Loslaten

Loslaten

Ik ben niet zo’n fan van oudejaarsavond. Toen ik nog thuis woonde werkten we hard in deze periode (we hadden een supermarkt) en oudejaarsdag was altijd vreselijk druk. Dus was het optie a) nog heel even een paar uurtjes slapen en dan er uit om te proosten om 12 uur wat er dan vaak op neer kwam dat ik de volgende dag om 8.00 uur wakker werd. Of b) ik kwam er wel uit en keek dan slaperig naar de klok (en naar Freek de Jonge destijds…) om kort na middernacht mijn mand weer in te kruipen als ik iedereen had gezoend. Daarna kreeg ik een vriendje en werd de avond niet veel beter. In mijn feestoutfit die veel te koud was voor buiten, gingen we met vrienden door de wijk ondertussen vuurwerk afknallend. Ik leek de enige te zijn die er echt niets aan vond maar hé, je moet wat doen om  voor de liefde  😊 Tel daar bij op dat ik gek ben op honden en ook Harrie echt bang is voor vuurwerk, komt nooit meer goed met mij met en deze avond. Ik wil het leuk hebben omdat het leuk is, niet omdat het nu perse een bepaalde datum is. Opblijven omdat ik daar zin in heb, omdat het gezellig is, niet omdat we persé de klok op TV moeten zien aftellen. Herkenbaar?

Goed, die oudejaarsavond is hem dus niet maar eerlijk gezegd de hele dag ook niet. Ik weet het niet, ik ben altijd een tikkie (een tikkie?? 😊 ) melancholisch op die dag. Het terugkijken naar het jaar, realiseren wat er allemaal gebeurd is, het gevoel dat de tijd eigenlijk door je vingers vliegt (‘zijn we alweer een jaar verder?’), diep trots, mega dankbaarheid en ook verdriet om wat je los hebt moeten laten. Man, veel te veel emoties voor een mens op één dag toch?

Daarom zit ik nu ook een beetje wazig te tikken op mijn kantoor. Ik had een gaaf onderwerp voor vandaag op de planning maar merk dat mijn hoofd daar niet klaar voor is. Ik wil wel graag iets delen maar iets anders dan dit vage verhaal gaat er geloof ik niet uitkomen. Dus log lekker uit als je daar geen zin in hebt, vanaf volgende week ben ik weer mijn eigen gewone zelf oké?  😊

Maar zit je nu net als ik in zo’n rare bui, lees dan even verder. Ga ik toch nog proberen om waardevol te zijn. Want een dag als vandaag leert me allereerst wat er allemaal is om dankbaar voor te zijn. Dat we dit werk mogen doen, dat onze klanten deze bijzondere resultaten halen en wat we daarmee voor onszelf en de mensen om ons heen mogen creëren. Het is soms gewoon teveel. Ik ben net terug van vakantie en ik heb nog 2 dagen nodig om alle ongelooflijk lieve kaartjes allemaal te lezen, de kadootjes uit te pakken, bloemen die ik heb mogen ontvangen en dan nog tig berichtjes over hoe levens verandert zijn. Niet alleen financieel maar ook gegroeid vertrouwen en zoveel meer. Man, ik moet er echt van bij komen, dank voor iedereen die iets gestuurd heeft in welke vorm dan ook. Mijn VA, waar ik zo lang over heb gedaan om me over te geven dat ik het echt echt echt niet langer meer alleen kon, die me een prachtig cadeau stuurt met een kaart met de tekst: Dat we met deze feestdagen van alles vieren en dankbaar zijn maar dat de dankbaarheid zit in het iedere dag onderdeel zijn van mijn team. Wow, daar had ik 2 pakjes zakdoekjes voor nodig  ❤


En dan kom ik toch nog op een les met dit schrijven. Dat gaat over loslaten om ruimte te krijgen. Om loslaten wat niet meer werkt of wat je niet meer wilt om te krijgen wat je wel wilt. En dat is zo eng. Dat vraagt zoveel van je. Daar gaan mensen wat van vinden. Je weet niet of je uiteindelijk krijgt wat je hebben wilt terwijl je wel eerst iets los zou moeten laten. En dat is spannend, geen garanties, voelt als (weer) een sprong in het diepe en dat went nooit.
In de route naar een bedrijf met de omzet die ik nu draai heb ik tot 3 keer toe mijn verdienmodel losgelaten. Alles wat ik deed en wat goed geld opleverde moest ik van de tafel vegen om met een ander model een hoger doel te realiseren. Zonder garanties dat dat zou lukken. Man, hou op.

