Wake-up call!

Wees eerlijk naar jezelf. Noem het geen opstartfase, want daar heeft het niets mee te maken. Een opstartfase is namelijk niet iets wat iedere coach of therapeut per definitie meemaakt. Het gaat om eerlijk zijn naar jezelf over wensen, angsten en excuses en daar dan ook voor gaan staan.

 

Kijk je monster in de ogen

Er is iets wat je tegenhoudt om het echt en voluit te gaan doen. Enneh, die begrijp ik als geen ander. Ik kijk dagelijks tig van dit soort obstakels recht in de ogen. Kijk heel goed of dat een legitieme reden heeft of dat het excuus bevat om (nog) niet in actie te hoeven komen. Ik hoor vaak ‘als de kinderen straks op school zitten, dan ga ik het doen’. En dat zet mij altijd aan het denken. Waarom zou je het benutten van je talenten on hold zetten? Daarbij is het fijn dat je een keuze hebt, ik was destijds een alleenstaande moeder en kon me die keuze niet permitteren. En dat gaf me juist vleugels. Ik heb sindsdien mijn bedrijf altijd als zodanig geleid, je doet het of je doet het niet. Je bent tenslotte ook niet een beetje zwanger of een beetje moeder. En als jij gelukkig wordt van een beetje dan word ik daar ook gelukkig van. Echt. Maar onderken dan ook voor jezelf dat het eigenlijk een hobby is en verschuil je niet achter het hebben van kinderen, bijvoorbeeld. Ik ben succesvol ‘dankzij mijn kinderen’ en niet  ‘ondanks mijn kinderen’. Zij hebben me juist altijd een reden gegeven om te groeien en dat loste zich thuis altijd op. En ook nog zonder grote trauma’s aan hun kant overigens, mocht je je daar zorgen over maken.  Sterker nog, ik hoop dat ik voor mijn zoon en dochter een inspiratie ben om hoe dan ook en waar dan ook je dromen na te jagen. En dat alles mogelijk is, als je het maar graag genoeg wilt en bereid bent om keuzes te maken. Keuzes die voor jou goed voelen.

 

Bloemen groeien ook niet rustig aan

Ter afsluiting een deel van het gesprek dat ik met een prachtige vrouw had deze week. Ook zij wilde ‘rustig aan groeien’. En toen ik haar vroeg waarom ze dat wilde, wist ze er eigenlijk geen antwoord op. Het bleek angst te zijn en dat is altijd een slechte raadgever. Ze moest er zelf om lachen dat ze zo makkelijk mee was gegaan in het uitstellen van haar dromen, dat was eigenlijk helemaal niet wat ze wilde. Ze wilde ook knallen en vuur! Waarop ik haar zei: “Er is geen bloem of plant die besluit om maar eens ‘rustiger aan te groeien’. Ik kom weinig zonnebloemen tegen die denken ‘ik groei dit jaar maar eens de helft minder hoog’”.

 

Volg je eigen pad.

Er zijn er die sneller gaan, er zijn er die langzamer gaan. Jij hebt de keuze door wie je je laat inspireren. En vervolgens volg je je eigen pad. En op je eigen snelheid. Zonder oordeel naar elkaar of naar jezelf. Als het jouw bewuste keuze is om te groeien zoals je groeit dan zijn er geen verborgen excuses! Go!!!

Ben heel benieuwd wat je van dit blog vindt en of het iets in je raakt. Je kunt hieronder je commentaar en/of inzichten kwijt. Ik lees ze graag!

 

Ben jij klaar met jouw opstartfase?

Enneh, ben jij na het lezen van dit artikel ook wel een beetje klaar met je eigen getrut en je zelfbedachte opstartfase? Kom dan op 9 september of 7 oktober naar mijn Kickstart Workshop. In 4 uur tijd leer ik je mijn bewezen gouden stappenplan voor slechte Euro 25,-. Ik heb nog een paar plekjes beschikbaar:  jezaakvoorelkaar.nl/kickstart/

Veronique Prins

Dé Kick Ass Businesscoach voor ambitieuze coaches en therapeuten die een serieuze praktijk willen opbouwen

11 gedachten over “Hoe lang blijf jij nog in je ‘opstartfase’.”

  1. Zo waar Veronique! Bij mis het angst. Angst dat iemand zegt dat het niet waar is wat ik vertel. Angst omdat ik tegen alle medische protocollen in zaken verkondig die bij mijn diabetes werken maar die nooit wetenschappelijk zijn aangetoond. En ik heb geen erkende naam zoals bijvoorbeeld fysiotherapeut of arts maar diabetescoach. En ja, wat ben je dan. Maar goed, dit blog zet mij weer even op scherp.

  2. Jaa!! Het is zo waar… Ik zie je staan voor de groep en hoor het je zeggen terwijl ik dit stuk aan het lezen ben. You are so bleady right!!
    Het is inderdaad die angst. Ik heb enorm te dealen gehad met mijn waarde neerzetten. Een superwaardevolle behandeling geven voor nagerekend nog geen € 10 per uur waarbij ik echt alles gaf wat ik in me had.. Daar is de balans eruit gegaan. Nu moet ik daarvoor gaan staan, voor goede prijzen! en de tijd om te knallen is nu echt aangebroken!!

