Loslaten
Ik ben niet zo’n fan van oudejaarsavond. Toen ik nog thuis woonde werkten we hard in deze periode (we hadden een supermarkt) en oudejaarsdag was altijd vreselijk druk. Dus was het optie a) nog heel even een paar uurtjes slapen en dan er uit om te proosten om 12 uur wat er dan vaak op neer kwam dat ik de volgende dag om 8.00 uur wakker werd. Of b) ik kwam er wel uit en keek dan slaperig naar de klok (en naar Freek de Jonge destijds…) om kort na middernacht mijn mand weer in te kruipen als ik iedereen had gezoend. Daarna kreeg ik een vriendje en werd de avond niet veel beter. In mijn feestoutfit die veel te koud was voor buiten, gingen we met vrienden door de wijk ondertussen vuurwerk afknallend. Ik leek de enige te zijn die er echt niets aan vond maar hé, je moet wat doen om voor de liefde 😊 Tel daar bij op dat ik gek ben op honden en ook Harrie echt bang is voor vuurwerk, komt nooit meer goed met mij met en deze avond. Ik wil het leuk hebben omdat het leuk is, niet omdat het nu perse een bepaalde datum is. Opblijven omdat ik daar zin in heb, omdat het gezellig is, niet omdat we persé de klok op TV moeten zien aftellen. Herkenbaar?
Goed, die oudejaarsavond is hem dus niet maar eerlijk gezegd de hele dag ook niet. Ik weet het niet, ik ben altijd een tikkie (een tikkie?? 😊 ) melancholisch op die dag. Het terugkijken naar het jaar, realiseren wat er allemaal gebeurd is, het gevoel dat de tijd eigenlijk door je vingers vliegt (‘zijn we alweer een jaar verder?’), diep trots, mega dankbaarheid en ook verdriet om wat je los hebt moeten laten. Man, veel te veel emoties voor een mens op één dag toch?
Daarom zit ik nu ook een beetje wazig te tikken op mijn kantoor. Ik had een gaaf onderwerp voor vandaag op de planning maar merk dat mijn hoofd daar niet klaar voor is. Ik wil wel graag iets delen maar iets anders dan dit vage verhaal gaat er geloof ik niet uitkomen. Dus log lekker uit als je daar geen zin in hebt, vanaf volgende week ben ik weer mijn eigen gewone zelf oké? 😊
Maar zit je nu net als ik in zo’n rare bui, lees dan even verder. Ga ik toch nog proberen om waardevol te zijn. Want een dag als vandaag leert me allereerst wat er allemaal is om dankbaar voor te zijn. Dat we dit werk mogen doen, dat onze klanten deze bijzondere resultaten halen en wat we daarmee voor onszelf en de mensen om ons heen mogen creëren. Het is soms gewoon teveel. Ik ben net terug van vakantie en ik heb nog 2 dagen nodig om alle ongelooflijk lieve kaartjes allemaal te lezen, de kadootjes uit te pakken, bloemen die ik heb mogen ontvangen en dan nog tig berichtjes over hoe levens verandert zijn. Niet alleen financieel maar ook gegroeid vertrouwen en zoveel meer. Man, ik moet er echt van bij komen, dank voor iedereen die iets gestuurd heeft in welke vorm dan ook. Mijn VA, waar ik zo lang over heb gedaan om me over te geven dat ik het echt echt echt niet langer meer alleen kon, die me een prachtig cadeau stuurt met een kaart met de tekst: Dat we met deze feestdagen van alles vieren en dankbaar zijn maar dat de dankbaarheid zit in het iedere dag onderdeel zijn van mijn team. Wow, daar had ik 2 pakjes zakdoekjes voor nodig ❤
En dan kom ik toch nog op een les met dit schrijven. Dat gaat over loslaten om ruimte te krijgen. Om loslaten wat niet meer werkt of wat je niet meer wilt om te krijgen wat je wel wilt. En dat is zo eng. Dat vraagt zoveel van je. Daar gaan mensen wat van vinden. Je weet niet of je uiteindelijk krijgt wat je hebben wilt terwijl je wel eerst iets los zou moeten laten. En dat is spannend, geen garanties, voelt als (weer) een sprong in het diepe en dat went nooit.
