Kinderachtig

Woensdag en donderdag organisator ik de 2 daagse training ‘Slim en Snel Succesvol’ live in Vianen. Vandaag de laatste kans om je ticket te kopen www.jezaakvoorelkaar.nl/slimensnelsuccesvol

Sinds 1 januari volg ik een traject om nóg beter voor mezelf te zorgen. Voor mijn gevoel ben ik een soort ‘binnenste buiten’ gekeerd, er is van alles getest en gemeten en daar kwam een keurig rijtje met punten uit met waar ik tekorten heb en mijn gezondheid (preventief) kan verbeteren. Ik voel me er letterlijk en figuurlijk écht goed bij.

Overigens een klein momentje van inzicht vóór ik echt met dit verhaal begin. Ik hoor namelijk zo vaak ‘ik doe het niet voor het geld’ of ‘geld is niet belangrijk’. Juist als ik met zo’n traject bezig ben roept alles in mij het tegendeel. Het is namelijk heel fijn dat op het moment dat ik denk ‘volgens mij kan het nog beter Prins’, ik gewoon een traject kan boeken. Toen ze vervolgens een voorstel deed voor supplementen die dat traject prima zouden ondersteunen en daar een bedrag voor riep, kon ik direct zeggen ‘doe maar’. Hoe fijn is het dat je geen concessies hoeft te doen over dit soort zaken die over je gezondheid gaan. Dát is wat ik zelf als echte overvloed ervaar, dat is voor mij rijkdom. Zo leeft één van onze katten (Ernie) al 3 jaar extra omdat wij zijn maandelijkse medicatie kunnen betalen. Iets om over na te denken als je zegt dat je het niet voor het geld doet………….

Goed, terug naar mijn ‘zorg beter voor jezelf’ traject. Nu word ik de koningin van de bruggetjes naar business genoemd, maar in dit geval klopt hij ook echt. Ik zie zoveel parallellen bij mij en ook bij mijn klanten, dat ik ze hier als inspiratie op een rijtje zet. En dan met name de laatste, die over kinderachtig gedrag, heb ik dus zelf ook nog. En veel van de mensen die ik coach ook. Dus daar gaan we 😊

– Je handelt niet als er geen pijn is. Ik was niet ziek, ik had geen pijn maar er waren een aantal dingen in mijn omgeving gebeurt waardoor ik dacht ‘nu neem je je gezondheid ook eens serieus’. Als er niet een dergelijk inzicht of drang is, dan is er wel degelijk een wens tot verandering (wie wil er nu niet beter voor zichzelf zorgen?) maar het moet dan vooral geen moeite kosten of gedoe opleveren. Dat zijn mensen die wel willen maar niet doen. Of in ieder geval niet volhouden. Dat is de reden waarom het lastiger is om trajecten te verkopen die preventief werken, daar heb ik ooit eens een podcast over opgenomen.

– Als je echt iets wilt, dan vind je een weg. Zal ik eens eerlijk zijn? (never mind wat je nu zegt, ik doe het toch wel 😊 ). Ik had al bergen supplementen hier thuis liggen. Sterker nog, ik heb jarenlang heel strak supplementen geslikt en toen voelde ik me ook super. Op de één of andere manier (achteraf gezien belachelijk natuurlijk ….) ben ik daar me gestopt. Ben ik er slordig in geworden. Dat zie ik ook in business: als ik mensen vraag hoe ze altijd aan hun klanten kwamen of wat er goed werkte, dan komen ze altijd met een paar acties. Waarna ze dan gelijk zeggen ‘waarom doe ik dat eigenlijk niet meer?’. Raar he, dat we weer stoppen met wat werkt, op zoek naar het volgende ding. Wat dan vaak minder goed werkt. 😊 Bijzonder of niet? Op de één of andere manier vergeten we dat dan weer, raken we eraan gewend, vinden we het heel gewoon en stoppen we er dus me. Zoals ik deed met mijn supplementen.

– Zorg voor gewoontes. Het komt vast niet als een verrassing dat ik een tikkie chaotisch ben. Dat ik echt wel dingen wil maar in de waan van de dag kom ik er niet aan toe, lukt het niet, is er altijd wel een excuus waarom ik er niet aan toegekomen ben. En daar ging ik dan altijd me akkoord waarbij mijn ADHD voor eeuwig mijn optimale excuus-kaart was. En ik hem maar al te graag ook inzette om mijn eigen gedrag goed te praten. Tot ik besloot dat ik dat niet meer wilde, dat ik daar niet meer me akkoord ging. En mezelf processen en gewoontes aanleerde die maakten dat ik alleen nog maar een paar simpele acties hoef te doen, mijn agenda leidend werd en ik slechts 1 taak heb: ‘doen wat er in mijn agenda staat’. Daar heb ik mijn imperium me opgebouwd. Op werken met gewoontes die werken.

Dat werkt zo goed dat ik dat privé nu ook doorvoer en ook met mijn ‘betere zelfzorg traject’. Allereerst investeerde ik € 24,95 in een heel eenvoudige pillendoos, waarin ik per dag en per dagdeel mijn doe supplementen. Die vul ik op zondag en ik leg ‘s-avonds het doosje voor de volgende dag op het aanrecht. Inclusief de 3 zakjes met een heel vies uitziend drankje, dat moet gezien het uiterlijk wel heeeeeeeeeeeeel erg gezond zijn. Daar tel ik er op zondag 21 van af, ik zet op ieder zakje een dag en of het ochtend, middag of avond is. En die leg ik naast mijn pillendoosje. Het is té simpel, het werkt echt. Al ruim 3 maanden doe ik dit, ik heb geen excuses, ik sla amper een keer over, ik heb ze altijd bij me. Dus slaat het programma ook goed aan omdat ik het serieus neem en hulpmiddelen heb gezocht waardoor het voor me werkt. Net zoals dat in mijn business ook werkt. Welke gewoontes zou jij in kunnen voeren die voor jou ook helpend zouden kunnen zijn?

