Velen vragen mij waarom ik nu coaches en therapeuten als doelgroep heb, van alle soorten ondernemers die ik als klant zou kunnen krijgen. En dat antwoord is heel simpel, omdat jullie het meeste op mij lijken. Als je me goed zou kennen zou je weten dat ik heel erg spiritueel ben en een heel groot gedeelte van mijn besluiten op mijn intuïtie neem. Net als jij. En net als jij heb ik een groot hart. Een hart dat soms nog weer even groter is dan mijn verstand. Om die reden liep ik vorige week ook weer met 2 benen in een grote en o zo bekende valkuil. Want ja, dat gebeurt mij ook nog dagelijks, niets menselijks is mij vreemd. En waar ik altijd roep dat je NOOIT teveel weg kunt geven (vandaar dat de titel je mogelijk in verwarring bracht en dat was precies de bedoeling want daarom ging je dit blog lezen….) is er één gebied waar op dat wel kan. En dat is als het gaat om je tijd. Leer van mijn leermoment……….
‘Dat stuur ik je nog wel even na’
Herken je die? Dat je tijdens een sessie met een klant spontaan van alles aan gaat bieden? ‘Dat stuur ik je nog wel even na’, ‘dat zoek ik nog wel even voor je op’, ‘daar zal ik nog wel even voor je naar kijken, dat mail ik je nog wel’ en vorige week bood ik zelfs spontaan aan om ook nog iets te ontwerpen. Alsof ik niets te doen heb! Oh, dat grote hart van mij en voor je het weet ligt het op mijn tong en heb ik al weer allerlei beloftes gedaan. Zo dus ook vorige week en ik had het eerst niet eens in de gaten.
Ik barst van het ‘huiswerk’
En daar schuilt nu precies het probleem. Dat je het niet meer in de gaten hebt. Dat je allerlei dingen roept zonder te beseffen wat de consequentie is. Maar dan ben ik zo lekker bezig, dan is het zo’n leuke klant en dan weet ik dat ik ‘ergens’ nog wel iets heb om haar te helpen en dan gun ik ze het succes zo. En dan roep ik weer wat, ga ik uit de sessie vandaan en dan staart dat ‘huiswerkpapiertje’ me ineens aan. Toen pas realiseerde ik me wat ik gedaan had, die actie kost me minstens een dik half uur extra werk. En wat het erge was, er lag niet 1 zo’n papiertje maar wel een paar. Ben ik al een jaar of 25 klaar met school, zorg ik nog altijd voor huiswerk……. Ik lijk wel gek! Ik maakte de inventaris op en ik blijk dus uit 2 van de 3 sessies weg te lopen met ‘een klusje’. Soms een dingetje van niks, maar soms dus ook iets van meer dan 30 minuten. Enneh, allemaal vrijwilligerswerk he.
Tijd is je waardevolste bezit
Weggeven is heerlijk, maar niet als het om je tijd gaat en dan ook nog onbetaald. Mijn tijd is mijn meest waardevolle bezit en dat realiseer ik me heel vaak. Deze specifieke gewoonte is er echter gewoon ingeslopen blijkt nu, niet eens van bewust geweest dat ik het doe. En ik weet zeker dat ik niet de enige ben, dat is de reden waarom ik hier toch effe ‘met de billen bloot ga’. Want als ik, die zich zo bewust is van haar tijd, er al zo mee om ga, hoe is dat dan voor jou? En ik neem als voorbeeld dit huiswerk, maar hoeveel tijd zit er bij jou in verslaglegging, hoeveel tijd heb jij onbetaald ter voorbereiding op je gesprekken nodig? En hoeveel van die gesprekken heb jij in de week? Hoeveel tijd is dat die je eigenlijk met je gezin op de bank door had kunnen brengen? Of met je hond in het bos? Of met een boek? ‘Act as if you are already succesfull’ en ga op die manier ook met je tijd om. Want als je bij iedere klant een half uur voorbereiding onbetaald neemt en je hebt 50 klanten…….. tel uit je winst. Of liever gezegd, je verlies………..