In de route naar een bedrijf met de omzet die ik nu draai heb ik tot 3 keer toe mijn verdienmodel losgelaten. Alles wat ik deed en wat goed geld opleverde moest ik van de tafel vegen om met een ander model een hoger doel te realiseren. Zonder garanties dat dat zou lukken. Man, hou op.
The more you let go, the faster you move ahead – Alan Cohen
Ik heb mensen los moeten laten, ook dit jaar. Omdat ik ze het beste gunde en ik om bepaalde redenen hun coach niet was. Omdat ik de kennis niet had die ze nodig hadden omdat ik voelde dat we niet het beste uit elkaar haalden, omdat ze iets anders nodig hadden dan wat ik ze kon geven. Terwijl ze zó gaaf en leuk waren. Dat is echt de liefde voor je klant, wat goed is voor hen boven jouw financiële doel laten gaan; ‘if you love someone, set them free’. Maar ook nemen er per 1 januari een aantal mensen afscheid van me in mijn jaarprogramma die ik het liefste in een doosje had willen doen. Waarin alles in mij schreeuwt ‘nee, nog niet dit, is echt te vroeg’. Waarvan ik bij alles voel dat dit niet het juiste besluit is voor hen, om wat ik nog zie en omdat ik weet wat er nog mist en mogelijk is. En ook die moet je laten gaan. Het is niet aan mij om voor hen te besluiten. Al kost me dat 4 rollen duct tape op mijn mond en moet ik op mijn handen gaan zitten om er voor te zorgen dat ik ze niet door elkaar schud. Loslaten. Dat is het enige wat je kan en mag doen. En ja, soms is dat ongelooflijk pijnlijk.
Ik heb meningen los moeten laten. Van mezelf over mezelf maar ook die van anderen. Het kan niet zijn dat de mening van een ander me houdt waar ik niet wil zijn. Terwijl ik als de middelste in een gezin altijd bezig ben geweest om het iedereen maar naar de zin te maken. Opgegroeid in een klein dorp waar je vooral je kop niet boven het maaiveld uit moest steken. En met mijn ‘label’ al van jongs af aan ingepeperd gekregen dat ik vooral rustig en ‘normaal’ moest doen, whatever that may be. Als ik verder wil dan kan ik daar niet meer aan vasthouden. Dan kan ik daar niet meer aan voldoen. En ik wil graag verder. Dus ja, ook het loslaten van meningen was één van mijn grootste focussen van dit jaar. Dat voelde soms eng, eenzaam en onnatuurlijk. En het leverde me juist daarom zo ongelooflijk veel rust op.
Vandaag laat ik meer los. Ik laat zelfs per 1 januari één van mijn grootste programma’s los. Eén van de groepen waar ik ongelooflijk van genoot, de mooiste vrouwen met wie ik met de meesten al langer dan 3 jaar samenwerkte. Pijn, twijfel en verdriet, enorm. En…………. ik voel dat het moet. Omdat ik behoefte had aan ruimte, omdat mijn agenda te vol werd, omdat er bepaalde dingen waren waar ik geen tijd meer voor had die ik wel heel graag nog wilde doen, zakelijk en prive. Ik wilde bijna vanmorgen mijn bed niet uit omdat ik wist dat vandaag die dag was. En ook dit ga ik weer overleven. Er gaat weer iets anders en moois uit voorkomen, ook al weet ik nu nog niet wat.