“Succesvolle mensen zijn gewoon mensen met succesvolle gewoonten.” – Brian Tracy

– Kinderachtig gedrag. Tot dusverre goed. Dit is de goede kant van het verhaal, de mooie kant. Maar dan nu het stuk waar het me eigenlijk om te doen was toen ik begon met typen. Vorige week maandag had ik ineens ‘geen zin’ om mijn pillen te slikken (sorry voor mijn banale taalgebruik, je snapt vast wat ik bedoel en ik kan niet steeds het woord ‘supplementen’ gebruiken, dan is dit verhaal niet interessant om te lezen). Ik keek naar het doosje dat ik de avond ervoor zo keurig had klaargelegd en dacht ‘dikke doei, ik ga het vandaag niet doen’. Idem voor de zakjes die klaarlagen: ze smaken helemaal niet zo vies als ze er uit zien maar ineens vond ik dat ze niet te drinken waren en dus deed ik het niet. Ik zei nog nét geen ‘lekker puh’. Toen was het lunchtijd, ik ging ernstig met mezelf in debat over zakje twee: ging ik dat nu wel of niet nemen? Nope, ik had geen zin. Avond idem dito, hele discussie in mijn hoofd, bijna een vinger naar mijn coach (‘ik hou me lekker niet aan mijn programma’, alsof het haar kan schelen) en hoppa, ik gooide met een boog dat zakje in mijn keukenla. En gaf hem een zwieper: dicht!

De volgende ochtend had ik een interne conversatie. Wat ging ik vandaag doen? Wel of niet nemen? En dan alleen de pillen of ook de zakjes? Ook de druppels niet, of die wel? En mijn Omega 3 dan? Ik denk dat ik er in mijn hoofd 10 minuten me bezig ben geweest, alles bleef uiteindelijk in de (koel)kast. Vervolgens nam ik ook nog eens een ontbijt met vette yoghurt, te zielig. Ik doe namelijk aan Intermittent Fasting en eet geen zuivelproducten meer. Nou, die dag lekker wel!

Lang verhaal kort. Dit onzingedoe heeft een week geduurd. Mijn tabletten niet genomen en ik was er druk me!!! Niet normaal. Hele conversaties, schuldgevoel, het beter weten en dan toch niet doen en daar dan weer wat van vinden. Ik denk dat ik er in mijn hoofd minstens een uur per dag me bezig ben geweest, als het niet meer was. Terwijl 3 keer per dag die dingen naar binnen gieten zo’n 10 seconden kost, ‘het drankje’ dan nog een keer 10 seconden. Alles bij elkaar nog geen minuut per dag, nog geen 10 minuten per week. Met als resultaat dat ik sterk en gezond blijf en ook mentaal me veel beter (betrouwbaar!) voel. En ik zat heerlijk mezelf een week te saboteren. Wat een werk is dat. En wie had ik er me? Ikzelf!! Het is gewoon te kinderachtig voor woorden.

Enneh; míjn lijf, míjn gezondheid, míjn wens om te veranderen. En dan jezelf zo in de weg zitten.

Gisteren heb ik mezelf weer bij mijn kladden gegrepen. Ik hoefde geen doosjes te vullen, die zaten nog vol. Ik heb de la weer opengetrokken en de zakjes met ‘maandag’ op het aanrecht gelegd. En weer binnen 10 seconde opgedronken. En ik voel me nu, na nog geen hele dag, al beter en rustiger dan vorige week de hele week bij elkaar. Wat kun je jezelf toch dwars zitten.

Het is wat ik dagelijks om me heen hoor. Alleen dan niet als het gaat om een paar tabletten, maar als het gaat om het bouwen van een business. Grote dromen, nog grotere missie en dan lijk je wel met je voeten in beton te staan. Praat je van alles goed waarom het nog niet kan/lukt/mogelijk is (Echt, de gesprekken die ik met mezelf had vorige week, niet normaal! Ik zou het bijna zelf gaan geloven…) Ben je megadruk in je hoofd, mogelijk wel dag en nacht met die praktijk bezig en ondertussen gebeurt er niets. Hoe jammer is dat? Ik zie zoveel ondernemers die meer en langere dagen dan ik maken, alleen dan zonder omzet. Dat doet wat met me. Ik zie het plezier in de business, het vertrouwen in de droom per dag wegebben, dat raakt.

Ik heb mezelf maandag streng toegesproken: klaar met dat getrut. Ik sprak mezelf toe met ‘Maak een keuze. Neem ze of neem ze niet, maar blijf niet hangen in deze besluiteloosheid en de drukte in je hoofd die daar het gevolg van is’. Ik las laatst ‘besluiteloosheid is een vorm van zelfmisbruik’. Die trof me in mijn buik.

Mocht je het verhaal herkennen, wat leert het je? Waar schud ik je wakker? Welk besluit heb jij te nemen om het zo ontzettend veel makkelijker voor jezelf te maken? Hoe lang schuif je dat nog voor je uit, met welke gevolgen? En vooral voor jezelf: met welk gevoel? Wil je dat hieronder met met delen?

Hopelijk kan ik je daar vandaag over laten nadenken. 

Voordat ik afsluit: 

– Morgen is mijn tweedaagse basistraining voor coaches en therapeuten die < € 2500 omzet per maand draaien. 2 dagen live bij het Van der Valk hotel in Vianen. Je kunt vandaag nog tot 18 uur je ticket bestellen: www.jezaakvoorelkaar.nl/slimensnelsuccesvol