Over die echte held van deze week
Ik ben zo’n snottermuts. Mijn kinderen lopen al sinds kleins af aan in huis met een box tissues achter mij aan. Ik herinner me nog afleveringen van ‘het kleine huis op de prairie’ waar ik niet op leek te kunnen houden met huilen. En ook nu is het nog zo dat als er op TV iets gebeurd dat iets van waterlanders zou kunnen triggeren, mijn gezin opzij kijkt of het alweer zover is.
Zo keek ik afgelopen maandag ook naar Maarten van der Weijden en zijn inhaal in Leeuwarden. Deze held kreeg het onthaal dat deze reus (want dat is hij in mijn ogen) verdiende, ook al kwam hij met een bootje aan. Als ik zie wat hij heeft gedaan en van zichzelf heeft gegeven om dat te bereiken wat hij het allerliefste wilde, waar hij een diep verlangen naar had, dan kunnen we het erover eens zijn dat (zeker als je de uitzending hebt gezien) ‘flow’ daar niets mee te maken had!
Ik ben op vakantie geweest en ben weer volledig opgeladen. Dus ja, dit is mogelijk weer ‘een tikkie scherp’ epistel van me. Zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb ???? Je kunt nu nog terug, simpelweg door te stoppen met lezen.
Om maar met de deur in huis te vallen: ik ben een beetje klaar met dat ‘flow-gedoe’. Die bijna soms indoctrinerende stelling dat als ‘het niet vanuit je tenen komt’ en ‘nagenoeg vanzelf gaat’ het dan niet het juiste is of dat het dan toch echt aan jou ligt …….
Echt, soms komt de flow mijn neus uit
Want bij tijd en wijle beland ik online in de, wat ik noem, flow discussie. Je moet het uit flow doen want anders kost het teveel moeite. Of werkt het niet. Of is het slecht voor de energie, voor de uitkomst, voor het milieu, voor je gemoedsrust, whatever. En eerlijk, ik word soms zo moe van die discussie. En met dat in mijn achterhoofd kijk ik naar die dappere reus met zijn heldenmissie die in zijn eentje 3,5 miljoen euro ophaalde! En ik denk ‘waar denk jij dat flow ook maar iets te maken heeft gehad met de prestatie die hier vandaag is neergezet?’ Hooguit dat hij af en toe tegen ‘de flow’ in moest zwemmen! Hou toch op!
Ik neem je even mee.
- Naar ik heb begrepen heeft Maarten ook al zijn trainingskilometers in open water gezwommen. Met slecht weer, met golfslag, met te warm weer, met regen, met kou en ook als hij chagrijnig was. Denk je werkelijk dat hij volledig in flow aan zijn laatste training van 143 kilometer van Amsterdam naar Leeuwarden is begonnen in juni? Wat denk je zelf? Hij had een doel en daar hebben ze een plan voor gemaakt en daarvoor moest hij de afgelopen maanden iedere keer weer gewoon zijn verplichte meters maken. Of hij er nu wel of geen zin in had. Of hij nu wel of niet in de flow zat.
- Ik heb zomaar het vermoeden dat hij zaterdagmorgen om 4:30 uur niet in opperste flow het water is ingedoken. Hij was waarschijnlijk zenuwachtig. Baalde mogelijk dat hij het uiteindelijk alleen moest doen in plaats van met de mensen die met hem zouden meezwemmen. En ik kan me ook nog voorstellen dat voordat zijn neus het water raakte hij zich een paar keer heeft afgevraagd of hij het wel zou gaan halen? En of die E-coli bacterie hem niet ziek zou maken onderweg of na afloop? Flow ammehoela!
