Het leven is moeilijk, een bedrijf opbouwen is lastig

Veroniqueprins.nl_

‘We hebben afgelopen maandag gehoord dat onze zoon 67 weken chemo moet ondergaan. Mijn zoon zakte tijdens een voetbalwedstrijd door zijn benen, we hebben hem direct naar het ziekenhuis gebracht. Binnen 24 uur stond mijn leven op zijn kop en zaten we in een rollercoaster die je geen ouder gunt. Mijn pijn, de moederpijn van mijn vrouw, van onze ouders en onze andere kinderen. En dan mijn kleine jongetje, die altijd zo vol energie is, het stralend middelpunt van ons gezin die zo dapper alle onderzoeken ondergaat’. 

 

Ik zit in Orlando in een zaal vol ondernemers. Buiten is het ruim 30 graden, binnen is het ijzig koud door de airco. Ik vermoed dat mijn coach dat van Tony Robbins geleerd heeft, die zet zijn deelnemers ook altijd 4 dagen in een vrieskist. 

 

Ik, als enorme koukleum, zit te rillen op mijn stoel. Tot Kevin op het podium komt en dit verhaal verteld. De kou trekt tot op mijn botten naar binnen. Ik kan maar amper mijn tranen binnen houden. Als trotse moeder van 2 prachtige en vooral gezonde kinderen kan ik me niet eens voorstellen hoe dit voor Kevin moet zijn. Hoe zou het zijn als Bax mijn kind was? Ik kan er niet bij ……….

 

Kevin praat nog even door en sluit zijn talk af met de zin die sindsdien iedere dag een paar keer door mijn hoofd gaat ‘live is hard, business is easy’. 

 

Oef.

 

En ik voel onmiddellijk, dat is ter plekke ook niet zo moeilijk, dat hij 100% gelijk heeft en dat ik deze zin graag met anderen wil delen om ze uit het ingewikkelde gedoe te halen. 

 

Dat is wat ik namelijk zo vaak zie. Woorden als ‘geworstel’, ‘het is moeilijk’, ‘het is zwaar’. Ik moet zo vaak keihard op mijn lippen bijten om niet te gaan gillen. Op mijn handen gaan zitten om niet te gaan slaan. Bij wijze van spreken dan hé 🙂 

 

Je hebt het over het opbouwen van je droom. Je hebt de kans om je diepste hartenwens waar te maken. Je loopt geen gevaar, je kunt er niet ziek van worden, je zet de gezondheid van je dierbaren niet op het spel. Je kunt niet gewond raken, hooguit een deuk in je ego oplopen. Je krijgt geen spierpijn (hoogstens een klein beetje mentaal), geen open wonden, geen koorts en je loopt niets besmettelijks op. 

 

Je bent bezig met het volgen van je passie, je mag mensen helpen met dat wat je het liefste doet en ook nog eens in alle vrijheid. Binnen de wetten van de marketing en logica dan hè. En wat hoor ik zo vaak als reactie op dit ‘zware proces’? Uitspraken als: ‘het is moeilijk, het gaat niet vanzelf, ik krijg zo vaak ‘nee’ of wat nu als ik faal?’

 

Wat nu als je kind ziek is en 67 weken chemo nodig heeft? Een klant van mij kreeg een appje dat het kindje van één van haar vriendinnen deze week is overleden. Een dierbare vriendin van mij zit thuis haar laatste dagen af te tellen. Een andere vriendin van mij verzorgt op dit moment haar man in de laatste fase van zijn leven. Mijn tante is aan een chemo begonnen. Mijn ongelooflijk dappere nichtje is een paar dagen na haar bevalling met de chemo gestart en is nu, een jaar later en met een klein mannetje erbij, nog niet klaar met haar behandelingen. 

 

Life is hard, business is easy.

 

Je hebt over al deze situaties niets te vertellen. Je hebt er geen controle over. Je overleeft sommige ziektes niet, hoe hard je ook vecht. ‘Soms heb je gewoon dikke vette pech’ is wat Maarten van der Weijden tijdens mijn event zei, ‘hoe hard je ook je best doet’. Je verliest mensen die het niet verdienen en je kunt er niets aan doen. 

 

Life is hard, business is easy.