    En, Ingrid, die naam voor wat je bent daar heb ik ook onwijs mee gestoeid, hou t gewoon heel concreet en simpel. Wat doe je en wat is het resultaat van de klant en wat bekt er dan lekker?

    Veronique, Heb daarbij nu de coaching van Maartje en Monica en over een tijdje kom ik ook bij jou!! Want ook al was ik in mn hoofd met hele andere zaken bezig afgelopen vrijdag.. Er zijn zeker dingen blijven hangen! <3

  3. Wat een goede blog, Veronique!! M’n complimenten voor je vurig pleidooi, dat me ook weer even wakker schudt. Hoe makkelijk en comfortabel als je je lijstje met excuses voorhanden hebt, maar tegelijkertijd ook onbevredigend. Bedankt dat je je tijd hebt willen spenderen aan deze uitgebreide blog. Je bent een heldere kanjer !! Lieve groet, Ingrid

  4. Geweldige blog veronique. Ik werk veel vanuit de ACT ter vergroting van je psychologische flexibiliteit. Bij verhaal plopt direct een oefneing op, ik zal hem hieronder beschreven zoals ik hem met mensen doe, zodat je hem kan uitproberen en het zelf kan ervaren.

    Ga staan. Stel je voor dat je een heerlijke frisse appel hebt. Hij is mooi rood en glanzend. Heerlijk fris, stevig, je kan de smaakt al bijna proeven in je mond. de textuur, hmm echt een prachtappel, zo mooi rood.
    Nu wil ik je vragen om niet meer aan een appel te denken. Vergeet de appel. Zodra je niet meer aan de appel denkt, mag je gaan lopen. Probeer maar. En echt alleen gaan lopen als niet meer aan de appel denkt.
    (probeer dit een paar minuten, zodat je echt kan voelen wat er gebeurt)
    Je zult merken dat het geen doen is. Je kan wel proberen om een andere gedachte over de appel te schuiven, maar ook dan is de gedachte aan de appel er nog steeds aanwezig.
    Dit was met mensen in het dagelijks leven en in de opstartfase vaak doen, wachten totdat de juiste gedachte of het juiste gevoel is ontstaan voordat zij gaan handelen. Je mag tenslotte alleen lopen als je niet aan een appel denkt, anders moet je blijven staan waar je staat 😉
    Dank voor weer een heerlijk en inspirerend blog. Je daagt mij steeds weer uit om de dingen anders te bekijken en opnieuw naar kritisch naar mijn keuzes te kijken. Hartelijk dank.

  5. Dag Veronique,

    maar weinig van de nieuwsbrieven en blogs raken me tegenwoordig, allemaal zo soft en tuttig, maar deze komt echt binnen! Ik merk bij mezelf de reactie: verdorie, ik ben wel zo klaar met die zgn opstartfase. Al die angsten en angstjes die me klein willen houden en onder de maat met mijn talent willen laten omspringen. De enige die keuze heeft om dit te veranderen ben ik zelf en daarom had ik ook al stappen gezet en kom ik bij je workshop vrijdag. Ik zie er naar uit om de volgende stappen in mijn bedrijf te zetten, ook al zit ik nog in de zgn. opstartfase (-: !! Bedankt ! Edwin

  6. Vandaag getriggerd (voor jouw BLOG, Veronique!!) en alles wat in mijn hoofd omging, heb ik je gemaild. Ik denk dat 10 minuten later deze mail binnenkwam. Wist je dat ik hiermee bezig was ….. Zo lang ik je ken kun je de snaar bij mij en anderen raken. We zien elkaar snel.

  7. Eye opener, Veronique! Ik zit in de “opstartfase”, zonder dat ik of anderen het zelf zo genoemd hebben. Met de vraag, hoe snel ik dan echt “in business” of “aan het werk” wil zijn. Hoe weet ik dat nou? Het is een kwestie van mensen benaderen, zichtbaar zijn op Linkedin en facebook en niet teveel voorbereid willen zijn. Ik weet niet hoe snel het gaat lopen en jouw verhaal helpt me om dat ook los te laten. Het helpt me om in actie te komen en dan komen de opdrachten wel. Als ze niet komen heb ik tijd om mijn aanpak te veranderen en als ze wel komen dan is dat mooi. Kortom, je helpt me om gewoon te gaan beginnen en niet na te denken over hoe snel ik voldoende opdrachten zal hebben. Dankjewel!

  8. Jouw metaforen spreken mij erg aan en zetten mij aan het denken… en er zit een tintje humor erbij, Dankjewel
    Veronique voor je inzichten

    1. Graag gedaan Hetty. Ja, ik weet het de waarheid is soms niet aardig maar wel eerlijk. Super dat je het zo hebt opgevat. Heel veel succes!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven