Als je je kinderen kunt voeren kun je ook een praktijk opbouwen

Iedereen met kinderen herkent dit; je kan nog zo lekker koken maar dan gaat het er nog niet altijd ‘vanzelf’ in. Het vergt soms wat ‘overredingskracht’ zullen we maar zeggen. Maar wij enthousiaste ouders zijn niet voor één gat te vangen, dus de hele trukendoos gaat open. We kennen allemaal het vliegtuig en de bus; een gek geluidje maken en hopen dat ze daarop hun mond opendoen. En met een beetje geluk werkt dat ook nog. Soms is er wat meer voor nodig en dan maak je afspraken over hoeveelheden, nog drie happen etc. Een fase verder is er ‘de dreiging’; ‘als je dit niet opeet dan krijg je ook geen toetje’. Herken je die ook (nog)? Lukt het dan ook nog niet dan haal je het bord weg en gaan ze zonder eten naar bed. We kunnen ze ook nog belonen met stickers en kadootjes als ze een keer hun bord leeg hebben. En soms, heel soms, ben je maar gewoon een mens, maak je je serieus zorgen over hoe weinig er de afgelopen dagen naar binnen is gegaan (ook al zegt het consternatiebureau dat ze best een tijdje zonder kunnen), hou je ze vast, dwing je ze hun mond open te doen en giet je het naar binnen. Wat overigens zinloos is, want ze spugen het dan vaak net zo snel weer uit. Overigens heb ik deze fases zelf met mijn kinderen niet doorlopen, dat zul je begrijpen. Die van mij waren en zijn voorbeeldige eters ????
Business bouwen is hetzelfde als kinderen voeren en voeden
Ik kan me voorstellen dat je denkt ‘Prins, waar wil je heen met je verhaal’ en vertrouw me, ik kom echt tot een punt. Waar het nu eerst over gaat is dat je voor je ziet hoe je dat zelf met je kids doet of deed. En als je zelf geen kinderen hebt weet ik zeker dat je het hierboven geschetste plaatje wel bij anderen herkent. En dat is het uitgangspunt. Als je kind niet eet dan verzin je van alles, haal je alles uit de kast om er voor te zorgen dat er ‘iets in gaat’. Toch? Als ze maar iets eten! En zo werkt het ook met je bedrijf.
Hoe groot is jouw trukendoos als het gaat om omzet bouwen?
Eerder deze week kreeg ik een mailtje van één van mijn klanten. Ze had een plan opgezet om er voor te zorgen dat haar workshop vol was. En zoals we allemaal weten, soms loopt het ietsje anders……. En dus was er paniek, wat nu? En in die paniek schieten we op slot. Gaat iedere vorm van creatief denken ‘uit’. Black out ‘oh shit wat nu?’. En zakken de meeste van ons nog net niet in een depressie omdat het niet gelukt is, maar heel veel scheelt dat vaak niet. Maar denk nu nog eens na over die situatie met dat kind dat al een paar dagen niet gegeten heeft. Denk je dan ook ‘shit is niet gelukt, nou dan geef ik het maar op’. ‘Laat maar zitten ik vond dat koken toch al steeds zo’n gedoe’. Of ga je akkoord dat ze verder leven op chips omdat dat makkelijker voor je is. Nee toch?? Waarom doe je dat met je business wel?
Als plan A niet lukt zorg dan voor plan B
Als je kind zijn mond niet opendoet als je met je lepel een vliegtuig nadoet, verzin je weer wat nieuws. En nog een keer. En nog een keer. En nog wat nieuws. Net zolang totdat ze wat binnen hebben dat kind MOET eten toch? En als je dit nu meeneemt in je business? Dat als plan A niet lukt dan zorg je voor plan B. Voor plan C en ga je net zo lang door tot en met plan X als dat nodig is. En als het aan mij ligt ga ik door tot Z. Ik verander nooit het einddoel, alleen wel het plan als dat nodig is. En daar ligt het verschil tussen wel en niet succesvol zijn. Tuurlijk, je mag balen als iets niet werkt. Als het niet gaat zoals je gehoopt had. Haal diep adem, zet je kroontje recht en probeer het opnieuw. Net zo lang tot het wel gaat.