 

Het succes van je bedrijf heb je in je eigen hand, dat is het gevolg van je eigen inzet. Ongeacht wat jouw ‘interne excuustruus’ nu heel hard roept. Hoe beroerd je ook bent in wat je doet, als je aan genoeg mensen vraagt of ze met je willen werken zal er uiteindelijk ALTIJD iemand ‘ja’ zeggen. Mogelijk is dat pas bij nummer 623 maar als je maar blijft vragen dan krijg je een ‘ja’. Wat een afschuwelijke verkoper je ook bent, als je maar genoeg mensen spreekt en je aanbod doet en herhaalt, dan zal er uiteindelijk iemand ‘ja’ zeggen. Al is het alleen maar omdat ze je zielig vinden of denken: ‘als ik nu ja zeg dan stopt ze misschien met vragen’. 

 

Succes is geen geluk maar een kwestie van je boerenverstand gebruiken, niet het wiel zelf uit willen vinden en rekening houden met statistieken. Iemand die ik deze week sprak zat in een dip. Ze had al aan vier personen haar aanbod gedaan en ‘nog steeds geen traject verkocht’. Ik heb het voor mijn eerste klant wel 20 keer moeten doen en voor mijn tweede klant nog vaker. De enige schade die je oploopt is die aan je ego en die is altijd te herstellen.

 

Life is hard, business is easy.

 

‘Ik vind het zo moeilijk om mijn ideale klant te kiezen, ik loop er helemaal op vast’ Oké, je hoeft alleen maar een keuze te maken met welke klant je het aller aller-aller-allerliefste wilt werken van alle klanten met wie je zou kunnen werken en jij loopt er ‘volledig op vast’ ………. Ja, het is ook wel een mega-mega-mega zware beslissing. Ik zal je het nummer van mijn nichtje geven. Ze zou willen dat zij voor een dergelijke ‘moeilijke keuze’ werd gesteld. Een chemonaald in haar lijf of met haar mooie kleine mannetje spelen. Ze heeft de luxe van de keuze niet eens………….

 

Als je ziek bent kun je langs wel 1000 doktoren gaan, de diagnose verandert niet. Als je geen klanten hebt en je vraagt het aan 1000 mensen dan heb je ze wel. Een ziek iemand zou alles doen om 1000 doktoren te spreken als dat hem beter zou maken. Wij zijn vaak niet eens bereid om 100 mensen te spreken om die ene eerste klant te maken. Laat staan 1000. ‘Het zou makkelijker moeten zijn’. Het is al makkelijk, gewoon met 1000 mensen spreken. Er wonen er hier in het dorp 6000. Ik hoef dus maar bij 1/6 van de huizen aan te bellen en dat kan ik. Op voorwaarde dat ik bij de bel kan. En anders neem ik het volgende huis. 

Ik loop een straat in. Ik bel aan bij een huis en vraag of ik iets mag vragen. Dat kan IEDEREEN.

 

Het probleem is dat we het niet willen doen ……. Excuses verzinnen. Maar het is NIET moeilijk; bij 1000 mensen aanbellen. Hoe hard je Urker Mannenkoor nu ook zingt.  

 

Hou je aan de ‘regels’, zorg voor een bereik en blijf het herhalen. Simpel. Niets ingewikkelds aan. Als je kunt praten dan kun je van start. Een klant van mij staat 3 keer per week bij een drukke nationale attractie en spreekt daar 2 uur lang mensen aan. Dat is niet moeilijk als je je ego uitschakelt. Niets doen is alleen nóg makkelijker. 

 

De volgende keer dat je zegt dat je het moeilijk vindt om je droom te verwezenlijken, bedenk dan nog eens wat je zegt. Dat je een lucky basterd bent dat je überhaupt de kans krijgt om je droom te realiseren. Je hoeft alleen maar te beslissen dat je het echt wilt en te doen wat daarvoor nodig is. 

Life is hard, business is easy

Kevin moet gewoon zijn werk blijven doen omdat zijn gezin, naast alles wat ze doormaken, ook moet kunnen blijven eten. Zijn vrouw is inmiddels ontslagen omdat ze bij hun zoontje wil en moet blijven. In de VS is er geen financieel vangnet voor dit soort situaties, daar sta je gewoon op straat als je niet kan werken.

 

In Nederland kun je soms zelfs met financiële steun van de overheid je bedrijf starten. Ik zeg het nog één keer: ‘life is hard, business is easy’. 

 

Mijn excuses voor mijn emotie deze week. Maar soms heb je 1 keer te veel gehoord hoe moeilijk het allemaal is terwijl het gaat om het naleven van je droom. Ik zou hem op een post-it schrijven en jezelf eraan herinneren de volgende keer dat je weer eens ‘worstelt’. Wees dankbaar dat je de kans krijgt om te worstelen. 