- Ik weet niet of je de uitzending gezien hebt, maar die hele zwemtocht had niets met flow te maken. Heb je zijn handen en voeten gezien? Het was afzien, doorzetten, doorbijten en zichzelf steeds maar weer voorhouden dat opgeven geen optie was. Totdat hij tijdens de eerste nacht op zijn vlotje lag. Er was van flow geen enkele sprake! Als die er überhaupt geweest zou zijn dan was die er toen echt wel uit. Hij had zelfs een strenge toespraak van zijn eigen vrouw nodig om niet de pijp aan Maarten te geven (haha, ik moet er zelf om lachen, alhoewel dat wel de slechtste grappen zijn, die waar je zelf om moet lachen ????) en toch weer die monstertocht door met E-coli besmet zwemwater midden in de nacht voort te zetten. OMG!
- Zijn laatste zwemmeters, voordat de arts aangaf dat het nu echt niet langer verantwoord was? De hel van ’63 maar dan in de 2018 versie! Gaan wij toch geen discussie meer over hebben hé? Hij gaf aan dat hij slapend zwom en daardoor voelde hij geen pijn. Mogelijk was dat dan zijn enige flow moment ….. Wat een prestatie heeft die man geleverd!
Zwart/wit denken
Je kent me inmiddels een beetje hè? Als dit het eerste blog is dat je van me leest, van harte welkom en lees vooral door, ik ga echt nog een zeer leerzaam punt maken ????.
Ik vergroot graag alles uit tot het belachelijke aan toe en kan met sommige dingen een tikkie de neiging hebben om wat zwart/wit te denken, niet één tint grijs is aan mij besteed.
Maar kun je je voorstellen wat er door me heen gaat als ik weer eens zo’n ‘flow-gemuts-conversatie’ zie en dan aan Maarten denk die zegt ‘ik heb beloofd alles van mezelf te geven’. En dat deed hij ook!
Hij had een diep verlangen
Hij wilde dit graag. Hij wilde een verschil maken! Een echt statement. De prijs die hij daarvoor moest betalen was afzien, afzien en afzien. Het risico om ziek te worden en zichzelf volledig leeg te zwemmen. Wat denk je dat er gebeurd zou zijn met deze recordpoging als hij ook eerst met een aantal vrienden een ‘flowgesprek’ had gevoerd?
- Dan was het idee voor de tocht nooit geboren
- Dan had hij zijn trainingskilometers nooit kunnen volbrengen
- Dan was hij niet eens in het water gesprongen afgelopen zaterdag
- Dan was hij ‘never-nooit-niet’ tot 163 kilometer gekomen. Dan was hij niet eens de eerste sloot uitgezwommen
- En dan was er dus nu geen 3,5 miljoen euro (!!!) geweest voor zulk belangrijk kankeronderzoek
Hij had een droom. Een diep verlangen. Er werd een plan gemaakt en een strategie opgesteld om dat te verwezenlijken. Organisatorisch, praktisch, trainingstechnisch, promotioneel en financieel. Zijn missie ging boven zijn flow, hij gunde zichzelf de discussie niet eens. En als je diep van binnen voelt wat je hier te doen hebt, dan laat je je niet weerhouden door wel of niet in de flow zitten. Dan begin je gewoon.
Want wat is dat nu eigenlijk: flow? Waar streef je dan eigenlijk naar?
Stel dat hij volledig in de flow de eerste plons had gemaakt? Denk je dan werkelijk dat hij dat gevoel 163 f***g kilometers lang vast had kunnen houden? In het holst van de nacht, toen zijn benen al niet meer leken te bestaan. Toen hij mogelijk zijn handen en voeten al niet meer voelde?
Want de vraag die ik me vaak stel als ik ergens op internet weer eens meelees is: ‘wat is dat flow nu eigenlijk?’ Komt het van luie mensen die zouden willen dat alles vanzelf gaat? Is het gemakzucht, is het een hekel hebben aan het gedoe, het werk dat zo bij het zelfstandig ondernemerschap komt kijken? En is flow dan het antwoord om daar allemaal aan te ontsnappen? Om het simpelweg makkelijker te maken? Waar streef je nu WERKELIJK naar als je naar flow verlangt?