Ik ben er inmiddels van overtuigd dat om naar voren te komen je in nagenoeg alle gevallen eerst een stap terug moet doen. In je business, in tijd, soms ook letterlijk een stap terug doen om afstand te nemen. Los moet laten. En dat vergt moed. Heel veel moed. Want de actiestand en doen wat je gewend bent is vaak zoveel makkelijker. Die baan toch houden ook al ben je niet gelukkig er in maar het brengt wel geld in het laatje. Die klanten toch maar wel bedienen, ook al zijn het verre van je ideale klanten, dat programma draaien al zuigt het alle energie uit je van want ja, het brengt wel omzet.
Als je doet wat je deed, zul je hebben wat je had. En als je dat niet meer wilt zul je dus wat anders moeten doen. Maar daarvoor moet je eerst ruimte maken, plek creëren en in 99% van de gevallen betekent dat dat je iets los moet laten.
Zoals ik dit jaar met heel veel dingen deed. Met heel veel gedachtes deed. Met een aantal mensen deed. En ben ik dus aan de ene kant melancholisch op kantoor terwijl de knallen hier om mijn oren vliegen (hadden we geen vuurwerkverbod?) en ben ik ook wel positief gespannen naar het nieuwe jaar. Want het mooie is dat als je iets vaker doet, dan weet je hoe het werkt. Dan kweek je vertrouwen, kun je besluiten nemen vanuit overvloed, weet je dat je op je intuïtie af mag gaan, al weet je nog niet waar het toe leidt. Zo nam ik ook ooit mijn eerste drastische besluiten en door dat vaker te doen weet ik nog altijd dat het eng is maar dat het ook altijd goed komt. Sterker nog, nog beter wordt. En dat ga ik vanaf maandag waar maken. Dat pad ga ik vanaf maandag onderzoeken met de ruimte die ik gecreëerd heb. Vandaag kijk ik nog terug, neem ik afscheid van dit jaar en alle kansen en kuren die het had. Ben ik dankbaar voor wat het met gebracht heeft en de lessen die het me geleerd heeft. Sta ik achter mijn besluit om los te laten. En dat gun ik jou ook.
Als je wilt hebben wat er voor je ligt, zul je eerst los moeten laten wat er achter je ligt. En wat is dat voor jou om van 2022 op welke manier en gebied dan ook een succes te maken? Ik zou het super vinden als je dat hier met me zou willen delen. Want weet dat uitspreken een vorm van commitment is. Ik lees het daarom graag hieronder.
Voor ik me in het oliebollengeweld begeef en me psychisch voor ga bereiden op de Nieuwjaars duik die ik voor de buurt georganiseerd heb morgen (what was I thinking…….) nog 5 dingen:
- Je kunt nog knallend het jaar starten met mij, vuurwerkverbod of niet. Van 10 – 21 januari ben ik jouw Kick Ass Businesscoach voor de allerbeste start van 2022. Bijna gratis en weet dat ik altijd overdeliver……. Meer informatie en inschrijven via www.jezaakvoorelkaar.nl.start
- Dé befaamde enige echte Je zaak voor Elkaar planner is te koop. Ik heb er geen honderden (en dat is geen marketingtruuc) en er is geen salespagina, er is wel een betaallink en je krijgt er ook nog een ‘Je zaak voor Elkaar’ whiteboardmarker bij 😊 https://jezaakvoorelkaar.plugandpay.nl/checkout/jaarplanner-2022
- Op 14 januari sta ik in de line up van hét businessevent voor een kickstart van 2022 samen met oa Martijn van Tongeren, Tibor Olgers, Youri Meuleman en Dennis van den Berge. Dus ik bevind me in goed gezelschap, op alle fronten. Je kunt deze dag online bijwonen met €20 korting en dan betaal je maar € 47 ipv € 67 via www.businessclassevent.nl met vermelding van de code Veronique2022
- Last but not least; ik heb nog 2 plekken voor mijn jaarprogramma Verdienen wat je Waard bent. Wat uniek is, want ik werk altijd met een wachtlijst en heb ook besloten om met minder deelnemers te werken dit jaar. Ben jij nu klaar voor minstens een verdubbeling van je omzet en draai je op dit moment minimaal € 2500 per maand; vul dan dit formulier in en dan Zoomen we even vrijblijvend. www.jezaakvoorelkaar.nl/vragenformulier
- Januari is weer podcastmaand. Dat betekent dat ik iedere werkdag een podcast online zal zetten. Dus er valt weer wat te bingeluisteren. Hou Spotify in de gaten voor de nieuwe afleveringen. Heb je trouwens onderwerpen waarvan je graag wilt dat ik er eens een podcast over op zou nemen, laat het gerust weten via info@veroniqueprins.nl
Hef ik nu heel graag online het glas met je op al het moois wat 2021 je gebracht heeft en al het moois dat 2022 ons gaat brengen als we besluiten dat we daar voor gaan.