 

Heb ik je wakker geschud? Wat doet deze blog met je? Pak je de verantwoordelijkheid en zie je dat het vaak een kwesties van keuzes is? Het gaat niet vanzelf maar het is niet moeilijk. Wat levert dit inzicht jou op? Wil je dat hieronder met me delen?

Veronique Prins

Dé Kick Ass Businesscoach voor ambitieuze coaches en therapeuten die een serieuze praktijk willen opbouwen

32 gedachten over “Het leven is moeilijk, een bedrijf opbouwen is lastig”

  1. Heidi Westerveld

    Boem.. dankje

    Ik zie het maar zo… juíst omdat onze dochter 24 uurs zorg nodig heeft..een hersenaandoening waar de specialist in Amerika ook geen antwoord op heeft… we moeten accepteren dat het never nooit beter zal worden..juist daarom kies ik ervoor dat mijn business makkelijk gaat

    Ik heb flink wat moeten investeren in een fundament bouwen van rust in het gezin..daar heel veel doorbraken in bestaande systeem van onderwijs -en zorg voor moest maken.. ik onderweg mega veel EGO verkeer ben tegen gekomen.. juist daarom heb ik de overtuiging gecreëerd dat mijn bedrijf voor MIJ zorgt.. mijn enige taak is te zorgen dat ik in lijn blijf met mijn verlangens.. dus ja…. doorgaan waar anderen stoppen en gewoon vooral keihard dat innerlijke werk doen en van daaruit de acties die super, super logisch voelen…. maar daarbij… juist omdat ik dit in mijn leven heb kan ik een nog grotere bijdrage zijn.. omdat ik WEET waarover ik praat.. de skills om te ondernemen ontwikkel ik door steeds stappen te blijven zetten..mijn bedrijf en ik ZIJN mijn leven.. ik ben de kapitein op mijn schip

    Ik doe het op mijn tempo.. maar groei is er iedere dag.. EGO is er ook iedere dag.. mijn enige taak is om er in liefde voor mezelf te zijn en van daaruit een high service te bieden door helemaal mezelf te zijn

    Dankjewel lieverd voor deze opening in de energie

    Liefs

    Heidi Westerveld

    1. Lieve Heidi, ik wil juist jou bedanken voor het delen van jouw verhaal. Diepe buiging voor je kracht en positiviteit!

  2. Zo hey! Ook goeiemorgen!
    Ja, ik ben meteen wakker, alsof je op mijn atrose teentje stapt! (hihi, by the way, ken je iemand die last heeft van artrose of andere reuma pijnen, laat ze contact met me opnemen ;))
    Mijn leven is niet altijd easy (ahum understatement), maar wat bof ik dat ik mijn missie mag leven en daar veel mensen mee mag en kan helpen en daar ook nog voor betaald krijg!
    Jij ook een fijne dag!

    1. Coralien ha ha, gelukkig stapte ik met blote voet op je teentje en niet met mijn high heels :). Mooi gesproken, leven vanuit je missie! top.

  3. O zo waar, Veronique. Je had mijn ogen al geopend afgelopen week tijdens je tweedaagse training. Gewoon doen, angst opzij, missie voor ogen en gaan. Geen excuses meer. Het is echt een keuze. Dank voor je waardevolle lessen en tips. Mijn gedachten gaan uit naar het gezin.

  4. Zo, het is weer even helder.

    Wat ik me realiseer: ik heb al veel shit in mijn leven mogen verstouwen. Bijna 20 jaar geleden complimenteerde een collega mij: hij vond mij een Phoenix (Feniks), hij had mij al zoveel keer uit de as zien herrijzen, één en al respect. En mijn Phoenix heeft dat kunstje sindsdien nog meer dan eens vertoond.
    Door jouw blog Veronique, realiseer ik me dat ik het rotsvaste vertrouwen heb dat ik altijd alles zal overleven wat het leven op mijn bord gooit (oké, er zíjn dingen die niemand overleeft). Het nest is al zo vaak in de fik gezet, de volgende keer overleef ik het ook wel weer. Niet leuk, maar ik wéét dat ik mezelf altijd weer uit de goot trek en uit de as herrijs.
    Maar dan een berg opklimmen om mijn droom te verwezenlijken … uh …

    Terwijl ik het me realiseer zegt een vrolijk stemmetje ‘dan valt je toch niets meer in, hoe krijg je het voor elkaar’. Tja. Uit as herrijzen vergt andere kwaliteiten en vaardigheden dan droom verwezenlijken. In het eerste ben ik goed getraind. In het tweede … moa 🙂
    Ik heb vorige week een trainingsschema van je gekregen om mijn droom te verwezenlijken. Het voelt bijna als leren differentiaal-rekenen (wàat?), is me ook gelukt.