Ik vaar op discipline! Je maakt het jezelf zoveel makkelijker als je dat in eerste instantie instelt als hoogst haalbare
Ben ik dan nooit in de flow? Tuurlijk wel! Er zijn dagen dat ik dansend mijn kantoor uitloop. Dat alles lijkt te lukken. Dat de sky the limit is en alles wat ik verzin een succes wordt. Dan zweef ik, dát is (mijn) flow. Uiteindelijk is het echter altijd een momentopname. Heb ik ook wel eens van die nachtelijke momenten als Maarten op zijn vlotje. Wordt flow afgewisseld met een test van het universum omdat ik nog iets te leren heb. Het blijft geen feest ????. Zoals ik ook niet de verwachting heb dat mijn zoon van nu af aan iedere week een avond volwaardig gaat koken als hij één keer ’s-avonds voor ons een eitje heeft gebakken. Voel je?
Waar ik op vaar en wat me ALTIJD van pas komt als de flow tijdelijk in de ziektewet lijkt te zitten, is discipline en routine. Want weet je: je kinderen voed je ook niet altijd volledig in flow op. Doe jij dat wel? Dan geef ik me graag op om van je te leren hoe dat is en hoe het werkt want die aflevering van “moeiteloos opvoeden” heb ik destijds dan gemist ????.
Ik smeer niet altijd in de flow hun brood. En ging zeker niet altijd in de flow met ze naar zwemles, om nog maar eens een foute jeugdherinnering op te halen. En ik zat zeker niet altijd al flowend op ze te wachten als ze ‘s-nachts, uiteraard zonder berichtje, besloten om 2 uur later dan het afgesproken tijdstip naar huis te komen.
Ik heb een commitment jegens mijn eigen vlees en bloed. Het was mijn keuze/oerwens/verlangen om ze op de wereld te zetten, het is mijn taak om te doen wat nodig is om ze tot stabiele en sociale volwassenen op te voeden met alle ups en downs van het ouderschap erbij. Het is niet zo dat ze geen eten krijgen als ik niet in de flow ben om te koken. Dat is maar goed ook, want die flow overkomt me ook niet zo vaak ????.
In plaats van flow streef ik naar discipline. Geen militair regime, simpele dingen waar ik aan vast hou en die het leven zoveel makkelijker maken. Zo is er nooit de discussie of ik ’s-morgens mijn bed opmaak, me wel of niet aan zal kleden, of ik wel of niet mijn tanden zal poetsen, zal ontbijten en daarna aan het werk zal gaan. Man, man, als ik daar allemaal over na moest denken was ik al moe voordat ik aan mijn dag begon.
Nee, dat is discipline, die tanden poets ik gewoon. Ik word er niet wild van en soms heb ik er geen tijd voor maar ik doe het wel. En zo doe ik het ook in mijn bedrijf. De discipline om iedere dag 1 of 2 acties te doen waar ik omzet door kan genereren. IEDERE DAG. DAGELIJKS. IEDERE DAG OPNIEUW. NIET 4. NIET 6. NIET DEZE WEEK WEL EN DE VOLGENDE WEEK NIET. GEWOON IEDERE DAG 1 OF 2 DINGEN.
Daar heb ik dus geen strijd over, dat doe ik gewoon. Zoals ik ook niet bij een volle wasmand kinderachtig sta te stampvoeten dat ik het niet meer wil doen. Dat het ‘niet goed voelt om nu te gaan wassen’. Dat is me namelijk al heel lang duidelijk dat ik dat niet wil. Maar daar wordt die wasmand niet leger van en als ik moet wachten tot ik in de flow kom om te wassen en te strijken………….. goh, wat zal ik daar nu eens van zeggen…………. ????
De discipline maakt het eenvoudiger. Maakt dat ik er iedere dag beter in word. Dat het iedere dag eenvoudiger is. Dat acties die ik eerst verafschuwde, maar zonder flow toch gewoon bleef doen, inmiddels zijn verworden tot tandenpoetsen. Ik denk er niet eens meer over na.