Het kan vast slimmer en beter en zo niet, laat je er dan voor betalen.
Kijk hoe je dingen slimmer en beter aan kunt pakken. Vooral ook efficienter. Als je altijd ongeveer dezelfde mail stuurt na de eerste en derde sessie, maak er dan een standaardmail van die je in het mapje ‘standaardmails’ op je laptop zet. Of mogelijk kun je het zelfs volautomatisch laten versturen. Als je met offertes werkt, weet ik zeker dat 60% van de inhoud nagenoeg hetzelfde is, zorg dan voor het betere knip en plakwerk en een standardformat. En ik hoor je denken ‘open deur’ maar bij 2 klanten heb ik deze week nog een tijdsbesparing van een half uur per offerte kunnen realiseren. En ze sturen zo’n 6 offertes per week. Factureer je per traject of per keer en knutsel je zelf nog wat in excel of word in elkaar of investeer je Euro 15 (maximaal) per maand in een facturatiesysteem dat zelfs automatische betalingsherinneringen stuurt? Moet de verslaglegging werkelijk tot op dit detailniveau of kijk je die dossiers nagenoeg niet na en is dat een tikkie zonde van je tijd? En zo zijn er nog een miljoen andere zaken te benoemen! Juist als je weinig klanten hebt, want we weten allemaal dat hoe meer tijd je hebt, hoe meer tijd je nodig hebt. Net als met ruimte in je huis; als je het hebt zet je het vol. Mogelijk heb je dat uur of half uur voorbereiding echt nodig. En heb je 20 klantgesprekken per maand. Dat zijn dus 10 onbetaalde uren per maand en dus ruimt 100 per jaar. Maal je uurtarief………… Begrijp je hem? Als je die tijd echt nodig hebt en je kunt dat ook verklaren aan je klant, reken dat half uur dan ook door aan die klant. Want Euro 7000 ( 100 uur x Euro 70) aan inkomen mislopen, dat is wel éçht het betere stichtingenwerk………
Ben heel benieuwd welke maatregelen jij gaat nemen om je grenzen en je tijd beter te bewaken na deze blog. Wil je het hieronder met me delen? En heb je nog tips die ook voor een ander waardevol kunnen zijn op dit onderwerp, deel ze dan ook vooral. Samen komen we verder! Ook nog een goede tip maar daarover schrijf ik nog wel een ander blog 🙂
Succes!
Hi Veronique,
Dank weer voor je inspirerende blog, goed onderwerp om weer eens bij stil te staan. ‘Efficiency’ is als een soort dagelijkse activiteit van me, want ik ben er ook achter gekomen (door schade en schande haha) dat me dit énorm veel tijd oplevert, op korte maar vooral ook op langere termijn. Als ik iets 2x moet doen, denk ik al…daar moet ik iets op bedenken ;). Zo gebruik ik sinds kort bijvoorbeeld een nieuwe en meteen al favoriete (!!!) tijdwinnende tool genaamd ‘Keyboard Maestro’, waarmee je sneltoetsen kunt maken voor vaak terugkomende woorden, zinnen, alinea’s, cijfercombinaties, teksten, maar ook mappen of folders die je vaak gebruikt en steeds opnieuw moet openen etcetera, kan ik je echt aanraden! Waar ik echter wel vaak tegenaan loop is dat mijn ‘huiswerk’ vaak gaat zitten in de ‘huisvrienden’, die vaak met hun ‘cases’ bij me langs komen. Op elk moment van de dag, via social, mail of telefonisch, meestal wat negatievere berichten die ze willen delen, probleemsituaties waar ze reflectie op willen, of ze vragen of ik (even snel) wat foto’s van ze kan maken?! Elke keer denk ik bij mezelf, komen ze hiermee alleen naar mij? Of geef ik gewoon minder goed mijn grenzen aan? Als vriendin wil ik er natuurlijk voor ze zijn, maar het vraagt vaak veel energie én het zorgt voor best wat onrust door de dag heen. Herken jij dit? Uitdaging om hierin mijn grenzen aan te geven (yes, die toleranties waar je het eerder over had 😉 en goed om hier – naar aanleiding van jouw blog – weer eens even bij stil te staan, dikke dankjewel!!