Geniet met elkaar vanavond. Vertel je geliefden dat je van ze houdt. Knuffel ze stevig. Wees dankbaar voor iedereen die je omringt en maak van 2022 volledig JOUW jaar!
Ik ben er maandag weer en dan is mijn blik weer volledig vooruit!
Fotocredits: https://unsplash.com/photos/x5RwfZH04GA
Een fijne blog voor oudejaarsdag. Dank je wel Veronique. Oa ben jij een woorden tovenares.
Om de stap te nemen om vanaf januari weer een traject te doen heb ik financieel stukje voor losgelaten.
In 2022 mag ik de onzekere ik loslaten en laten zien dat ook ik mijn stukje bijdrage heb.
Fijne jaarwisseling voor iedereen. En proost op 2022🥂
Hoi Monique,
Wat een mooie stap voor 2022! Heel veel succes.
Wat een wijze woorden weer van je. Ik lees met plezier jouw berichten en heb zoveel bewondering voor het toveren met woorden.
Dit jaar heb ik afscheid moeten nemen van mijn grootste Why! en nu is er voor het komende jaar toch een nieuwe Why! en in welk traject ik ook met jou stap, het is het zeker waard.
Fijne en vooral veilige jaarwisseling voor iedereen. 2022 kom maar op!🥂 proost!
Hoi Anita,
Wat fijn om te horen dat ik je mag inspireren met de blogs. Ik wens je ook een heel mooi, gezond en succesvol 2022.
Mooie post, Veronique! Ik zal eerlijk zijn, het heeft best even geduurd voor ik niet bij iedere email van jou in de gordijnen klom, maar: you grew on me. Ieder gordijn-moment betekende dat ik iets te leren had, dus daarom ben ik ook blijven lezen. Zo ook vandaag :).
Wat ik in 2022 loslaat is mijn fucked-up verleden en de torenhoge blokkades die daaruit voortkwamen. Ik heb er overigens 5 jaar dagelijks aan gewerkt om op dit punt te komen, dus het is geen zweverig ‘goed voornemen’. De timing ervan is wel perfect: juist vandaag kreeg totaal onverwacht een mooi symbolisch gebaar om 41 jaar gordijn-momenten af te sluiten en alleen de lessen daaruit mee te nemen. Mee m’n bedrijf in en vanuit daar de wereld over. Op naar 2022!
Fijne jaarwisseling <3
Lieve Christel,
Het kan niet anders dan dat 2022 magisch wordt. Inderdaad weg met die gordijnen en zet de ramen wijd open ❤
Loslaten is een woord dat ik nooit heb begrepen. De meeste mensen die ik het hoor uitspreken gebruiken het als een vrij inactief mantra waar geen consequenties aan lijken te zitten. En toch reageer ik op dit bericht, omdat ik weet, Véronique, dat jij je niet bediend van gratuite beweringen.
Mijn achilleshiel is altijd de zoektocht naar heilige doelen geweest. Toen ik als kind naar de kerk ging en de dominee tot Jezus bad, hield ik mijn ogen open omdat ik dacht dat hij het tegen mij had. Niet vanuit arrogantie, maar door een diep gevoelde wens naar een verbinding tussen wat ik van binnen voelde en een richting.