The more you let go, the faster you move ahead – Alan Cohen

Ik heb mensen los moeten laten, ook dit jaar. Omdat ik ze het beste gunde en ik om bepaalde redenen hun coach niet was. Omdat ik de kennis niet had die ze nodig hadden omdat ik voelde dat we niet het beste uit elkaar haalden, omdat ze iets anders nodig hadden dan wat ik ze kon geven. Terwijl ze zó gaaf en leuk waren. Dat is echt de liefde voor je klant, wat goed is voor hen boven jouw financiële doel laten gaan; ‘if you love someone, set them free’. Maar ook nemen er per 1 januari een aantal mensen afscheid van me in mijn jaarprogramma die ik het liefste in een doosje had willen doen. Waarin alles in mij schreeuwt ‘nee, nog niet dit, is echt te vroeg’. Waarvan ik bij alles voel dat dit niet het juiste besluit is voor hen, om wat ik nog zie en omdat ik weet wat er nog mist en mogelijk is. En ook die moet je laten gaan. Het is niet aan mij om voor hen te besluiten. Al kost me dat 4 rollen duct tape op mijn mond en moet ik op mijn handen gaan zitten om er voor te zorgen dat ik ze niet door elkaar schud. Loslaten. Dat is het enige wat je kan en mag doen. En ja, soms is dat ongelooflijk pijnlijk.

Ik heb meningen los moeten laten. Van mezelf over mezelf maar ook die van anderen. Het kan niet zijn dat de mening van een ander me houdt waar ik niet wil zijn. Terwijl ik als de middelste in een gezin altijd bezig ben geweest om het iedereen maar naar de zin te maken. Opgegroeid in een klein dorp waar je vooral je kop niet boven het maaiveld uit moest steken. En met mijn ‘label’ al van jongs af aan ingepeperd gekregen dat ik vooral rustig en ‘normaal’ moest doen, whatever that may be. Als ik verder wil dan kan ik daar niet meer aan vasthouden. Dan kan ik daar niet meer aan voldoen. En ik wil graag verder. Dus ja, ook het loslaten van meningen was één van mijn grootste focussen van dit jaar. Dat voelde soms eng, eenzaam en onnatuurlijk. En het leverde me juist daarom zo ongelooflijk veel rust op.

Vandaag laat ik meer los. Ik laat zelfs per 1 januari één van mijn grootste programma’s los. Eén van de groepen waar ik ongelooflijk van genoot, de mooiste vrouwen met wie ik met de meesten al langer dan 3 jaar samenwerkte. Pijn, twijfel en verdriet, enorm. En…………. ik voel dat het moet. Omdat ik behoefte had aan ruimte, omdat mijn agenda te vol werd, omdat er bepaalde dingen waren waar ik geen tijd meer voor had die ik wel heel graag nog wilde doen, zakelijk en prive. Ik wilde bijna vanmorgen mijn bed niet uit omdat ik wist dat vandaag die dag was. En ook dit ga ik weer overleven. Er gaat weer iets anders en moois uit voorkomen, ook al weet ik nu nog niet wat.

Ik ben er inmiddels van overtuigd dat om naar voren te komen je in nagenoeg alle gevallen eerst een stap terug moet doen. In je business, in tijd, soms ook letterlijk een stap terug doen om afstand te nemen. Los moet laten. En dat vergt moed. Heel veel moed. Want de actiestand en doen wat je gewend bent is vaak zoveel makkelijker. Die baan toch houden ook al ben je niet gelukkig er in maar het brengt wel geld in het laatje. Die klanten toch maar wel bedienen, ook al zijn het verre van je ideale klanten, dat programma draaien al zuigt het alle energie uit je van want ja, het brengt wel omzet.

Als je doet wat je deed, zul je hebben wat je had. En als je dat niet meer wilt zul je dus wat anders moeten doen. Maar daarvoor moet je eerst ruimte maken, plek creëren en in 99% van de gevallen betekent dat dat je iets los moet laten.