Graag gedaan Bo. En ja hoor, dat herken ik ook wel. Mensen die dan voor ‘even een ondernemersvraag even tussendoor komen’. En dat gaat gewoon niet meer. Want dat zijn er teveel en het zijn vaak ook geen vragen die ik’even’ kan beantwoorden. Dus daar reageer ik altijd met dezelfde mail op dat ze een afspraak kunnen maken en dat ik dan met alle liefde met ze naar hun vraag kijk en met ze er mee help. En hoe dat dan in zijn werk gaat en wat dat dan kost. Ik kijk echt wanneer het een vriendendienst is en wanneer ik het gewoon zakelijk in moet steken, ook als het vrienden zijn. Ik hou me altijd voor dat toen ik nog een winkel had ook niemand vroeg of ze gratis boodschappen konden komen doen! Succes!
HEEL HERKENBAAR. Ik geef ook zeer veel van mijn tijd en expertise weg. Ik beloof teveel omdat ik dan toch weer vindt dat ik dat wel even kan doen. Maar ondertussen ben ik alles wat echt af moet en geld oplevert voor mij uit aan het schuiven. Ik heb er teveel ‘omheen’. En dan spreek ik met mijzelf af, max 1 afspraak per week plannen en dan komen er toch nog twee bij en zo is mijn week al weer heel snel vol. Want gesprekken lopen ook altijd uit omdat ik toch ben wie ik ben.
Ik denk dat men wel begrijpt hoe kostbaar mijn tijd is maar ik zelf te snel ben met dit weg te geven. Ook naar alle evenementen bureaus die je graag op een beurs willen hebben staan, oh maar je moet er wel voor betalen want je krijgt er naamsbekendheid voor terug. Want verkopen op een beurs, dat gebeurt niet. Dat weet ik al. Dan bied ik mijn tijd en expertise aan en dan is dat ineens niet waardevol genoeg. Terwijl dit het wel is.
Ik moet mijn tijd echt als waarde gaan zien.
Hoi Veronique,
Ja, jezelf serieus nemen en wat je weggeeft ook. Door schade en schande heb ik geleerd mijn grenzen te bewaken. Alleen te werken op dagen dat ik het wil en me niet meer in alle bochten te wringen om een eventuele klant tegemoet te komen. De ander mag laten zien dat hij graag wil en er moeite voor wil doen. Als iemand belt voor een afspraak voor een kennismakingsgesprek houd ik dat gesprek nu kort en zakelijk. In het verleden werd dat al gauw een half tot een uurtje omdat iemand zijn/haar verhaal begon te vertellen en ik dat niet zomaar kon afkappen. Tijd bewaken bij een sessie vind ik nog steeds moeilijk. Te vaak vergeet ik van te voren te zeggen: Zullen we samen de tijd bewaken? Als de uitloop meer dan een kwartier is,breng ik de extra tijd in rekening.
Ik vind ik nog steeds heel moeilijk om een afspraak die een paar uur van te voren wordt afgezegd om een goede reden, in rekening te brengen,.terwijl ik nog nooit een vervelende reactie heb gekregen.
In het verleden gaf ik nog wel eens een boek of cd mee, als dat ter sprake kwam. Tot ik dingen niet meer terugkreeg. Dat doe ik dus niet meer. Ik geef titels, linken, tekst van eerder geschreven artikelen via mail.
Wat ik ook gedaan heb. Ingaan op verzoeken van mensen die vroegen of ze een uurtje met me mochten praten omdat ze zelf een praktijk op willen zetten. Dat uurtje werden er gauw twee, en op die morgen kon ik geen client zetten. Nu doe ik dat niet meer. Ik ben heel zuinig op mijn tijd geworden en maak heel bewuste keuzes. Zo’n vraag per mail beantwoord ik vriendelijk, motiveer mijn besluit, geef een paar tips en stuur ze naar jou Veronique!