Soms gaat het niet zoals je hoopte, lijkt het wel eens niet eerlijk
Mijn praktijk draait op systemen. Inmiddels weet ik exact wat ik moet doen om welk resultaat te bereiken. En hoe denk je dat ik aan die systemen gekomen ben? Door gewoon ergens te gaan beginnen. Door te testen hoe iets werkte en dat te verbeteren. Door iets anders te proberen als het niet werkte. Door dingen te combineren. Door te kijken wat andere succesvolle mensen deden en daar mijn ding van te maken. Je krijgt je kids niet met een gebruiksaanwijzing en zeker niet als het om eten gaat. Ik betaal mijn coach een enorme berg geld en ik heb van haar ook nooit een kant en klaar plan gekregen. Had niet eens gekund want ze weet niet wat voor mij werkt. Zoals hoe ik mijn kinderen aan het eten kreeg niet voor jou kinderen hoeft te werken. Totdat je door hebt op welke knopjes je moet drukken en het werkt. En weet je, zelfs dan werkt het soms wel eens niet. En dan raak ik niet in de stress, komt er geen paniek, haal ik diep adem duik in mijn trukendoos en kijk wat ik nog méér kan doen. Ik huil niet omdat het oneerlijk is ‘dat ik er alles voor gedaan heb’ en ik er toch geen 42 op de wachtlijst voor mijn workshop heb staan. Begrijp je dat? Daar moet je mee leren dealen, als je denkt dat het werkt werkt het ineens weer niet. Ik zie daar de uitdaging in, geen reden tot een zielig verhaal of drama.
‘Learn to manage your disappointments’
Mijn leermeester Jim Rohn heeft mij dit al vroeg geleerd. Het gaat niet altijd over rozen en al helemaal niet als je grote dromen hebt. Dan zul je juist nóg meer tests krijgen of je dit écht wel wilt. En moet je dus nog sneller en beter over zogenaamde teleurstellingen heen kunnen stappen. Moet je vooral naar jezelf kijken of je écht alles hebt gedaan. Want geloof me, alles is wel veel. En ik weet zeker dat als ik het lijstje met je check je er al snel achter komt dat je toch nog niet alles hebt gedaan. Wat nog belangrijker is, wat is de kwaliteit van dat ‘alles’ geweest. Vanmiddag checkte ik met haar klant haar Facebookpagina, daar was ze al actief gaf ze aan. Ja, inderdaad was ze daar actief. Alleen hoorde de helft van haar posts thuis op haar persoonlijke profiel en de andere helft was absoluut niet interessant voor haar ideale klant. Ja, dan kun je wel druk zijn op Facebook maar dan levert het niets op. Dus voordat je in die dip duikt als het niet gelijk lukt, denk dan aan dit soort zaken. Kijk jezelf in de spiegel aan, kijk wat je beter zou kunnen doen, waar je zelf niet optimaal gepresteerd hebt. Niet huilen, slikken en weer opnieuw beginnen, het beter doen, het anders doen. Maar 4 weken voor aanvang van een workshop in de stress schieten omdat hij niet vol komt, dat gaat niet werken. Ik zorg er voor dat hij vol is, en daar doe ik moeite voor tot aan de avond voor de training begint. En ja dat werkt, weet dat 40% van alle aanmeldingen meestal in de laatste week voor aanvang zijn. Wees de leider in je eigen bedrijf, dáárom ben je zelfstandig ondernemer. En weet je wat het mooie is, dan geniet je dubbel van je succes. En weet je dat je niemand anders dankbaar hoeft te zijn als het er eenmaal is. En dat is écht genieten.

Wat heb je van dit artikel geleerd?
Ben heel benieuwd wat deze blog voor jou gedaan heeft. Kun je eerlijk kijken naar jezelf en je acties? Ben je net zo gedreven als het gaat om het halen van je doelen als het gaat om het voeren van je kinderen? En stel jezelf dan de vraag waarom niet. Daar ligt het antwoord voor succes! Wil je het hieronder laten weten?