In mijn dwaalsporen om mezelf maar weer eens opnieuw uit te vinden en mijn ultieme betekenis voor de wereld gerealiseerd te krijgen, gaat mijn aandacht vaak uit naar de fronsende wenkbrauw van de ontvanger. Natuurlijk is de psychologie van dit alles dat ik dan mijn eigen criticus heb aan te pakken. En natuurlijk gaat daar dan weer de aandacht naar uit, zodat het hele circus circulair in stand blijft.
Wat ik werkelijk heb los te laten is mijzelf. Mijn talent is niet van mij, maar mag ik doorgeven.
Kinderen zijn niet van jezelf. Die moet je loslaten. Je werk is niet van jezelf. Los ermee! Iedere poging mijzelf te serieus te nemen strandt in innerlijk gekrakeel. Pas als ik werkelijk kan zeggen: “Ik ben niemand”, dan ontluikt de ruimte die mij pas.
Mijzelf loslaten geeft vrijheid om te gaan, vreugde in het moment, creativiteit in oplossingen, passie voor mijn taak, de energie van de Nar, compassie met dingen die mislukken en bovenal in mijn geval een afwezigheid van de zware verantwoordelijkheid om de wereld te veranderen
Of zoals Freek de Jonge in 1982 als zei in de oudejaarsconference de Openbaring:
“Niemand heeft tijd. Niemand is gelukkig. Wees niemand.”
Met een warme groet. Gerrit Streekstra
Hoi Gerrit,
Jee…ik ben even stil van jouw mooie woorden (en dat gebeurt niet vaak :)). Ik wens je onwijs veel loslaat momenten in 2022 ❤.
Hoi Veronique, wat een raak verhaal weer. Zeer herkenbaar allemaal. Wat ik dit jaar loslaat is mijn oude bedrijf. Ik spring in het diepe en ga verder als life coach. Super spannend en heel onzeker en tegelijkertijd weet ik dat ik t moet doen. Precies zoals jij t schrijft: door het oude los te laten ontstaat er ruimte voor het nieuwe. De angsten gieren soms door mn lijf maar ik hou mezelf niet langer tegen. Ik zet dappere stappen, op naar de toekomst van mijn dromen🥳 Dank voor je toffe blogs, wat mij betreft zijn ze keer op keer raak.
Dankjewel Matthijs! Heel, heel veel succes met de nieuwe route!
Wat een raak verhaal weer!
Ik volg je al een hele tijd en op het moment dat ik dacht… ik ga NU je programma volgen omdat ik me verder wilde ontwikkelen, raakte er weer een personeelslid ziek.
Wéér geen tijd voor mijn eigen ik, maar als een dolle een extra full time job op me nemen.
Maar dit keer tikte ik de burn out aan en hartklachten waar ik inmiddels ook medicijnen voor slik.
Met een nieuwe lockdown in zicht (inmiddels een feit)
Dit was het…. jouw persoonlijke mail naar mij galmt door m’n hoofd.
Ik wilde er niet aan… personeel eruit? kiezen? No way! écht niet!
Toch wel…..
2022:
Neem ik afscheid van mijn team van 5 personen
Daarmee stopt een goedlopende beautysalon/nagelstudio
Om mijn plannen (die ik altijd had maar nooit uitgewerkt kreeg) te gaan uitvoeren.
Maar eerst even rust (wat is dat?) en werken aan m’n gezondheid
Rust…. niets doen…
DOODENG!
En wat ben ik dan ook blij om te lezen dat dit gevoel blijkbaar ‘normaal’ is en erbij hoort.
Oké daar gaan we…
2022
Bring it on ♡
Lieve Sheryl, wat een dappere en moedige stappen zo aan de start van 2022 ❤.
Beste Veronique, Bedankt voor je inspirerende mail.ik geniet altijd erg van je mails. ik hoor je gewoon praten als ik ze lees 😉
In de afgelopen maanden moest ik mijn praktijk volledig los laten om alle ruimte en liefde te geven aan mij zelf en mijn herstel van corona.