Flow creëer je door te DOEN
Ik las het ook in een interview met Maarten, dat hij na een aantal kilometers de slag (letterlijk) te pakken kreeg, in een ritme kwam. Dat is omdat hij toch gewoon op het afgesproken tijdstip is begonnen. Mijn eigen coach zegt altijd: ‘whatever the question is, massive action is always the answer’.
We zijn net terug van een droomreis, 3 weken lang hebben mijn liefde en ik werelds genoten. Denk je dat ik dan afgelopen maandag juichend op mijn fiets stapte? Dat ik zondagnacht niet kon slapen van opwinding omdat ik maandag weer zou mogen? Helaas, vast een desillusie maar niets van dat alles. Het was gewoon gezonde tegenzin. Terwijl ik toch echt een workaholic ben en het allerfijnste werk van de wereld heb. Maar ik had echt geen zin!
Dus wat deed ik het eerste: de mails van mijn allerleukste klanten beantwoorden. Een paar mensen gebeld en nagevraagd of alles goed gegaan was tijdens mijn afwezigheid. En die kwamen met zulke gave verhalen dat ik, voordat ik het wist, was vergeten dat ik een paar uur daarvoor nog écht geen zin had.
Dat ik het huis had verlaten met de mededeling dat ik ‘maar even zou gaan en snel weer terug zou zijn’. Ik werd weer meegetrokken in de energie van mijn klanten en bedrijf en toen was alles weer oké. Ik zou het bijna flow willen noemen ????. Op de Facebook-live knop drukken en vervolgens weer echte verbinding voelen met mijn luisteraars is dé manier om weer van mijn werk te gaan houden op de dagen dat ik er geen zin in heb.
Dat is nog wel mijn grootste argument om van flow geen heiligdom te maken: flow komt vanuit zijn en vooral NIET vanuit denken. Dus ernstig op zoek gaan naar je flow omdat je het anders ‘echt finaal verkeerd doet in je business’ (als je sommige verhalen op het internet mag geloven…) lijkt me geen handig iets. Denken is de grootste killer als het gaat om flow. En flow als hoogste goed definiëren maakt dat je de lat oneindig hoog legt en je ondertussen geen geld verdient. De kassière bij de AH zit ook niet altijd in de flow…..
Kortom, ik zou niet eens altijd in de flow willen zijn. Het zou me mijn grootste lessen en beste leermomenten ontnemen.
Nou, tot hier mijn relaas. Ik hoop dat ik je er waardevolle inzichten mee heb gegeven. Als dat zo is, wil je het hieronder dan met me delen?
Ai ai Veronique. Ik zit weer op m’n plek????
Ook ik zat vier weken niet in een flow om weer aan het werk te gaan. Buiten was het 37 graden en op de parkeerplaats bij mijn kantoor stonden welgeteld vier auto’s, inclusief die van mij. En dat in een verzamelpand met 80 huurders. Ventilator aan en gaan. Blog schrijven, delen, traject verder ontwikkelen en soms een uurtje eerder naar huis om dan ’s avonds als het iets was afgekoeld nog even mijn laptop op te starten. absoluut geen flow maar hard werken, het resultaat: weer een nieuwe cliënt voor het traject en een nieuwe vanuit het PGB. Dus hoezo flow? Veronique, wat weer een fantastisch artikel, ik heb oprecht gelachen over hoe jij zaken even normaliseert. Bedankt en alvast voor vanmiddag, ik stop zowaar al om vier uur vandaag, een fantastisch weekend met jouw lief.
Wat een heerlijk blog weer☺lang gedacht en gehoord dat ik het niet goed deed, want ik bleef maar doorgaan en dat vroege opstaan is ook niet normaal, toch? want als je business goed is dat gaat alles in een flow, ja not net wat jij omschrijft soms wel en soms niet, maar juist als het niet is ga ik weer andere dingen proberen of doen. Dus dank je wel ik dacht al dat ik het niet goed deed, het is en blijft altijd actie is reactie, en massale actie is massale reactie dat is dan weer lekker dat je werk beloont wordt.
