Doe niet zo moeilijk!

Verliefdheid laat zich niet sturen door je hoofd

Het organiseren van mijn 2-daagse training is een waanzinnige brug naar wat ik deze week met je wil delen. Al een paar weken rommelde er iets. Jeukte er wat. Schuurde er een aantal dingen. Ik voel me dan altijd een soort van Calimero die uit zijn ei aan het breken is. Dat is een lastig proces maar ik weet inmiddels dat als ik dat ei weer uit ben ik wel heel blij ben. En ineens zag ik het voor me. Voelde ik hoe ik die eierschil de genadeklap kon geven: ik wilde weer live gaan trainen. Vanuit mijn tenen voelde ik dat dat ‘the next thing was’. En…………… toen dat ei gelegd was (alhoewel dat dan weer niet past in de Calimero beeldspraak 😊), was het kristalhelder en stond die training in 2 dagen. Klaar.

Ik heb dan altijd een soort van ‘bevallingsdrift’ en iedereen die ooit bevallen is weet dat dat nooit met je hoofd te maken heeft. Het moet er gewoon uit, het past zo enorm bij wie je bent en wat je wilt dat er bijna (en laat in mijn geval dat ‘bijna’ maar weg) geen andere weg is. Als het om bevallen gaat houdt je hoofd je niet tegen. Hoe vaak je tussen je oren ook zegt dat je dit niet wilt, je lijf zal iets anders zeggen en het ‘winnen’. Dat kind wordt geboren, dat is de natuurlijke gang van zaken. Kun je niets met dit voorbeeld, geen enkel probleem, ik heb er nog een. Ik ga er van uit dat je wel eens tot over je oren verliefd bent geweest. Daar kan je hoofd niets tegen doen, is een puur natuurlijk proces. Zo, zit iedereen weer op dezelfde lijn ……….

Als er dus iets in mijn bedrijf geboren moet worden, dan volgt dat net zo goed die natuurlijke weg. Mijn hoofd staat er niet tussen, dat is praktisch onmogelijk. Dit is wat ik wil, wat heb ik ervoor nodig:

• Een salespage
• Een locatie
• Een plan om mensen te interesseren voor die training

En zoals Jim Rohn altijd zei: ‘If the why is big enough, the how is easy’. En dat kan dan dus in 2 dagen. Maximaal. En als er nu van alles in jou gaat roepen dat ik nu toch echt een keer geen gelijk heb (😊) lees dan vooral door. Want dat had ik al voorzien 😊.

Van sommige van mijn klanten zou ik het liefst het hoofd eraf willen draaien 😊

Regelmatig komen mijn klanten ook met ‘wilde plannen’. En voordat het goed en wel zelfs maar tot iets zou kunnen komen dan zit dat hoofd er alweer tussen. Komen ze met bedenksels en argumenten waarvan ik denk ‘daar heb ik met alles wat ik ooit gelanceerd en geprobeerd heb echt nog nooit aan gedacht!’ Serieus niet.

• Maar wat nu als er teveel mensen komen
• Maar wat nu als er niemand komt
• Maar wat nu als…………………..

Er ontstaan dan argumenten waarvan ik denk ‘waar haal je de tijd vandaan om hier überhaupt over na te denken?’. Het is hetzelfde als een nieuwe auto kopen en nog voordat hij voor je deur staat te glimmen al nadenken over ‘maar hoe moet dat nu als ik hem straks wil verkopen en niemand wil hem hebben?’. Zullen we daarnaar kijken als het moment daar is en het ook daadwerkelijk speelt? En tot die tijd niet. Gewoon niet.

Zo sprak ik van de week iemand die, voordat ze zelfs maar haar ideale klant had gedefinieerd, zich afvroeg wat ze met haar belemmerende overtuigingen moest. Er was nog niets gedaan, nog niets geprobeerd, nog geen enkele keuze gemaakt. Waar komen dan de belemmerende overtuigingen vandaan voordat je zelfs nog maar voor een kwart begonnen bent. Dan wordt het bijna een selffulfilling prophecy.

Overigens is het voor mij vaak een indicatie dat het niet echt iets is wat goed bij je past, wat je eigenlijk niet écht wilt. Die verliefdheid is er dus duidelijk niet, anders zou je hoofd niet de baas zijn. Ik zou bijna zeggen dat het niet afgestemd is maar dan wordt het uit mijn mond wel een beetje een wazig verhaal hè 😊.

Denk groot en begin klein

Een tweede reden waarom al die briljante plannen nooit werkelijkheid worden is omdat ze veel te groot zijn, veel te veel in één keer. Het is een beetje als proberen te bevallen van een olifant. Ja, dan gaat ook mijn hoofd in de rebelmodus. Zo wilde één van mijn toppers ook een event doen. Geïnspireerd door mijn nieuwe 2-daagse training nam ze dat voorbeeld over: er zou ook een tweedaagse komen. Nog nooit iets gedaan en dan ineens 2 dagen. Dat was 2 maanden geleden en er staat nog niets. Iedere keer was er wel iets, was er nog iets wat nog niet geregeld was waardoor de salespagina niet live kon.

Een andere klant kwam met het idee voor een retraite. Een week op een tropisch eiland. Geweldig gaaf plan, het was niet zo mijn onderwerp maar die locatie sprak me zeer aan. En ook die kwam maar niet van de grond, er was steeds wel iets waar ze tegen aan liep waardoor het ‘niet liep’. Tot ik zei: ‘Als we nu eerst eens een weekend in de Ardennen doen, zou dat niet beter zijn?’ Drie dagen later had ze haar eerste deelnemer, al het ‘gedoe’ viel weg.

Het waren gewoon excuses omdat het plan simpelweg te groot was. Waarom zo groot? Doe het nu in kleinere stukjes. Delen die behapbaar zijn waardoor het ook gewoon gaat lukken.

Ik deed een keer een klantenmiddag en toen realiseerde ik me ineens dat ik eigenlijk per toeval een event had georganiseerd. Goh, dit kon ik dus. Toen dacht ik niet gelijk ‘doe dan maar een 3-daagse’. Nee, ik deed eerst een paar keer een dag-event, dat was al ingewikkeld genoeg. Toen ik dat onder de knie had ging ik een stap verder. Dus zoals je een telefoonboek (je weet wel, zo’n boek waar je vroeger telefoonnummers in kon opzoeken) doorscheurt, blaadje voor blaadje. Duurt wat langer maar hij gaat wel door. En als je gaat voor het in één keer doorscheuren van dat telefoonboek begin je er niet eens aan omdat het veel te groot is. Veel te veel. Te overweldigend. Snap je?

Tuurlijk zit mijn hoofd me ook wel eens in de weg

Vaker dan ik wil zelfs. Zeer regelmatig. Maar dan is het kwaad al geschied. Dan staat het al online. Zijn er soms al kaartjes verkocht of aanmeldingen binnen en kan ik niet meer terug. En dat werkt fantastisch. Al die mutsdingen die mijn Urker mannenkoor roept blijken zo heel vaak ieniemienie problemen te zijn in de praktijk maar nemen vooraf vaak Himalaya-achtige omvang aan in je hoofd. Als je dan net als ik hoogtevrees hebt dan kun je je voorstellen dat je er nooit aan gaat beginnen. Punt

Dus, laat jij je ook wel eens overweldigen door je (te) grootse plannen waardoor er uiteindelijk niets of heel weinig gebeurt? Welk inzicht heeft dit blog je dan gegeven? Zou je dat hieronder met me willen delen?