    Ik begrijp paarden en begrijp ook niet waarom ik dat doe. Onrustige, onzekere en angstige paarden houden op met onrustig, onzeker en angstig te zijn, door mij … Hoe gaaf is dat?!
    En dan zit er zo’n Urker idioot te roepen dat Phoenix zijn een stuk makkelijker is dan talent omzetten in business. Ik heb de goede man zojuist ontslagen 🙂

    Dikke knuffel – enjoy your stay in the USA.

    1. Marlies, Wow wat een prachtig verhaal! En ja! ga alsjeblieft door met jouw droom. Je geeft er mens 🙂 en dier een heel groot geschenk mee.

  5. Lieve Veronique,

    Wat een prachtig blog. Ik zat naast je in Orlando en het raakte mij ook zo diep! Ik weet als geen ander wat het betekend als het leven je uitdagingen geeft. Door dit verhaal kon ik mijn situatie die momenteel ook weer eens vol uitdagingen zit ook weer in het juiste perspectief zien.
    Jij hebt mij in 2016 geleerd hoe ik moet ondernemen. Naast je bedrijf opbouwen loopt het leven gewoon door. In ALLES zitten lessen waardoor we verder groeien in het leven. En soms zijn we dat even kwijt..met dit blog herinner je iedereen er weer even aan!
    Kus (dikke)

  6. Francoise Freriks

    Okay…. die komt wel even binnen. en binnen bedoel ik dan bij het stuk van mezelf dat soms nog in de slachtofferrol wil kruipen. Wat zich zielig wil voelen en wil brullen heel hard brullen. Gelukkig herken ik dat. nog niet altijd gelijk en heb ik iemand nodig die dat met de allerbeste intenties even mag duidelijk maken. Ook dat is oke.

    Maarrr… ik heb me 3 jaar geleden voorgenomen mijn handicap(waar ik uren over kan schrijven en vertellen)te gebruiken om mijn business op te bouwen. Dit heb ik bewust gedaan omdat elke keer als ik iets opbouwde mijn lichaam mij weer terug riep, dus nu gebruik ik mijn lichaam en handicap om de wereld te laten zien dat je altijd iets kunt!! Ook al vergt dat heel veel aanpassing en oplossingen.
    Ik weet dat het mij miss niet zo snel lukt als de mensen die bommen met energie hebben maar dan duurt het maar een paar jaar langer.

    Dusja je raakt me met deze boodschap, maar meer omdat ik uit ervaring weet dat een business echt makkelijker is dan handicap of ziekte.
    Ik durf mijn boodschap nu dan ook te delen omdat het mijn lichaam gaat helpen, ik ga laten zien dat je met je mindset dingen kunt bereiken die de wetenschap nog niet altijd wilt geloven.
    En dat gaat op mijn manier en mijn tempo, en komen doe ik er.

    Dus dankjewel veronique voor weer even op mijn zere plekje te duwen. Het doet pijn maar is soms lekker en nodig!!
    kus!!

    1. Wow Francoise, jij dappere dodo. Ik ken veel mensen die nog niet de helft van jouw drive hebben om een succes van hun bedrijf te maken. Met jouw instelling kan het alleen maar goed komen. Go!

  7. Dank je Veronique, ik ben weer wakkker geschud! Precies wat ik nu nodig had. Even weer me realiseren dat ondernemen genieten is! Dank je!

  8. Mooi geschreven en goed gezegd. Ik kan sommige dingen in mijn hoofd zo groot maken totdat ik er iets naastzet wat nog veel groter is waardoor mijn “probleem in mijn hoofd” weer de juiste grootte krijgt.

    1. Mooi Laurien! Zaken relativeren en in perspectief zien. Daar wordt het leven meestal een stukje makkelijker van 🙂

  9. Precies zoals het is, zó waar dit! Hoe makkelijk (lees: veilig) is het om in je holletje (lees: slachtofferrol) te kruipen en alles en iedereen te schuld te geven als ’t even tegen zit. Want “ik kan er toch niks aan doen!” Potver, ik had een echtgenoot die ik om die reden “ontslagen” heb 😉
    Je verantwoordelijkheid nemen en dragen, staan voor je eigen keuzes, en dankbaar zijn dat je die vrijheid mág en kán nemen!