En dat was pijnlijk ..het gevoel van angst mijn praktijk kwijt kunnen te raken. Zal ik genoeg herstellen? En ook bizar en eng om te voelen dat ik ook even alle liefde voor mijn praktijk even niet meer voelde. Dat ken ik niet van mij zelf. Ik ga altijd stralen als ik het over mijn werk had. Ik wilde alleen maar ….. niks…..
Maar ik voel aan alles dat dat nu nodig is en dat dit is wat er moet gebeuren: terug naar mezelf. Voelen wat ik nodig heb en volgen waar ik energie van krijg. En mijn lijf en geest de tijd geven te herstellen.
Ik voel ondanks de angst een innerlijk weten dat het investeren in tijd, ruimte, liefde en energie in mijzelf het komende jaar mijn praktijk zal laten groeien en floreren!!! Hoe en wat weet ik niet. Maar ik voel het en ik weet dat als ik dat pad volg, het goed komt. Ondanks de momenten die ik ook heb dat ik twijfel en me zorgen maak.
Mijn intuïtie en gevoelens serieus nemen is t grootste kado wat ik mezelf kon geven. en natuurlijk ben ik af en toe ook bang dat mijn cliënten kwijt zal raken …..
maar ik wil er in geloven dat als ik mijn gevoel volg, doe wat ik ten diepste voel, dat het goed komt.
da’s mega loslaten. daarvoor moet ik mijn eerst het gevoel van angst , pijn en verdriet vastpakken: doorvoelen. Pas dan kan ik t loslaten/laten gaan.
Ik mag loslaten dat ik mijn cliënten moet volgen: dat ik werk wanneer zij kunnen. En ook dat vind ik eng, want stel dat er niemand meer komt…
Voelen en doen: dat ik mag gaan neerzetten: míj́n grenzen, tijd en ruimte: mijn werktijden en met wie ik wil werken. Geen losse massages meer geven, maar alleen nog consult sessies en trajecten om de oorzaak van stress/klachten aan te pakken, want daar geloof ik in.
Ik wens iedereen voor 2022 dat je hart en intuïtie gaat volgen.
Warme groet, Karolina
Ook ik lees jouw mails altijd, lezen. Verslinden zul je bedoelen!
Na jaren lichaamswerk zit ik nu alweer vh derde traject in Doen en doorgaan. De eerste super fanatiek, tweede iets minder fanatiek en nu de derde….
twee jaar gelden overspannen en nu dreigde ik weer te bezwijken, maar…. ik heb geluisterd en heb mijn baan opgezegd. Over drie maandag mag ik van mezelf volledig van Fields gaan genieten! Maar man,man wat was dat een moeilijke keuze!
Maar ik werd er al heel lang niet meer blij van. Maar ik vond dat ik er nog wat te bevechten had v mezelf, er nog iets moest leren. Het leek ook beter te gaan, maar mijn ware ik zei: wat wil je nou echt. Ga DOEN waar je echt gelukkig van wordt, ga NU DOEN wat je altijd al wilde, jaren aan gewerkt hebt, naast je partime baan, maar waar, als mantelzorger v vader EN moeder bijna geen tijd meer voor over bleef. En na vorig jaar goed gedraaid te hebben geloof ik nu ook in mezelf dat het een succes gaat worden.
Daarnaast wil ik dit jaar leren om kind te zijn van mijn ouders. De een autist, de ander manisch depressief en ik maar zorgen, steeds maar weer de zorgrol op me nemen. ik wil leren om mijn ouders los te laten en liefhebben. Geen idee, Of dat samen gaat, ik ga het onderzoeken dit jaar!
Voor iedereen: volg je passie, durf naar jezelf te luisteren! Jouw prachtige lijf vertelt het verhaal. En ben lief voor jezelf.
En Gerrit jouw verhaal: prachtige tekst.