Zoals ik dit jaar met heel veel dingen deed. Met heel veel gedachtes deed. Met een aantal mensen deed. En ben ik dus aan de ene kant melancholisch op kantoor terwijl de knallen hier om mijn oren vliegen (hadden we geen vuurwerkverbod?) en ben ik ook  wel positief gespannen naar het nieuwe jaar. Want het mooie is dat als je iets vaker doet, dan weet je hoe het werkt. Dan kweek je vertrouwen, kun je besluiten nemen vanuit overvloed, weet je dat je op je intuïtie af mag gaan, al weet je nog niet waar het toe leidt. Zo nam ik ook ooit mijn eerste drastische besluiten en door dat vaker te doen weet ik nog altijd dat het eng is maar dat het ook altijd goed komt. Sterker nog, nog beter wordt. En dat ga ik vanaf maandag waar maken. Dat pad ga ik vanaf maandag onderzoeken met de ruimte die ik gecreëerd heb. Vandaag kijk ik nog terug, neem ik afscheid van dit jaar en alle kansen en kuren die het had. Ben ik dankbaar voor wat het met gebracht heeft en de lessen die het me geleerd heeft. Sta ik achter mijn besluit om los te laten. En dat gun ik jou ook.

Als je wilt hebben wat er voor je ligt, zul je eerst los moeten laten wat er achter je ligt. En wat is dat voor jou om van 2022 op welke manier en gebied dan ook een succes te maken? Ik zou het super vinden als je dat hier met me zou willen delen. Want weet dat uitspreken een vorm van commitment is. Ik lees het daarom graag hieronder.

Voor ik me in het oliebollengeweld begeef en me psychisch voor ga bereiden op de Nieuwjaars duik die ik voor de buurt georganiseerd heb morgen (what was I thinking…….) nog 5 dingen:

• Je kunt nog knallend het jaar starten met mij, vuurwerkverbod of niet. Van 10 – 21 januari ben ik jouw Kick Ass Businesscoach voor de allerbeste start van 2022. Bijna gratis en weet dat ik altijd overdeliver……. Meer informatie en inschrijven via www.jezaakvoorelkaar.nl.start
• Dé befaamde enige echte Je zaak voor Elkaar planner is te koop. Ik heb er geen honderden (en dat is geen marketingtruuc) en er is geen salespagina, er is wel een betaallink en je krijgt er ook nog een ‘Je zaak voor Elkaar’ whiteboardmarker bij 😊 https://jezaakvoorelkaar.plugandpay.nl/checkout/jaarplanner-2022
• Op 14 januari sta ik in de line up van hét businessevent voor een kickstart van 2022 samen met oa Martijn van Tongeren, Tibor Olgers, Youri Meuleman en Dennis van den Berge. Dus ik bevind me in goed gezelschap, op alle fronten. Je kunt deze dag online bijwonen met €20 korting en dan betaal je maar € 47 ipv € 67 via www.businessclassevent.nl met vermelding van de code Veronique2022
• Last but not least; ik heb nog 2 plekken voor mijn jaarprogramma Verdienen wat je Waard bent. Wat uniek is, want ik werk altijd met een wachtlijst en heb ook besloten om met minder deelnemers te werken dit jaar.  Ben jij nu klaar voor minstens een verdubbeling van je omzet en draai je op dit moment minimaal € 2500 per maand; vul dan dit formulier in en dan Zoomen we even vrijblijvend. www.jezaakvoorelkaar.nl/vragenformulier
• Januari is weer podcastmaand. Dat betekent dat ik iedere werkdag een podcast online zal zetten. Dus er valt weer  wat te bingeluisteren. Hou Spotify in de gaten voor de nieuwe afleveringen. Heb je trouwens onderwerpen waarvan je graag wilt dat ik er eens een podcast over op zou nemen, laat het gerust weten via info@veroniqueprins.nl 

Hef ik nu heel graag online het glas met je op al het moois wat 2021 je gebracht heeft en al het moois dat 2022 ons gaat brengen als we besluiten dat we daar voor gaan.
Geniet met elkaar vanavond. Vertel je geliefden dat je van ze houdt. Knuffel ze stevig. Wees dankbaar voor iedereen die je omringt en maak van 2022 volledig JOUW jaar!

Ik ben er maandag weer en dan is mijn blik weer volledig vooruit!

Fotocredits: https://unsplash.com/photos/x5RwfZH04GA