Mede door de ondernemers opleiding ben ik verder gegroeid, meer vat op mijn bedrijf en door wat ik daar geleerd heb, echt eigenaar en ondernemer, het hoe wat en waarom zeer waardevol!
Wat een heerlijk Veroniqiuaans stuk weer!
Je hebt helemaal gelijk, Veronique. Flow ontstaat uit zijn en niet uit denken. Flow ontstaat als je dat wat je doet ‘belichaamt’ en dat betekent ook dat je alle handelingen zo vaak hebt gedaan dat ze volledig eigen zijn geworden. Dat je er mee samenvalt. Flow ontstaat als je mind, je hart en je lichaam (=lees hiervoor ook de uitvoering van wat je met hart en ziel op de wereld wilt zetten) op een lijn zijn. Denken laat je uit de flow vallen. Dus als je door denken flow wilt bereiken, dan zet je alles op slot.
Een missie waar je met hart en ziel voor wilt gaan en DOEN, dat biedt de beste kans op flow. Van tijd tot tijd dan hè! ???? Groetjes, Martha
Ha die Veronique, my God..die Flow….ik dacht ze houdt nooit op!! Maar je hebt gelijk. Het is gewoonweg discipline en nog eens discipline. Ik ben onderneemster/ kleine zelfstandige sinds mijn 15e maar offcieel (KvK) sinds 1976 (al!!) Nu zit ik al jarenlang , hier vanuit Frankrijk, te modderen met marketing cursussen, boeken schrijven, nu een challenge opzetten olv een grote Amerikaanse coach ( wederom Amerikaans, sorry). En iedereen verklaart mij voor gek en ik word ook wel eens zwetend wakker en denk: Jemug waarom doe ik dit in vredesnaam. Ik stop er al mijn tijd en al mijn geld in; ga al jaren nooit niet op vakantie. Waarom? Omdat ik het verdom om op te geven en door ga tot ik er ben, nu als Life & Energy Coach/ healer/ therapeute/ tevens kunstenares, lerares en fotografe. Dus ik vermaak me wel. Maar ik ga eindeloos door. Ik wil mensen helpen om gezond te blijven of weer te worden dmv. Life Force Energy. En binnenkort gaat het succes absoluut doorbreken, niet met massa’s maar met bescheiden hoeveelheden klanten. De aanhouder wint! Dat zie je maar aan die Maarten. Wat een KANJER! En ik blijf je enthousiast volgen hoor Veronique.! Groetjes uit de Lot.
Ja, je hebt helemaal gelijk Veronique! Om in de flow te komen moet je eerst in de rivier springen. Of zoals jij zegt: je bent er nooit klaar voor, maar BEGIN !!! En als je dan in die rivier bent moet je je doppen openhouden voor zwerfhout, rotsblokken en ander waterverkeer. Je bent dus alert en aan het werk. Altijd. Anders verzuip je. Soms rust je even uit op een strandje en dan weer verder; op weg naar de oceaan. Want dat was toch je doel. En dat is dan denk ik zoals die flow bedoeld is, niet als prietpraat of luie smoes, maar dat je je steeds beweegt op weg naar je oceaan. En dat is actie, avontuur en inspanning. Mooi toch!?
Echt een Veronique-blog! Lekker to-the-point! Ben het zeker met je eens en moest stiekem ook wel lachen om t stukje over moeiteloos opvoeden, want laat dat principe nou precies zijn waar ik mijn praktijk als gezinscoach op aan het bouwen ben (met hulp van jouw stappen natuurlijk;-))! Niet met de belofte dat al het opvoeden dan in flow gaat, maar wel dat het moeitelozer en daardoor leuker kan. Dus die aflevering heb je misschien gemist, maar die komt er zeker aan in de vorm van een coachtraject en workshop :-)! En die zaken realiseren heeft dan weer weinig met flow, maar vooral met doorzettingsvermogen, discipline en mijn grote ‘ waarom’ te maken dat die er gaan komen;-)