  10. Goed gesproken en verontschuldig je alsjeblieft niet voor je emoties. je bent toch een kick ass coach, of niet dan??

    1. Dankjewel Marieke! en yep that’s me 🙂 Liefdevol en met een groot hart, dat dan weer wel. En soms is het op de verzendknop drukken dan best wel spannend!

  11. Weer raak, dank je wel weer Veronique.
    Mijn business was niet altijd easy omdat het (blijkt sinds kort) nog steeds mijn echte droom niet bleek te zijn. Het gedoe met het vinden van mijn ideale klant, producten, de aarzeling om akties te doen en te blijven volhouden…, de vele goede business trainingen. Ik weet er alles van
    Pas nu voel ik het grote vuur en ben ik in Singapore voor het waarmaken van nijn droom: Chinese Astrologie voor studie- en loopbaankeuze en misschien nog wel andere levensvragen. Daar komt vanzelf wel weer duidelijkheid in.

    Lig ik nu met een beetje bibbers in mijn bed omdat ik net een appje kreeg dat ik in het panel op het podium zit een van de komende vier dagen. Voor een casual talk met de Master! De zaal is gigantisch met ik weet niet hoeveel mensen, meer dan een handvol dat is zeker.

    Dat ik morgen in de pauze verwacht word voor een kort interview en fotosessie.
    Ik kan het gewoon nog niet geloven, dat ik door mijn besluit om zo ver te reizen voor mijn droom dit alles in beweging heb gezet. Doodeng maar tegelijkertijd zo supergaaf!!!

    Business is easy, ik houd hem erin!

    1. OMG Nicky, wat geweldig voor je! En het is eng, ik weet er alles van 🙂 maar het gevoel wat je daarna hebt en de kansen die daardoor op je pad komen…priceless. Heel, heel veel succes morgen!

  12. Lieve Veronique, zoals altijd recht uit je hart! Dankjewel want dit is wel weer een eye opener. Niet dat ik niet weet wat zorgen voor ons kind met zwaar autisme in houdt, en wat dat vraagt van ons als ouder. Dat ik weet hoe het is om onmenselijke keuzes te moeten maken. Vorige week zei ik nog tegen een vriendin dat Peter in zijn werk zoveel anders er in staat. Werk is werk en je doet je ding, er over klagen over druk maken? In ons leven niet na alles wat we hebben meegemaakt. En jouw blog opende wel weer even mijn ogen omdat ik soms kan hangen in o het is niet x o ik wilde dat mijn bedrijf wel zo maar o wat moeilijk. Tijd om weer op te staan. Ik weet wat moeilijk was, wat moeilijk is want de zorg blijft…en daar valt ondernemen bij in het niet. Sterker nog als ik zie wat ik voor elkaar heb gekregen in dat hele traject dan weet ik dat ik alle kwaliteiten bezit om dat ook op andere vlakken in mijn leven waaronder ondernemen toe te passen.

    1. Lieve Annelies, jij hebt zonder twijfel alle kwaliteiten in je die nodig zijn voor jouw bedrijf. Jouw gezin heeft een powervrouw aan het stuur staan! Ennuh soms even zuchten en steunen mag echt wel hoor, lucht op 🙂 En daarna💪💪.

      1. Thanx! Zeker my dear en gisteren was daar ook weer de mooie ondernemersles van jouw held Maarten, geef niet op als het de eerste keer niet lukt. xx

  13. Ik wens je heel veel sterkte….
    Ik weet hoe hulpeloos je je voelt en hoe ontoereikend. Hoe je het gevecht voor iemand over zou willen nemen, het makkelijker zou willen maken maar dat je met lege handen staat toe te kijken en er alleen maar kan ‘zijn’. Maar realiseer je dat dit ‘zijn’ voor de ander juist o zo belangrijk is. Ook al voelt het voor jouw als ’te weinig’.

    1. Dat is lief Alette, het gaat alleen niet om onze zoon. Gelukkig……….. Het gaat om Kevin en zijn zoon Bax die ik in de VS trof xxx

      1. Maar het is wel jouw vriendin en jouw nichtje en misschien nog zoveel andere mensen die je misschien kent en die je gewoon een gezond en gelukkig leven wenst en niet die enorme puinhoop en die afbraak van kanker.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven